Wat kies je?

30 november 2018.

Wat kies je?

De laatste tijd verdiep ik me intensief in de begrippen vrijheid, betrokken, verbondenheid.

Sjonge.

Ik weet het…

Waar het om gaat is; mag ik mijn eigen keuzes maken? Wat brengen mij die keuzes? Wat zijn de consequenties?

Het gaat hierbij niet ALLEEN over quilten, maar toch ook beslist weer wel.

Wat ik merk is, dat het soms wel lijkt of je gedwongen kunt worden om in een stroming mee te gaan.

Binnen je vriendenkring, je familiekring, er zijn altijd wel van die dingen dat je denkt, moet dat nou.

Denk aan de Zwarte-Pietendiscussie. Wat kies jij?

Denk aan politieke gesprekken. Waar zit jij? Links? Rechts? Midden?

Of in de kerk: kun je je christen noemen als je niet in de dogma’s gelooft?

Bij het quilten: soms veroordelen beoefenaars van traditioneel werk de beoefenaars van artquilting en andersom: “moet er nou zoveel aandacht aan artquilten worden besteed?”  of andersom “mensen die traditioneel quilten zijn nog niet zo ver” en daarnaast nog de hele moderne stroming.

Soms raak ik er gewoon van in de war.

Jij ook?

 

Quiltpolitie

Stel nou dat je erg graag mooie blokken maakt en die aan elkaar naait. Met de naaimachine, want anders doen je handen pijn.

Jij komt dan vast weleens quilters tegen die zeggen, het is pas ècht als je alles met de hand doet. Au.

Of je maakt graag dear Janes, of je werkt aan een bloementuin van hexjes, of aan een Millefiore.

Ook daar hoor je oordelen over. Au.

Of je maakt graag moderne quilts. Mooie frisse kleuren, mooie lege ruimte die je opvult met je rulervoetje en de prachtige effecten van de linealen…

Tja. Wel leeg hoor. Au.

En artquilts.

Noem je dat nou een quilt? Ik zie geen drie lagen?! Au.

Nee hoor, daar zit papier in.

Geen quilt. Au.

 

Ideeënpolitie

Ik ben theoloog, maar heb de kerk verlaten omdat ik de dogmatiek niet kan handelen. Ik word er heel naar van wanneer mensen anderen veroordelen.

En datzelfde heb ik ook binnen de quiltwereld. Ik word er heel naar van wanneer mensen anderen veroordelen.

Mind you, natuurlijk doe ik dat zelf ook op zijn tijd.

En dan vind ik mezelf niet aardig.

 

Wil ik kiezen?

Ik maak veel verschillend werk.

Ik werk op dit moment aan een traditionele kerstquilt: met spiderwebblokken. Wèl met de machine…

 

Ik heb net een strakke, moderne en voor mij totaal out-of-the-box tangramquilt bezorgd bij een lieve schat. OK, niet genoeg lege ruimte denk ik…

 

Ik heb in Den Bosch een Boro-sjaal afgeleverd bij de winkel waar ik daar les in ga geven. Deze is wel weer helemaal met de hand gemaakt.

 

Ik verdiep me ook in mixed media want dat levert een hele vrije creativiteit op bij mij:

 

En dan heb ik dit gemaakt. Ik heb geen idéé hoe je dit noemt, en of het überhaupt wel netjes in een hokje past.

Wat ik wel weet is dat het regelrecht uit mijn ziel komt.

 

 

Verbinding en ont-moeting!

En weet je wat? Als ik dan zoals gisteravond op onze gezellige Quiltzee-bee zit, waar we echt alle 8 anders zijn;

• perfect traditioneel;
• of lekkere row-by-row en kerstquiltmaker;
• of die dame die zulke prachtige persoonlijke cadeau’s maakt voor diegenen die haar lief zijn;
• de dame die de mooiste kleurrijke Nederlandse quilts maakt voor haar vriendin in The States;
• die fijne schat die stiekum een prachtige quilt maakt voor haar man’s 50e verjaardag;
• de vrouw die al jaren bezig is met een prachtige rozet,
• die dame die zo graag de stap wil zetten naar artquilting maar werkelijk de meest mooie tops maakt en dan blijft steken,
• en dan ik zei de gek.

dan voel ik me de koningin te rijk… met deze bee waar we allemaal trots zijn op wat de ander maakt!

We delen lief en leed; we hebben de meest diepe gesprekken en we geiten wat af.

Quilten verbindt ons en dat maakt mij gelukkig.

Wat denken jullie, kunnen we dit overzetten naar een groter verband?

Niet meer zo op de “criteria”?

Meer kijken naar wat verbindt?

Hoe we elkaar kunnen ont-moeten?

Ik daag jullie uit… en mezelf erbij.

Hilda Wessels