Veel positieve reacties op de tentoonstelling “van Tekst naar Textiel”. 

De broodfabriek in Rijswijk

Op de Patchwork en Quiltdagen in de Broodfabriek (Rijswijk) hebben we veel mensen ontmoet en gesproken. We hebben ze langs de quilts van het project “van Tekst naar Textiel” zien lopen. De eerste blik op deze tentoonstelling riep vragen op: “Wat is hier het thema? “.  Er was niet 1 thema, er waren net zoveel thema’s als er deelnemers waren.
Het uitgangspunt van iedere deelnemer was namelijk een zelfgekozen tekst. En bij die 56 quilts hadden maar 2 quilts hetzelfde lied als onderwerp (Ik heb een steen verlegd in mijn rivier op aarde van Bram Vermeulen). 

Verwondering en Bewondering

Verwondering was er over de persoonlijke woorden en emoties die te lezen zijn in het verhaal achter de quilt. Het ging over grenzen verleggen, loslaten; heel persoonlijke leerprocessen.  Durf anders te zijn. Het ging over verwerken van iemand die je heel erg mist; heel persoonlijke emoties. Verwerking van herinneringen. Respect voor natuur en mens. De kwetsbaarheid in dit alles was te lezen en te zien. Respect en bewondering voor het delen van dit alles door de deelneemsters.
 

Bewondering is er ook voor de gedurfde kleuren die te zien zijn.  In een van de inspiratiemails stond ook de oproep om 1 ding te doen, die je nog nooit gedaan had.
Gedurfde materialen; zoals borduren op schors. Andere gedurfde vormen gebruiken; driedimensionaal gaan werken, rond of extreem breed. 

schors als gids van Floor Viveen

Van sommige quilts konden de bezoekers nauwelijks afblijven. Men wil dichterbij om het gedicht te lezen; men wil de rol helemaal kunnen zien.  

Joke Visch -Laat me gaan

Deelnemers als angel

Deelnemers liepen rond als gastvrouw en konden zo hun eigen verhaal vertellen bij hun eigen quilt. Hoe zij de opdracht hebben opgepakt, hoe de samenwerking met hun duo-maatje ging en op welke fronten ze hebben geworsteld om alles tot een goed einde te brengen. Want ook die worsteling stond in de verhalen beschreven, al was het maar de worsteling met de tunnel of de zak.

Een hoes rondom het werkstuk was niet voor iedereen logisch. Maar we hebben een paar mooie voorbeelden gezien. Diana Vandeberg had een grote ronde quilt; ze heeft een vierkante hoes genaaid en daarvan de hoeken omgeklapt door middel van een grote zwarte drukker.  Zo bleef de quilt op zijn plek.

Heleen Nijenhuis had een kleine hoes genaaid die precies om haar leporello paste. De hoes was net als haar leporello van roestlappen  gemaakt. Margarethe Janssen heeft haar leporello afgeleverd in een passende kartonnen envelop.

Een punt van extra aandacht tijdens dit project is het copyright geweest. Als de tekst van het lied of gedicht op de voorkant leesbaar wordt gebruikt, moet je toestemming vragen aan de auteur of uitgeverij. Dat is in veel gevallen gedaan, en in al die gevallen op één na ook gratis verkregen.  

We hebben dit project met veel plezier georganiseerd en door de vele inzendingen, de grote variëteit aan werk en de persoonlijke betrokkenheid van iedereen hebben we een heel voldaan gevoel over het geheel.  

Wie weet komt er weer iets uit de Hoge Hoed. Doe jij dan ook (weer) mee? 

Joke van de Kracht en Liesbeth Wessels