Over dekens en lapjes- de Travelers Blanket

Travelers Blanket van Donna

Drie jaar terug had ik voor het eerst contact met haar. Donna werkte aan een Travelers Blanket en ik vond ‘m prachtig. Ik reageerde en we werden FB-vrienden.

De Travelers Blanket is een idee en ontwerp van Dijanne Cevaal. Toen mensen nog niet blogden, zelfs nog geen kaartjes stuurden, gingen ze al wel op reis. Onderweg voegden ze lapjes en kleine herinneringen toe aan de deken die ze bij zich hadden.

Donna was er mee bezig tijdens de lange uren aan haar vaders ziekbed. Samen kozen ze de lapjes, Donna appliceerde, borduurde en verzorgde. Toen hij stierf maakte zij ‘m af. Het is een hele dierbare herinnering aan haar vader.

Mijn Travelers sjaal

Ik vond het idee toen al mooi, en ging er meteen mee aan het werk. Twee  oude wollen jasjes liggen waar ik niets meer mee deed (ze pasten niet meer) haalde ik uit elkaar, sneed er rechte stukken van en naaide ze aan elkaar.

Met oude sokken, een zeer geliefd t-shirt, lint, kralen, en kleiknopen die een lieve vriendin voor me maakte werd het een schitterende sjaal in de stijl van een Travelers Blanket, maar toch ook helemaal Hilda. De idee van een hele quilt bleef wel in het achterhoofd.

Maar ja, jullie kennen dat wel… zoveel te doen…

Ik begon aan QS 14… en kreeg nog meer te doen… Ik heb jullie er al weleens wat van verteld. Daar hoort natuurlijk ook huiswerk bij… De nieuwste opdracht bijvoorbeeld… waarbij we ons liefste lapje moeten bewerken! En ECHT je liefste lapje… Sjonge… das wel een beetje auw als je in die gekoesterde donkeroranje ruwe zijde moet snijden…

Maar wat blijkt?! Je liefste lapje heeft de potentie om je liefste werk te worden! Wat heerlijk, die uitdaging…

De Travelers Blanket verbleef in een verborgen kamertje. Naast alles wat ik wil, is er ook héél veel dat ik moet. Daar begon ik over na te denken. De 28 uur bij mijn werkgever hingen steeds meer op mijn nek. Na gesprekken met een arbeidsdeskundige ging ik mijn nieuwe bedrijf melden bij de KvK. En kreeg eigenlijk direct opdrachten en NOG meer te doen… maar wat een leuke dingen kreeg ik te doen…

Per 1 januari stop ik bij mijn werkgever. Dat besluit gaf lucht, en onwaarschijnlijk veel vreugde.

Hilda Wessels