Quiltjes met een verhaal

Door: Jansje Boekhoven

Even voorstellen

Mijn naam is Jansje Boekhoven, ik ben 71 jaar, getrouwd met Bert. Wij wonen al 49 jaar in Lelystad en hebben 2 kinderen en 5 kleinkinderen. Mijn hobby’s zijn koken, lezen en fietsen. Van jongs af aan, ben ik al graag creatief bezig, met breien, haken en knutselen. Mijn liefde voor het maken van quiltjes met een verhaal , is pas sinds een aantal jaren geleden in mijn werk ontstaan. Vanaf mijn vijftigste tot aan mijn pensioen, was ik vanuit een zorgachtergrond, werkzaam als verzorgende/activiteiten begeleidster op een zorgboerderij met dagbesteding voor ouderen. Daar werd mijn creativiteit geprikkeld, om kleine eenvoudige dingen van hout, wol of stof te bedenken, om samen te maken met de deelnemers van de dagbesteding.

Er kwamen daar heel veel lapjes binnen van zolders of kasten, die opgeruimd werden door de kinderen van de ouderen. Dat gaf een scala aan mogelijkheden. Tot er op een dag een tas met stropdassen meegenomen werd door een van de oudere dames. Deze mevrouw vroeg mij, of ik daar iets mee kon. De stropdassen waren van haar overleden man geweest. Mevrouw wilde heel graag dat er iets voor de zorgboerderij van gemaakt werd. Via Pinterest kwam ik op het idee, om er een wandkleedje\quiltje van te maken. Het dagbestedingshuisje op het erf van de boerderij heet “Het Uilennest”, daarom zocht ik een afbeelding van een uil.

Het viel nog niet mee, om het voor elkaar te krijgen, omdat ik nog nooit eerder een quiltje gemaakt had. Maar met behulp van internet en een paar quiltboeken uit de kringloop, leerde ik, dat een quilt uit 3 lagen moet bestaan. Dat de stropdassen niet veel stof geven en bovendien, altijd schuin van draad zijn, maakte mijn eerste quiltpoging niet eenvoudig. Het was een uitdaging op zich, die aardig gelukt is.

Mevrouw was er blij mee, dat de stropdassen van haar man op deze manier, als herinnering in de huiskamer van” Het Uilennest” kwam te hangen. Het maken van dit quiltje smaakte naar meer en zette aan, tot het verzamelen van leuke lapjes voor mezelf. Aangestoken door mijn enthousiasme kwamen mijn familie en vrienden te pas en te onpas met restjes stof. Soms geschikt, maar ook vaak ongeschikt voor gebruik, maar altijd lief en goed bedoeld. Ook scharrel ik vaak in kringloopwinkels en kom daar soms pareltjes aan stof en materialen tegen. Ik vind het een uitdaging om vooral met 2e hands materialen te werken, met soms een aanvulling uit de winkel, omdat ik een bepaalde kleur niet op voorraad heb. De inspiratie voor mijn tweede miniquiltje, was een oude lagere schoolfoto van mijn 2 zussen en ik. En de quote met afbeelding op internet “Sisters are forever”. Als kind hadden we alle drie lange vlechten, maar waren we wel verschillend van haarkleur. Dit gegeven paste precies in mijn idee voor het quiltje.

Ik ontdekte tijdens het maken, dat ik het leuk vond om ook andere materialen te gebruiken, zoals DMC garen voor de haren en bloemetjes met kraaltjes op de groene stof te borduren. Ondertussen is mijn voorraad lapjes uitgegroeid tot een kast vol, waar ik heerlijk uit kan kiezen.

Ik voel me een beginnend miniquiltster en kan nog veel leren, maar wat een prachtige hobby heb ik mogen ontdekken. De volgende keer meer over mijn maaksels.