Een vrijwilliger in de schijnwerpers – Pieternel

We zijn heel blij met onze ongeveer 70 vrijwilligers die allerhande werkzaamheden verrichten voor het Quiltersgilde! Maar wie zijn dat eigenlijk? Wat doen ze? En wat houdt hen bezig, met name op het gebied van quilten? Zo ontstond een wens om onze vrijwilligers af en toe eens in de schijnwerpers te zetten. Daarom zijn we meer dan een jaar geleden begonnen met een nieuw thema: “een vrijwilliger in de schijnwerpers”. De laatste vrijwilliger in de schijnwerpers, Jo Huijsman, heeft het stokje doorgegeven aan:

Pieternel Hol

De functie(s) bij het Quiltersgilde

Toen de Art Quiltcommissie een jaar of zeven geleden werd opgericht, werd ik al snel daarvoor gevraagd. Ik weet niet eens meer hoe dat precies is gegaan. Via het netwerk van Quilten Speciaal denk ik.

Quilten Speciaal vond ik echt een ontdekking! Er kwam een voor mij nieuwe dimensie in het werken met textiel aan de orde: ontwerpen, contrast, beeldtaal, kleurgebruik, en nog veel meer. Meer dan de technieken van textielbewerking en het ambacht. Het was prachtig! Ik was lid van editie 11.

Het licht ging echt aan bij mij hoor en gelukkig zaten er in de Art Quiltcommissie een paar andere blije Art-dames die best eens wat nieuws wilden proberen. Dat is nog steeds zo ook al is de samenstelling van de commissie in de loop van de tijd wat veranderd.

Ik vind het leuk en belangrijk om naast de ‘live’ workshops, exposities en groepjes online dingen te doen. Het is gewoon wat er bij hoort in deze tijd.  Natuurlijk blijft het ontmoeten van andere textielmakers interessant en gezellig. En je leert veel van elkaar. Moeten we vooral ook blijven doen hoor, ik doe mee!  Maar er zit ook een schat aan mooie textiel en Art Quilt verhalen en plaatjes op het internet, je vindt er allerlei leuke mensen die je mee willen nemen in hun textiele avonturen, je kunt er je eigen ontdekkingen delen met andere mensen. Mensen van over de hele wereld, oudere en jongere, met verschillende culturele tradities. Ik heb er een soort van ‘vriendinnen’ opgedaan die ik nog nooit echt heb ontmoet. Vooral in België. Daar zitten aardige en creatieve mensen op het net. Het zijn leuke contacten hoewel je ze natuurlijk nooit je pincode of iets anders essentieels zou willen vertellen.

Dus heb ik de afgelopen jaren veel geleerd over het gebruik van het Web en daarom doe ik op dat gebied enige dingen bij Quiltersgilde en het Textielplatform. Een van de leukste dingen was het organiseren van de Steekproeverij een paar jaar geleden. Heb ik echt van genoten ook al was het soms best zoeken naar hoe we het gingen doen!

Pieternel als quilter

Sinds Quilten Speciaal ben ik steeds vrijer gaan werken met textiel. Ik ben ook gaan tekenen omdat dat een snelle manier is om effecten uit te proberen en omdat het lekker is om te doen. Ik heb lang gedacht dat ik niet kon tekenen – net zoals heel veel mensen. Maar dat is echt niet waar! Het is net als met quilten: je moet er gewoon aan beginnen, een lesje volgen en dan uren maken!

 

 

Hoewel ik af en toe nog steeds een lekkere grote traditionele quilt maak (en dan bedoel ik echt ouderwets een quilt voor op een bank of bed) of een ingewikkeld breiwerk doe ik de afgelopen jaren het liefst mixed media in 3D. Het maken van iets waar je omheen kunt lopen en dat er dan steeds anders uitziet, dat met verandering van het licht in de kamer andere schaduwen geeft, een werkstuk dat als het ware een ‘eigen leven leidt’, dat vind ik magisch!  Een paar jaar geleden raakte ik op dit spoor toen ik meedeed aan de Museum Masterclasses in het kader van het Textielfestival in Leiden. Het Textielfestival komt er trouwens weer aan! Noteer maar vast mei 2026 in je agenda! Ik heb toen een mobile gemaakt van vliegende vogels. Inspiratiebron was een boemerang van de Aboriginals in Australië. Die leefden volgens het principe: als je wat uit de natuur neemt moet je de natuur ook wat teruggeven. Mooie boodschap en een mooi symbool, want ook de boemerang gaat weer terug naar waar hij vandaan komt. Hiernaast zie je enkele foto’s van de vogels die ik heb gemaakt. Ze verbeelden de natuurlijke grondstoffen zoals aarde, metaal en vuur. De vogels ‘vlogen’ in de expositieruimte met behulp van een kleine ventilator. Het is nog steeds een van mijn favoriete werken. Vanwege de boodschap maar ook echt omdat ik hard heb moeten werken om er een goede vorm voor te vinden!

 

Het afgelopen jaar ben ik een beetje minder productief omdat er een stoet kleinkinderen is gekomen. Ik doe nu vooral wat kleine dingen en ben aan het experimenteren voor groter werk. Het spelen met textiel blijft maar is tijdelijk op een wat kleinere schaal. Hier naast een recent werkje. Het 3D-effect zie je niet zo goed op de foto maar dat lichtgroene vezelspul komt dus helemaal naar voren. En die paarse draadjes kun je daar op allerlei manieren inhangen.

 


Ik wil het stokje graag doorgeven aan Riny Zeijpveld. We delen twee belangstellingen: die voor textiel en die voor online. En ik ken haar helaas nog niet. Hoog tijd dat daar verandering in komt!

Pieternel Hol

Hier kun je vorige afleveringen vinden: 1) Inge Schoonderwoerd 2) Ineke Scheepbouwer 3) Elfriede Grooten 4) Dyonne van de Watering 5) Jacqueline Verhoef 6) Gemma Versluys 7) Sylvia Jansen 8) Harry Roelands 9) Gerrie Schoonebeek 10) Gerie Lammers 11) Jeanette Broer 12) Jannie de Breuk 13) Rose-Anne de Haan, 14) Greetje Hein, 15) Marjolein van der Eijk , 16) Liesbeth Wessels en 17) Henriëtte Balten, 18) Gerda de Jong, 19) Paulien Slutter, 20) Annemieke Polman, 21) Lydia de Mooij en 22) Jo Huijsman.

Quiltnieuws 162

Quiltnieuws binnenkort op de mat

 

Houdt de brievenbus in de gaten want binnenkort ligt hij weer op de spreekwoordelijke mat; Quiltnieuws. Op de omslag een ‘mistige’ quilt van Elfriede Grooten die de sfeer van een winterse ochtend heeft willen vangen. Verder boordevol gezellige artikelen, een portret van Wil Giltjes, het hoofdartikel met medaillonquilts en werk van leden op het Prikbord. Natuurlijk is de bibliotheek weer aangevuld met nieuwe boeken. Marjolein Schimmel pikt er elke keer een uit om uitgebreider te beschrijven. Dit keer is dat een boek geïnspireerd door de natuur dat met name art quilters zal aanspreken. Gerda heeft een schattig popje met eigen huisje bedacht dat wellicht nog als kerstcadeautje gemaakt kan worden voor een lief, klein meisje. Gerda dook met haar man (die kok is) de keuken in en samen maakten ze gezellige patchworkkoekjes. Leuk om te bakken voor een quiltbee, regiodag of gewoon, voor bij de koffie. Laat ons weten wat je ervan hebt ‘gebakken’ en vertel vooral ook het verhaal erbij, met wie je ze hebt gegeten, waar, wanneer enz. Ook een verslag van Quilts in de Elzas waar de Nederlandse quiltjes van de EQA uitdaging Imagine a bird hebben gehangen te midden van ruim 500 Europese inzendingen.

 

Wat vind je nog meer in Quiltnieuws 162?

Natuurlijk het laatste deel van de mysterie van dit jaar. Margie heeft hard gewerkt om de quilt op tijd klaar te hebben. In het vierde deel legt ze uit hoe de randen gemaakt worden, de hoekblokjes en hoe de quilt in elkaar gezet kan worden. Wij zijn zeer benieuwd hoe de mysteriequilts van onze leden zijn uitgevallen. Ging je voor de grote of de kleinere versie en welke kleuren heb je gebruikt? Wat vond je van de afwisseling in technieken en heb je er veel van geleerd? We zien graag foto’s van jouw versie zodat we daar in een volgende Quiltnieuws een Prikbord mee kunnen vullen. Het adres is redactie@quiltersgilde.nl

Kerst in Quiltnieuws

Natuurlijk mag Kerst in het decembernummer van Quiltnieuws niet ontbreken. Paulien maakte kleine kersthuisjes die je kan maken voor in de boom of als een slinger voor aan de schoorsteen. Gerda voegde ‘Geluk in een notendop’ toe als klein extraatje en ook haar kerstengel mag er zijn. Mijn kleindochter vroeg meteen “Oma maak je voor mij een roze?”. Natuurlijk ga ik dat doen en ook van onze lezers hoop ik veel leuke foto’s te zien met een van de kerstwerkjes. Wat er verder nog te lezen valt mag je zelf ontdekken maar de voltallige redactie wenst onze lezers hoe dan ook heel veel lees- en maakplezier toe en een gezellige decembermaand.

Het Quiltersgilde op de Handwerkbeurs in Groningen

Door: Conny Dienske

Het Quiltersgilde met de tentoonstelling Connected in Red op de Handwerkbeurs in Groningen 14, 15 en 16 november

Voor de noorderlingen is het westen van het land niet naast de deur maar dat geldt andersom ook. Op een dag heen en weer is een ritje Parijs en dat hebben we er graag voor over.

Want wat waren zij blij dat er een handwerkbeurs in Groningen was met ook meer dan 10 quiltwinkels. Dus lapjes te over.

En dan was het Quiltersgilde er met een mooie tentoonstelling die nog niet in Nederland te zien was: Connected in Red. De beeldmerkquilt van Femke Kunnen-Jacobs hebben de meesten van jullie wel gezien maar er zijn 70 hele mooie inzendingen. Heb je geen gelegenheid gehad om te gaan, in februari zijn de Patchwork en Quiltdagen in Rijswijk. Het Quiltersgilde heeft de hele Patriazaal en daar zijn maar liefst vier tentoonstellingen te zien. Connected in Red, Imagine a Bird, alle Bobbins en Flower Power. Het wordt spectaculair.

Tentoonstelling Connected in Red

 

Was er belangstelling voor de beurs?

Dat kan je wel zeggen. Vrijdag 15 november was het zo druk dat er letterlijk een rij voor de ingang stond en de parkeerplaatsen vol waren.  Binnen kon je bijna over de hoofden lopen.

Het Quiltersgilde met de infostand

Natuurlijk hebben wij weer geprobeerd een uitnodigende informatiestand en make & take tafel in te richten. Hier konden ook voor het eerst de kaarten van Conntected in Red gekocht worden.

Make & Take tafel

Wat een gezelligheid aan de tafel. Wonderfil heeft leuke kerstboompakketjes gesponsord. En ook kleine handjes zijn aan de tafel aangeschoven en hebben een boompje gemaakt of een ster gevouwen.

 

En dan is het zaterdag 17 uur

Het aantal bezoekers op de beurs loopt vanaf 16 uur een beetje terug. En om 17 uur gaan we aan de slag om alles weer mee te nemen. We kijken terug op een geslaagde beurs in Groningen en kijken vooruit naar de handwerkbeurs in Houten van donderdag 9 januari tot en met zondag 12 januari 2025 en de Patchwork & Quiltdagen in Rijswijk van donderdag 13 tot en met zaterdag 15 februari 2025.

Heel veel dank aan de vrijwilligers waarmee we deze beurs hebben kunnen bemensen.

Regiodagen Flevoland op 1 en 2 November 2024

Door: Anneke Vogelaar

Saai….?

Vrijdag 1 november, een saaie dag, maar niet in Swifterbant.

We worden welkom geheten in het nieuwe gebouw “De Kombuis”. Yvonne van der Sluijs, de secretaresse van het bestuur, en ook de nieuwe Regiovertegenwoordiger van Friesland, Gerdien Tiesinga, zijn afgereisd naar de Flevopolder. Het nieuwe trefpunt voor onze regio is een multicultureel centrum met bibliotheek, keuken, zalen en achter appartementen.

Wel 1 minpuntje volgens Marijke en Greetje: er zijn nog geen kapstokken, maar dat deert ons niet. We zitten in een mooie warme zaal met voldoende ruimte. Al gauw is het als vanouds: Quilts worden opgehangen, er is koffie met wat lekkers en Marijke en Greetje vertellen met humor het één en ander over het landelijke gebeuren en wat er vandaag gaat gebeuren.

Aan de slag

We krijgen allemaal een pakketje met lapjes stof, en dan vooral geen quiltstof. Marijke heeft namelijk een auto vol met lapjes gekregen van een vriendin van Colette Berends. Colette was een autodidactische textielkunstenares. Ze schilderde taferelen met stof, kant en voile uit de filmwereld, theaters of over het thema van moeder en kind. Ze overleed in 2012.

We kunnen kiezen uit een afbeelding van een roos of van een vogel. Vervolgens teken je de onderdelen op Steam-a-Seam en dan plak je kleine stukjes stof op de Steam-a-seam. Alle onderdelen uitknippen en op een mooie ondergrondstof plakken. Door alle verschillende pakketjes is het verrassend hoe alle rozen en vogels anders zijn.

 


En verder

We hebben bijna geen tijd voor de lekkere soep met broodjes. Er zijn snelle en rustige werkers. Sommigen van ons werken na het eten gestaag door.

Toch hebben we allemaal tijd om langs de winkel “ Miracle Quilts” uit Utrecht te gaan. We hebben onze Show en Tell. Wat weer een variëteit aan werkstukken. Klein, groot, eenvoudig, gecompliceerd, maar wat leuk om te zien hoe een ieder geniet van deze hobby.

Tot slot

Tot slot nog bingo spelen en ook dat is weer gezellig. De winnaars krijgen een rolletje quiltstof. Tot slot, jawel, krijgen wij ook allemaal een rolletjes quiltstof mee naar huis. Oja, volgende keer op tijd aanmelden, want vol is vol.

 

 

Een vrijwilliger in de schijnwerpers – Jo

We zijn heel blij met onze ongeveer 70 vrijwilligers die allerhande werkzaamheden verrichten voor het Quiltersgilde! Maar wie zijn dat eigenlijk? Wat doen ze? En wat houdt hen bezig, met name op het gebied van quilten? Zo ontstond een wens om onze vrijwilligers af en toe eens in de schijnwerpers te zetten. Daarom zijn we meer dan een jaar geleden begonnen met een nieuw thema: “een vrijwilliger in de schijnwerpers”. De laatste vrijwilliger in de schijnwerpers, Lydia de Mooij, heeft het stokje doorgegeven aan:

Jo Huijsman

 

De functie(s) bij het Quiltersgilde

We beginnen met een aantal vragen over het vrijwilligerswerk dat Jo voor het Quiltersgilde doet.

Hoe ben je terecht gekomen als vrijwilliger bij het Quiltersgilde en kun je iets vertellen over de activiteiten die je doet voor het Quiltersgilde?

Tijdens de tweejarige opleiding Quilten Speciaal 13 in 2014 ben ik gevraagd om iedere maand voor de website van het Quiltersgilde een verhaaltje te schrijven over de opleiding Quilten Speciaal. Omdat ik in die periode de opleiding als een groot cadeau ervoer, kostte het mij geen enkele moeite. Iedere maand heb ik meer dan genoeg inspiratie. Na de opleiding in 2016 ben ik blijven schrijven. Mijn verhaaltjes gaan dan over hoe ik zonder steun van de docenten in mijn eentje verderga.

De eerste jaren schreef ik iedere maand een verhaaltje voor de website van het Quiltersgilde, maar inmiddels is het bloggen verder geprofessionaliseerd en zijn er veel bloggers bijgekomen. Ik ben nu ongeveer 1 x per twee / drie maanden aan de beurt. Het aanbod voor de lezers is hierdoor ook veel gevarieerder en dus een geweldige vooruitgang.

Door het bloggen voor het Quiltersgilde ben ik ook gevraagd om 1 x per maand namens het Quiltersgilde voor het textielplatform te schrijven. Dit is een initiatief van STIDOC (Stichting Textiel Informatie en Documentatie Centrum) waarin alle 7 textielverenigingen (ca 45.000 leden) en Museum de Kantfabriek zijn vertegenwoordigd. Ik kan het www.textielplatform.nl echt aanbevelen, het is een kennis en inspiratieplatform voor iedereen met een passie voor textiel, zowel in ambacht als in kunst.

Ik probeer mijn verhaaltjes voor het Quiltersgilde en het Textielplatform vooral laagdrempelig te houden. Ik zie het als een praatje tijdens de koffie en hoop het vooral een beetje gezellig te maken. Of het lukt? dat weet ik natuurlijk niet. Soms is 1 x per maand een verhaaltje schrijven voor het textielplatform best lastig, maar als ik ervoor ga zitten komt de inspiratie vanzelf.

Jo als quilter

We hebben ook een aantal vragen gesteld over de quilts die Jo zelf maakt en over haar passies op quiltgebied.

Passen de quilts die je maakt binnen een bepaald genre?

Past mijn werk in het vakje artquilt? Ik weet dat mijn werk discussies oproept en ik vind dat niet erg. Ik vind het een uitdaging om te experimenteren en combineer textiel ook wel met andere materialen. Zelf zie ik mijn werk nog steeds als een artquilt. Het bestaat immers uit meerdere lagen en er is altijd textiel in verwerkt.

 

Jo Huijsman Gevangen natuur, textiel in epoxy

 

Wat is je favoriete zelfgemaakte quilt? Kun je daar iets over vertellen?

Eigenlijk heb ik twee favoriete quilts. Mijn allereerste echte art-quilt ‘De kringloop van het Wad’ Het vertolkt de kringloop van eb en vloed en zonsopgang en zonsondergang.

 

Jo Huijsman De kringloop van het Wad


En ‘Verhalend landschap’, een reis het jaar rond in twaalf beelden. Het draagt de sporen van de invloed van het klimaat waar iedereen een eigen verhaal aan kan verbinden. Vooral in dit project waar ik anderhalf jaar aan heb gewerkt, komt alles samen wat ik tijdens Quilten Speciaal heb geleerd. Het idee omzetten in een ontwerp, onderzoek verrichten naar materialen, proeven maken. En ondertussen een cursus volgen bij textielcentrum Hawar om het vrij borduren onder de knie te krijgen, een tijdlijn volgen en nadenken over hoe het werk geëxposeerd moet worden in het kerkje van Eppenhuizen tijdens het Quiltfestival Noord Groningen.

 

Jo Huijsman Verhalend landschap

 

Welke quilt ben je op dit moment aan het maken?

Tijdens de Corona pandemie heb ik tijd over en begin ik na te denken om mijn werk van a tot z zelf te maken en zo komt weven op mijn pad. Via marktplaats weet ik een spinnenwiel op de kop te tikken en in de kringloop staat zielig ergens in een hoekje een weefgetouw. Nou dat heb ik geweten. Spinnen en weven onder de knie krijgen is een helse klus, maar inmiddels ben ik zover dat ik mijn eigen lappen weef. Op dit moment ben ik bezig met een werk dat is geïnspireerd op de zee. Ik gebruik de zogenaamde dubbelweef techniek en zo ontstaan onder mijn handen golven. Zodra de lap van het weefgetouw is, ga ik verder met verven, punchen en borduren en zo kom ik weer aan de meerdere lagen van een quilt. Voorlopig is het werk nog niet af en waar het mij uiteindelijk naar toe brengt, is nog een vraag. Ga ik de kant op van vluchtelingen op zee, of blijf ik heel simpel gewoon bij de zee die van alles meevoert naar het strand, zoals schelpen, kwallen, krabben, maar helaas ook afval.

 

Jo Huijsman Weefwerk en de zee


Zodra het weefwerk klaar is, begin ik weer een nieuwe ketting op het weefgetouw te zetten. Zo werk is dus meestal aan twee werkstukken, één in de begin fase en één in de afwerkfase.

Hier kun je meer foto’s van het werk van Jo vinden: https://johuijsman.nl

Als je onbeperkt tijd en geld zou hebben, wat zou je dan het liefste willen doen of maken als het om patchwork en quilten gaat?

Als ik voldoende geld had? Eigenlijk ben ik zeer tevreden met mijn leven. Wel merk ik dat bij het ouder worden er steeds meer energie gaat zitten in het onderhouden van ons huis en het nogal uit de kluiten gewassen erf. Dat gaat natuurlijk ten koste van de tijd die ik aan mijn textiel kan besteden. Het zij zo en ik leg mij er bij neer dat de productie op een lager level ligt. Ook ben ik wat kritischer wat betreft exposities. Exposeren is heel leuk, maar het vraagt ook heel veel tijd.

Heb je een favoriete quilter?

Ik heb heel veel bewondering voor twee textielkunstenaars:
Sheila Hicks (https://www.sheilahicks.com)
geboren in 1934 in Amerika en woont en werkt nu in Parijs.
Sheila komt op voor de status van textiel in de kunstwereld. Haar werk hangt wereldwijd in de grotere museums. Op dit moment is haar werkte zien in het Stedelijk Museum Amsterdam. In de expositie Unravel – The Power and Politics of Textile in Art tonen kunstenaars uit heel de wereld Unravel grootse, kleurrijke en expressieve installaties maar ook fijnzinnige en intieme kunstwerken.

Claudy Jongstra (https://claudyjongstra.com)
Ook bewonder ik Claudy Jongstra, een Nederlandse textielkunstenaar die wol op een ambachtelijke wijze vervilt. De productieketen van wol tot eind product heeft ze zoveel mogelijk in eigen hand genomen. Dat wil zeggen, de wol komt van haar eigen Drentse heideschapen. De natuurlijke kleurstoffen zijn afkomstig van zelf geteelde inheemse verfplanten die ze verbouwt aan de dijk bij de Waddenzee. Daarnaast houdt ze bijen en heeft een eigen proeftuin met traditionele verfplanten om de biodiversiteit in het landschap te bevorderen.

Ik vind het knap van beide kunstenaars dat zij zich zo hebben kunnen onderscheiden met textiel. Sheila Hicks in de zeventiger jaren, een tijd dat textiel iets was voor handwerkclubjes en Claudy Jongstra door haar duurzame aanpak.

Aan welke vrijwilliger wil jij het stokje doorgeven?

Ik wil graag het stokje doorgeven aan Pieternel Hol, Zij is al jaren een zeer gedreven vrijwilliger voor het Quiltersgilde en voor STIDOC. Zij is de drager van het textielplatform. Ik heb een grenzeloze bewondering voor haar inzet.

 

Hier kun je vorige afleveringen vinden: 1) Inge Schoonderwoerd 2) Ineke Scheepbouwer 3) Elfriede Grooten 4) Dyonne van de Watering 5) Jacqueline Verhoef 6) Gemma Versluys 7) Sylvia Jansen 8) Harry Roelands 9) Gerrie Schoonebeek 10) Gerie Lammers 11) Jeanette Broer 12) Jannie de Breuk 13) Rose-Anne de Haan, 14) Greetje Hein, 15) Marjolein van der Eijk , 16) Liesbeth Wessels en 17) Henriëtte Balten, 18) Gerda de Jong, 19) Paulien Slutter, 20) Annemieke Polman en  21) Lydia de Mooij

De regiodagen komen er weer aan…………….ook in Drenthe

Door: Cora Piena

In de maanden oktober en november staan er weer regiodagen van het Quiltersgilde gepland. Gezellige dagen waarop quilters elkaar kunnen ontmoeten, ideeën uit kunnen wisselen, elkaars werk kunnen zien in de show- en tell, een quilt- of textielwerkje kunnen maken, shoppen bij de winkel enz.

Iedere regio heeft zijn eigen programma en sfeer waardoor het altijd leuk is om ze te bezoeken. Je mag, als lid, zoveel regiodagen bezoeken als je wilt, ook buiten je regio. Ben je geen lid van het Quiltersgilde. Geen probleem, van harte welkom (je betaalt alleen iets extra’s) en leuk om kennis te maken met de vereniging en haar leden.

In Drenthe staat er na 2 jaar van afwezigheid op donderdag 7 november een regiodag gepland. Deze keer in De Voorhof in Westerbork, een mooie locatie, goed bereikbaar met openbaar vervoer en voldoende parkeergelegenheid.

Van oudsher worden de regiodagen georganiseerd door twee regiovertegenwoordigers, vaak al bekend bij de bezoekers. Maar de vaste bezoekers van Drenthe weten dat Marjolein en Grietje gestopt zijn. Nieuwe regiovertegenwoordigers zijn er nog niet. Daarom wordt het deze keer georganiseerd door leden van een artquilt-groep uit Drenthe, Janneke, Henny, Inge, Netty, Reny en Cora, vrijwilligster bij het Quiltersgilde en sinds een aantal maanden woonachtig in Westerbork. Quilters die van alle markten thuis zijn en zelf al eerder regiodagen bezochten.

De voorbereidingen zijn in volle gang, werkjes uitgeprobeerd en getoetst, gebrainstormd over de invulling van de dag. De Lindenhof, quiltwinkel uit Zalk, is ook aanwezig. Komende weken zetten we nog even de puntjes op de i voor het definitieve programma! Het belooft een gezellige dag te worden, voor en door leden van het Quiltersgilde met allemaal de liefde voor textiel en handwerk.

Voor informatie over data en aanmelding voor alle regiodagen, zie de website van het Quiltersgilde.

 

 

Een vrijwilliger in de schijnwerpers – Lydia

We zijn heel blij met onze ongeveer 70 vrijwilligers die allerhande werkzaamheden verrichten voor het Quiltersgilde! Maar wie zijn dat eigenlijk? Wat doen ze? En wat houdt hen bezig, met name op het gebied van quilten? Zo ontstond een wens om onze vrijwilligers af en toe eens in de schijnwerpers te zetten. Daarom zijn we iets meer dan een jaar geleden begonnen met een nieuw thema: “een vrijwilliger in de schijnwerpers”. De laatste vrijwilliger in de schijnwerpers, Annemieke Polman, heeft het stokje doorgegeven aan:

Lydia de Mooij

 

De functie(s) bij het Quiltersgilde

We beginnen met een aantal vragen over het vrijwilligerswerk dat Lydia voor het Quiltersgilde doet.

Wat is je functie als vrijwilliger bij het Quiltersgilde?

Ik ben regiovertegenwoordiger voor de regio Gelderland-West.

Hoe ben je terecht gekomen als vrijwilliger bij het Quiltersgilde?

De allereerste keer dat ik in de gelegenheid was om eens een regiodag bij te wonen, werd er aangekondigd dat het de laatste keer zou zijn. De organisatoren, Jacqueline en Aart, gingen er na tien jaar nu toch echt mee stoppen. Na een hele leuke en gezellige dag gehad te hebben besloot ik dat ik dan misschien mijn hand maar op moest steken…

Kun je iets vertellen over de activiteiten die je doet voor het Quiltersgilde?

Samen met Sienke de Man organiseer ik één keer per jaar een regiodag voor de regio Gelderland-West. Dit jaar was voor ons de eerste keer.  Best spannend. We zijn nu bezig met de voorbereidingen voor volgend jaar.

Wat vind je het leukste aspect van jouw vrijwilligerswerk?

Het is vooral erg leuk om zo veel mensen te ontmoeten die, in welke vorm of op welk niveau dan ook, met quilten bezig zijn. En het geeft erg veel voldoening om een leuk dagje uit te kunnen organiseren.

Wat vind je het minst leuke aspect?

Het bedenken van een leuk handwerkje vind ik lastig. Zelf ben ik niet zo van de kleine handwerkjes, maar gelukkig heeft Sienke goede ideeën.

Lydia als quilter

We hebben ook een aantal vragen gesteld over de quilts die Lydia zelf maakt en over haar passies op quiltgebied.

Heb je een favoriete quilter?

Nee, ik heb geen favoriet, maar er zijn wel een heleboel quilters waar ik veel bewondering voor heb. Jacqueline de Jonge, Janneke de Vries, Ted Storm, Kathryn Kerr, Jinny Beyer, Cynthia England om er een paar te noemen. Ook de quilts van Edyta Sitar vind ik erg leuk.

Wat is je favoriete quiltboek?

De boeken van Kaffe Fassett vind ik erg mooi, maar ik heb geen favoriet.

Passen de quilts die je maakt binnen een bepaald genre?

Dat weet ik niet. De meeste quilts die ik maak zitten een beetje tussen traditioneel en modern in, denk ik. En ik maak kinderquilts, voor mijn kleinkinderen en voor  Stichting De Regenboogboom.

 


Aan hoeveel projecten werk je tegelijkertijd?

Twee à drie en dan heb ik natuurlijk ook nog wel wat UFOs en nog een stuk of vijf, zes tops die liggen te wachten om doorgequilt te worden….

Wat is je favoriete zelfgemaakte quilt? Kun je daar iets over vertellen?

Ik heb niet echt een favoriet, maar er zijn er wel een paar waar ik trots op ben.

 


Deze quilt begon in 2006 als een klein handwerkje voor onderweg. Er zitten allerlei restjes in van eerder gemaakte quilts en stofjes gekregen van vriendinnen. Een langlopend project dat soms maandenlang stil lag. Uiteindelijk heb ik hem in 2020 gequilt en afgemaakt.

 


Voor deze quilt heb ik het patroon zelf getekend. Hij is geïnspireerd op een mozaïekvloer in de grote moskee in Muscat, Oman, waar ik destijds woonde. De aanleiding was een quilttentoonstelling ter ere van 50 jaar Oman.

Ik heb een zwak voor quilts met cirkels en ronde vormen. “Aves” van Kathryn Kerr was mijn eerste quilt met ronde naden. Ik heb heel veel geleerd tijdens het maken van deze quilt.

 


Deze top heb ik vorig jaar gemaakt. Dat wordt mijn volgende doorquilt project.

Welke quilt ben je op dit moment aan het maken?

Nu ben ik met “Botanica” van Jacqueline de Jonge bezig. Die stond al heel lang op mijn verlanglijstje. En nu ronde naden me niet meer zo intimideren ben ik er eindelijk aan begonnen.

Wat vind je het leukst om te doen als het om patchwork/ quilten gaat?

Eigenlijk vind ik het hele proces van het maken van een quilt leuk. Als ik met wat nieuws begin, vind ik het heerlijk om in mijn voorraad stoffen te duiken op zoek naar de juiste kleuren in combinatie met printjes. Dat spelen met stoffen en kleur, daar kan ik mezelf uren in verliezen. En het is natuurlijk altijd leuk om je project te zien groeien.

Als je onbeperkt tijd en geld zou hebben, wat zou je dan het liefste willen doen of maken als het om patchwork en quilten gaat?

Dan zou ik wel een keer naar het quiltfestival in Japan willen, een cursus long-arm quilten volgen bij Bethanne Nemesh, in Amerika en misschien eens wat meer uit mijn ‘comfort zone’ stappen richting art quilten. Meer experimenteren met vorm en kleur en materialen. Er blijft nog genoeg te wensen en te dagdromen over!

Aan welke vrijwilliger wil jij het stokje doorgeven?

Aan Jo Huijsman

 

Hier kun je vorige afleveringen vinden: 1) Inge Schoonderwoerd 2) Ineke Scheepbouwer 3) Elfriede Grooten 4) Dyonne van de Watering 5) Jacqueline Verhoef 6) Gemma Versluys 7) Sylvia Jansen 8) Harry Roelands 9) Gerrie Schoonebeek 10) Gerie Lammers 11) Jeanette Broer 12) Jannie de Breuk 13) Rose-Anne de Haan, 14) Greetje Hein, 15) Marjolein van der Eijk , 16) Liesbeth Wessels en 17) Henriëtte Balten, 18) Gerda de Jong, 19) Paulien Slutter en 20) Annemieke Polman.

 

 

Quiltreisje naar de Elzas met het Quiltersgilde

Verslag van Margje Markerink, reisleidster
Foto’s van Jannie de Breuk

Het zal eind maart/begin april 2024 geweest zijn dat Jannie (de Breuk) mij polste of ik eventueel in september als reisleider mee wilde gaan met een groep dames van het Quiltersgilde naar de Elzas. Ik mocht erover nadenken 😊.

Het leuk mij wel leuk, maar hoe moest ik, die totaal niets weet van quilten, deze dames bezighouden in de bus en ook ’s avonds in het hotel? Volgens Jannie en ook Ine de Boer ( organisator van deze reis) was dat totaal niet nodig, de dames vermaakten zichzelf wel met handwerken en kletsen in de bus! Ook ’s avonds zou nergens tijd voor zijn.

Afijn, na een gesprek met de voorzitter, Marjolein van der Eijk, zag ik deze taak wel zitten. Jannie bracht mij een aantal Quiltnieuwsen om alvast wat over quilten te lezen. De Quilt uitdrukkingen duizelden voor mijn ogen. Zelf ben ik nooit verder gekomen dan wat kleding naaien, verplicht babysokjes haken op de middelbare school bij handvaardigheid en een of twee truien breien.

Ter voorbereiding op de reis toch maar wat dingetjes over de Elzas opgezocht en uitgeprint. Tsja, en toch ook maar mij iets meer verdiept in de wereld van de Quilters.
Zoals al eerder gezegd de Quilt uitdrukkingen vlogen om mijn hoofd heen, maar er kwamen ook leuke en ludieke stukjes over het quilten naar boven. Die uiteraard meteen opgeslagen en/of uitgeprint. Je kon nooit weten…..

Dag 1 – heenreis

En toen werd het donderdag 12 september 2024!
Inmiddels had ik van Ine al meer gegevens gekregen over de reis en ook de namen van de deelnemers. Er gingen 41 dames en 1 heer mee naar de Elzas. Jannie kwam de 12e heel vroeg naar mij toe in Nijkerk en van daaruit ging de reis naar Utrecht CS.

Op Utrecht CS was het even zoeken, maar wij vonden de juiste uitgang en zagen al heel snel een bordje ‘Moreelse Park’. Daar zou de bus op ons staan te wachten. Wij waren aan de vroege kant, maar de bus van Milot reizen kwam al snel. Kennis gemaakt met Herman onze chauffeur en alvast wat plekken gereserveerd in de bus voor sommige dames.

 

De staking van de NS was woensdag al geweest, maar ook deze morgen ging helaas niet alles vlekkeloos. Enkele dames belde mij om te melden dat er een trein op Zwolle was uitgevallen, dus dat zij wat later in Utrecht zouden aankomen. Uiteindelijk reden wij met 20 minuten vertraging uit Utrecht vandaan. Toch maar even een van de dames gebeld die op de volgende opstapplaatsen stonden om te melden dat de bus wat later zou arriveren.

Via Meerkerk, Breda, Eindhoven en Nederweert stapten de laatste dames in. In Nederweert ook even een koffiepauze gehouden voordat wij richting Luxemburg reden.
Na Nederweert iedereen welkom geheten in de bus. Onze chauffeur Herman vertelde zo nu en dan iets over de route die wij reden. In Luxemburg nog een lunch stop gemaakt en toen door naar ons hotel in Munster. Echt een prachtig hotel!

Nadat iedereen zijn of haar sleutel had gekregen naar de kamer en daarna konden wij om 19.30 uur aan tafel. Wij waren allemaal zeer verrast toen wij onze prachtig opgemaakte borden zagen. Echt ‘Haute cuisine’ om in de Franse taal te blijven.


Iedereen was moe , dus na het eten was men snel richting de eigen kamer verdwenen.

Dag 2 – bezoek tentoonstellingen

De volgende morgen om 08.15 uur vertrokken we via een mooie route naar Sainte Marie aux Mines. Wij zagen vanuit de bus al aardig wat dames lopen in dit plaatsje, het kon niet missen we waren in het hart van de ‘European Patchwork and textile arts Meeting’.

Herman liet ons zien waar wij ’s-middags weer moesten opstappen. Door Herman werd de deur voor mij geopend met de mededeling : “Haal jij de tickets en programma boekjes even?”. Geen idee waar, maar stoer liep ik de bus uit en ging op zoek. Ergens helemaal achteraan vond ik de ticket office. Weer terug in de bus alles uitgedeeld en de eerste dames stapten uit de bus. Veel reden mee naar de volgende plaatsen. Zelf stapte ik uit in Rombach. Gelukkig mocht ik mee met het groepje van Jannie, anders had ik mij geen raad geweten in deze bijzondere wereld van quilters.

Na eerst een kopje koffie gingen wij alle plekken langs waar de quilts tentoongesteld werden. Ik viel van de ene in de andere verbazing. Dat men zulke kunstwerken kan maken. De dames gaven mij zo nu en dan uitleg over soorten van quilts en de gebruikte technieken. Uiteraard werden ook de eigen quilts bewonderd en de maaksters werden vereeuwigd op de foto.

Het was voor mij ook leuk om te zien dat alle kerkjes, sportzalen en prachtige (land) huizen van de dorpjes gebruikt werden voor deze tentoonstelling. Via shuttle bussen kwam je van het ene naar het volgende dorpje, waar weer veel te zien was. Traditionele quilts, art quilts en quilts gemaakt voor de uitgeschreven wedstrijd enz.

Aan het eind van de dag liepen al enkele dames met tassen vol te sjouwen. Hun aankopen van die dag. Moe maar voldaan gingen wij weer terug naar het hotel. Echt ik had geen voeten meer over!

Op de terugweg nog een kerkje met prachtig gebrandschilderde ramen bekeken. Bij terugkomst stonden er heel veel Porsches uit Engeland op de P-plaats van het hotel. Een mooi gezicht, maar wel wat lastiger voor onze chauffeur om achteruit te rijden om ons af te zetten. Ook deze avond weer heerlijk gegeten.

Dag 3 – tentoonstellingen en winkeltjes

Dag drie van de reis vertrokken we ook weer om 08.15 uur richting de tentoonstellingen. Ieder stapte uit waar ze de dag ervoor waren gestopt. Herman liet ons weer zien waar hij ons zou ophalen.
Deze dag leerde ik wat een Bobbin was, want ook die hingen ergens en een paar van het groepje waar ik mee liep hadden er ook een gemaakt. Wij natuurlijk zoeken in die hal, maar wat wij ook zochten nergens waren hun Bobbins te vinden. Wat bleek bij navraag, dat er 140 Bobbins niet waren uitgepakt! In Rijswijk op Patchwork- en Quiltdagen zullen ze wel allemaal te zien zijn.

 

Ook konden we stemmen voor de mooiste Quilt van de wedstrijd met het thema ”Ocean”. ( omdat ik mijn mailadres had ingevuld kreeg ik donderdag 19 september bericht dat de quilt van Angela Minaudo met het thema “The Ocean is a woman” de publieksprijs had gewonnen).

Tussendoor nog maar eens koffie gedronken en geluncht ( heerlijke soep en een stuk taart!).


En toen nog shoppen op de ‘huishoudbeurs’ voor de quilters. Ik miste wel de grote boodschappen trolleys 😊, die je altijd ziet op de echte Huishoudbeurs. Sommige dames hadden heuse boodschappenlijstjes. De een zal geslaagd zijn en de ander niet. Zelf mocht ik bij een stand een heuse longarm quiltmachine proberen. Ik heb die man nog gewaarschuwd dat ik wel kon autorijden ( het leek net een soort stuur), maar dat ik van quilten geen kaas gegeten had. Was niet erg, zei hij. Ik denk dat hij er achteraf wel spijt van heeft gehad, want ik ‘scheurde’ zo over allerlei prachtige patronen van anderen heen.

 

 

Bij het instappen in de bus zag ik ook dames lopen met stukken leer en tafelkleden. Zijn dat ook quilt attributen? Afijn, op de terugweg moesten we een stuk omrijden vanwege een opgebroken weg. We bezochten een prachtige winkel met allerlei tafelkleden en aanverwante artikelen. Hier was het echt ‘Kijken, kijken en niet kopen’. Wel allemaal heel mooi, maar o wat vreselijk duur. Een paar dames kochten een zak met restlapjes. Later in het hotel hadden ze bijna spijt dat ze niet nog een zak hadden gekocht,. Er zaten echt hele mooie stukken stof in.

Bij terugkomst bij het hotel bleek een van de Porsches een lichtelijk beroerd geparkeerd te staan. Zelfs voor onze Herman was deze uitdaging te groot om hier langs te komen. Er klonken al kreten vanuit de bus, omdat hij die Porsche wel héél dicht naderde. Hij heeft toen toch maar even een briefje onder de ruitenwisser van die auto geplaatst met het verzoek deze auto voor de volgende morgen te verplaatsen.
Nog een keer een verrukkelijk diner en toen de koffers pakken voor het vertrek de volgende morgen.

Dag 4 – terugreis

Zelfs op zondagmorgen vroeg uit bed en gewoon om 08.15 uur vertrokken, maar nu richting Nederland. Persoonlijk vond ik twee dagen rondlopen op deze tentoonstelling genoeg, maar ja ik ben geen Quilter. Vooral mijn voeten waren heel blij dat ze even rust kregen 😊.

Herman wilde graag kilometers maken, dus na een korte stop om te tanken reden we door naar Baraque de Fraiture in de Belgische Ardennen. Helaas was het daar behoorlijk druk, dus duurde onze pauze wat langer dan gepland. Ze hadden daar trouwens wel heerlijke frites!!

Om de dames toch nog even bezig te houden, hebben we een Bingo in de bus gedaan. Uiteraard aangepast aan het gezelschap. Volgens mij een geslaagde actie gezien de reacties. O ja, die leuke stukjes van het internet over quilten brachten ook lachsalvo’s in de bus teweeg, dus niet voor niets meegenomen.

Herman werd namens de groep bedankt met een praatje van ondergetekende en een financiële geste van de deelnemers. Bedenk mij nu dat ik mijn assistente Jannie niet eens heb bedankt. Op de terugweg heeft zij met gevaar voor verbrande vingers of nog erger, koffie en thee verzorgd voor de dames en heer in de bus.

Het verkeer viel overal erg mee, dus konden we heerlijk doorrijden. Helaas ging het even mis bij Eindhoven, want ik hoorde Herman niet al te fraaie woorden zeggen. Terecht bleek later, want hij moest een heel stuk omrijden om een groepje van ons bij hotel Van der Valk in Eindhoven af te zetten. Bij station Breda hadden we pauze ( vanwege de verplichte pauze van onze chauffeur), dus velen maakten daar gebruik van om koffie of zelfs een hele maaltijd te nuttigen. In Utrecht stapten de laatsten uit en namen we afscheid van elkaar en van Herman.

Het einde van een prima verzorgd reisje naar de Elzas. Het was heel gezellig en vooral ook voor mij heel leerzaam. Sommige dames hebben mij nog geprobeerd te overtuigen dat quilten echt heel leuk is en zelfs mij rustig(er) zal maken, maar dat is ze niet gelukt. Misschien.., ooit.. , als ik tijd heb….

Al met al heb ik zéér genoten van de dames en heer in de bus ( met de een helaas wat meer gesproken dan met de ander) en was het mij een waar genoegen en een feestje om dit reisje naar de Elzas met leden van het Quiltersgilde te mogen doen. Wie weet nog eens tot ziens!

Het Quiltersgilde gaat al weer over de grens, op naar De Elzas

Door: Henriëtte Balten en Marjolein van der Eijk

De 29ste Europese Quiltbijeenkomst in de Elzas en het Quiltersgilde is er bij

Van 12 tot en met 15 september werd in Sainte-Marie-Aux-Mines en nog 3 omliggende dorpjes in de Elzas voor de 29ste keer een Europese Quiltbijeenkomst gehouden. Dit jaar waren wij, het Nederlandse Quiltersgilde ook uitgenodigd om een expositie te houden.

Onze bijdrage

Onze bijdrage was de tentoonstelling van de quilts gemaakt voor Connected In Red. Leden die mee wilden doen kregen in januari van dit jaar allemaal een fat quarter van dezelfde rode stof opgestuurd, voorwaarde was dat er een quilt werd gemaakt met een afmeting van 80 bij 100 centimeter en dat (een gedeelte van) deze stof op de voorkant werd gebruikt. Dit leverde in totaal 70 quilts op waarvan er 56 mochten worden opgehangen in de Elzas, dit leidde tot het volgende avontuur.

De reis

Op 10 september vertrokken we al vroeg richting Elzas, immers het was vanaf Dordrecht, ons gezamenlijke vertrekpunt nog ruim 600 kilometer. Gelukkig ging de reis heel voorspoedig en na een korte stop, omdat het navigatiesysteem van de auto aangaf dat het tijd was om te stoppen voor koffie, waren we om half 4 op de plaats van bestemming. We hebben ons daar gemeld bij de organisatie en kregen onze spullen. Daarna gingen we ons appartement zoeken, dat was ongeveer 40 kilometer buiten Sainte-Marie-aux-Mines. Nu is in Nederland 40 kilometer niet zo ver, maar waar we niet aan gedacht hadden was het hoogteverschil. We moesten een beste bult over, 931 meter. En aangezien je niet recht omhoog kunt betekent dit heel veel haarspeldbochten.

Het opbouwen

De volgende dag gingen we langs een iets langere weg maar met veel minder bochten op weg naar Sainte-Croix-aux Mines, want daar was onze expositie. Nadat we alles hadden uitgeladen en op de plek gelegd kwamen er, oh wonder, twee mannen met ladders die voor ons alles op de goede hoogte gingen ophangen.

 

Vervolgens hebben we alle kaarten met de namen van de makers en de titels van de werkstukken bij de quilts gehangen en onze tafel ingericht.

De Tentoonstelling

De tentoonstelling was van donderdag  tot en met zondag, vier hele dagen. Het was gezellig druk op donderdag, vrijdag en zaterdag was het erg druk en zondag was het heel rustig. De bus uit Nederland was donderdagavond gearriveerd. Naast de mensen uit de bus was er ook veel aanloop van andere leden die op eigen gelegenheid waren gekomen. We hebben ook nog vijf nieuwe leden in kunnen schrijven en heel veel kaarten verkocht. Er is van de ingezonden quilts een nieuwe collectie kaarten gemaakt die in november ook in Groningen te koop zijn. Ook is er een banner gemaakt van de beeldmerkquilt, hier een foto met de maker van deze quilt Femke Kunnen-Jacobs.

Van de quilts zijn diverse opnamen gemaakt die nog geplaatst zullen worden, ik wil wat sfeerplaatjes tonen van het “randgebeuren” om te laten zien waarom het bijzonder is om een tentoonstelling in een ander land te hebben.

Naast ons pension in het dorp waar we logeerden

In de ochtend langs de wijngaarden op weg naar de expositie.

De volgende foto’s zijn een kleine sfeertekening van de lunch en het hele gebeuren eromheen waarbij het hele dorp meewerkt.

 

Het zit erop

Het was een hele ervaring en moe maar voldaan zijn we maandag weer terug naar Nederland gereden.

 

Het Quiltersgilde op de TexHanda in ‘s-Hertogenbosch

De Miniatuurquilt tentoonstelling

Vrijdag 13, zaterdag 14 en zondag 15 september was het Quiltersgilde aanwezig met de tentoonstelling van Miniatuurquilts en de infostand op de TexHanda (Textiel en handwerkdagen) in ‘s-Hertogenbosch. Het was de laatste mogelijkheid de Miniatuurquilts in het echt te bewonderen nadat ze eerst te zien waren op de Patchwork & Quiltdagen in Rijswijk en op de Patchworktage in Moers (Duitsland). Nu gaan ze allemaal terug naar de makers.

De organisatie bood ons de mogelijkheid om op woensdag ‘op te bouwen’. Daar hebben we graag gebruik van gemaakt. We waren een van de weinigen die van deze mogelijkheid gebruik maakten en hadden alle ruimte. De volgeladen auto’s konden tot letterlijk voor de tentoonstellingswand en infostand gereden worden. Ideaal.

 

 

De nieuwe tentoonstellingscommissie, Nelleke Meinders en Edith Verdegaal liepen er tegen aan dat de stalen bovenrand van de tentoonstellingswand, die bestond uit hangend zwart doek, te breed was voor de haken. Gelukkig was de organisator behulpzaam met haken waaraan de ‘eigen’ haken bevestigd konden worden maar dat duurde wel even. Geduld is een schone zaak. Dat is lastig als je wilt doorpakken. Toen de haken er waren konden ze als een speer aan het werk. Om 17 uur moest de klus geklaard zijn want dan sloot de hal. Het is gelukt, niet helemaal zoals graag gewild maar dat kon niet anders. Natuurlijk hingen op de beursdagen de kaartjes met de namen van de makers bij elke quilt. Chapeau dames! Op naar de tentoonstelling Connected in Red tijdens de Handwerkbeurs in Groningen 14 tot en met 16 november (Martini Plaza).

De beursdagen

De dagen zijn voorbij gevlogen. De make en take tafel is alle drie de dagen vrijwel volledig bezet geweest. Ongekend. Heel erg leuk. De eerste twee dagen wilde iedereen een vouwwerkje maken en de laatste dag was ook het naaldenboekje in trek.

Ook de infostand had niet te klagen over belangstelling. Leuke gesprekken, ook veel beginnende quilters en waar we natuurlijk altijd heel blij van worden: 23 nieuwe leden kunnen verwelkomen!

 

En dan is het ineens zondagmiddag 17 uur

Het zit er op. We kijken terug op heel geslaagde dagen. Enorm veel dank aan iedereen die heeft meegeholpen. Jullie inzet en steun maken echt het verschil.