Ik doe niks

1 maart.

Ik doe niks

Sinds december heb ik een nieuwe opdrachtgever. Die zat er al even aan te komen en ik verheugde me er op.

Leuk werk: in gesprek gaan met mensen over hun werk met kinderen, jongeren en hun ouders.

Ik heb de rol van Vaktechnisch Assessor, en neem EVC-assessments af met een collega voor EVC Vigor.

Na een voorbereiding van wat er ‘in de cloud’ staat gaan we naar de kandidaat, waar dan ook in Nederland, luisteren daar een uur of drie à vier naar iemand, stellen vragen en gaan weer naar huis.

Thuis maak ik een uitgebreide rapportage.

Nou is een nieuwe baan altijd even wennen.

En in dit geval gaat dat ook op.

Een nieuwe methodiek leren, op zo’n manier een rapport schrijven dat de kandidaat daar blij van wordt en kan blijven doen waar hij of zij zo goed in is.

Helemaal te gek.

Maar wat kost het een energie.

 

Ik doe niks

Het heeft invloed op mijn creatieve werk, en daar maak ik me een beetje zorgen over.

Ik doe niks, denk ik.  Begin december waren we nog een weekeindje naar Berlijn om daar de kerstmarkten te bezoeken, en om een kunstwerk te bestuderen.

Ik voelde me zo geïnspireerd en nu doe ik er niks mee.

Eerlijk gezegd ben ik een beetje teleurgesteld in mezelf en ook een beetje bang; is dit een ‘quiltersblock’? Zoals schrijvers weleens een ‘writersblock’ hebben?

Maar waar vind ik de tijd?

Dus brei ik sokken.

 

 

Hoofdpijn.

Sokken breien doe ik altijd als ik geen energie heb voor iets anders.

Of als de sokkenvoorraad kleiner wordt, dan ook, maar nu is het echt een gebrek aan creatieve energie.

Denk ik. En nou moet ik ook nog een blog schrijven over quilten.

Waarover?

Waarover!?

Ik maak me steeds meer zorgen, want vrijdag moet het gepubliceerd worden…. het is al maandag… dinsdag… ik ben druk met de rapportages…

Donderdagmorgen sta ik op met hoofdpijn. Ik ga onder de douche en ineens weet ik het. De billen bloot. Letterlijk en figuurlijk.

Géén werk voor tentoonstellingen. Nee.

Het is ook geen wonder, denk ik tijdens het afdrogen.  Al je creativiteit gaat in het schrijven van de rapporten.

 

Doe ik echt niks?

En wees eens eerlijk, doe ik niks? Bluf.

Als ik in mijn fotogalerij kijk komt daar het één en ander voorbij.

 

 

Via internet volg ik elke maand een inspirerende workshop van Roxanne Evans Stout. In januari maakten we mandala’s.

Van de restjes maak ik leuke kaartjes zoals deze:

 

 

Met allerlei materialen, echt mixed media dus… wat geniet ik daarvan zeg!

 

 

Voor het eerst van mijn leven zet ik van die spannende emmertjes bij de verwarming… LEUK! En ik schrijf er ook nog even een blog over: sneeuwverven

 

 

Ik pimp gauw even een spijkerbroek omdat ik BORO-les geef bij Carol Cox in Utrecht… Och wat een fijne dag!

Kijk maar eens naar de start…

 

 

 

 

En ik gun mezelf een dagje op de Handwerkbeurs in Zwolle… geniet van heerlijk gezelschap en van kleuren en materialen…

Ach…. het valt geloof ik wel mee met dat niks doen?!

Wat vinden jullie?

Hartelijke groetjes, Hilda