Hug in a blanket

We zitten nog steeds in de sociale afstand periode. Groepen bij elkaar is nog steeds een probleem, elkaar hartelijk begroeten of een knuffel geven zit er even niet in. Des te blijer was ik in de zomer dat het ons wederom met een klein clubje lukte om als Lachende Bijtjes Bee bij elkaar te komen. Met z’n drietjes, in de open lucht, optimaal profiterend van het zonnige weer. Gelukkig niet zo’n bloedhete dag, maar eentje waar het – in ieder geval in de ochtend – nog net te doen was zonder continue de waaier erbij.

Uiteraard werd er uitgebreid ge-show-en-tell’ed (ja, ik heb er inderdaad een nieuwe spelling voor bedacht). Ik pak er één fotootje uit – mooie affo van Hennie. Hennie zelf is kunstig verstopt achter de quilt. Je ziet er alle belangrijke elementen voor een bee op tafel – theetje, wat lekkers, mooi tijdschriftje en natuurlijk andere quiltsters.

Machinaal borduren

In mijn vorige blogje (hier) vertelde ik dat ik 3 weken vakantie voor de boeg had en eens lekker een paar grote sandwiches zou doorquilten. Met die hitte heb ik dat plan toch losgelaten en mij gestort op kleinere dingen. Ik heb mij verder verdiept in de borduursoftware om met Bernina mooie quiltlabels te maken. Uiteraard heb ik lekker van alles bij elkaar geëxperimenteerd. Zoals dit kleine cadeautje voor een pas geboren babytje.

Een soort kleuren voor volwassenen

Eindelijk een titel voor de cadeaus

Waar ik ook eindelijk organisch naar toe groeide was het kiezen van een titel voor de twee quilts die ik cadeau wilde doen aan twee vriendinnen. In eerdere blogjes heb ik al vaak foto’s laten zien van het maakproces. Ik heb het Piece & Love patroon gebruikt van The Cloth Parcel. Met kerst heb ik al een olifant quilt cadeau gegeven aan een andere vriend van ons. Met z’n vieren zijn we een overblijfsel van onze studie Engels en vormen we een hecht gezelschap. En de quilts liggen al een tijdje klaar – bijna klaar. Want ik had nog geen goede naam. Tot het ineens overduidelijk was hoe ze moesten heten: Hug in a blanket

In een periode waar we niet lijflijk elkaar een knuffel kunnen geven, laat ik de quilt nu voor mij spreken.

Een label was daarna snel ontworpen en in tweevoud met de nieuwe software en naaimachine in elkaar gedraaid.

Picknick in de zon – Hug in a blanket

Een week of twee geleden hebben we een picknick georganiseerd voor ons viertjes. Het was een perfecte setting om de Hug in a blanket quilts te overhandigen.

En vooral hartverwarmend was het om spontaan te ontdekken dat wanneer iemand een quilt omhoog houdt die langer is dan zijzelf – het ineens heel makkelijk is om een echte knuffel te geven. Gewoon om de quilt heen. En dat was veruit het hoogtepunt van deze zomer om met een quilt weer te kunnen bereiken.

Lieve quiltgroeten,
Marjolein den Boer