Grenzen

Grenzen zijn er om over te steken

Een blogverhaal van Liesbeth Wessels

Vandaag zijn we allemaal de grens van 2024 naar 2025 overgegaan.

Mijn man en ik  reizen regelmatig en steken dan verschillende grenzen over. Als jullie dit lezen zijn we op weg naar Marokko; op 1 januari zitten we in Frankrijk en aan het eind van die dag in Spanje.

Maar ook in mijn hobby ga ik graag grenzen over. Dat is vermoedelijk de belangrijkste reden dat ik een Artquilter ben. Ik houd ervan nieuwe dingen uit te proberen, net weer iets anders te onderzoeken. Niet dat het allemaal nieuwe dingen zijn, maar voor mij op dat moment wel.

Grenzen in 2024

Dit jaar heb ik de grenzen in het werken met lutradur en tyvek  opgezocht.

Lutradur had altijd al mijn belangstelling, maar dit jaar heb ik geprobeerd 3D-werk te maken door verschillende diktes van lutradur aan elkaar te bevestigen door verhitting.

Dit is daar een eerste voorbeeld van een kolom van 40 cm hoog met een doorsnede van 11 cm.

Met Tyvek had ik meer moeite. Ik was nooit tevreden over de kleur. Het werken met de heatgun zorgde ervoor dat de kleuren donkerder (lelijker) werden. Dit jaar heb ik ontdekt door niet met acrylverf maar met waterbased verf te werken, dat de kleuren zachter blijven.  Zo werd Tyvek weer een uitdaging voor me. Hier twee voorbeelden:

Mooie effecten zijn te bereiken door tyvek samen met peau de pêche te bewerken.(synthetische fluweel) Beide synthetische stoffen reageren anders bij het verhitten en versmelten met elkaar. De sterren in de kerstkaart zijn ook zo ontstaan, de tyvek en de peau de pêche smelten samen.

Twee tentoonstellingen

Maar de allerleukste ervaringen van dit jaar zijn de 2 tentoonstellingen waarmee ik het jaar heb afgesloten.
Tot nu toe was mijn werk alleen te zien in quilters-kringen. En daar was ik heel tevreden mee.

In november deed ik mee met “Veelzijde-g Collectief”en hun tentoonstelling “Vrij in gelaagdheid en strak in Blauw. Deze tentoonstelling was te zien in het Stroomhuis in Neerijnen tot 22 december. Het lid zijn van dit Collectief was ook een grens die overgestoken is. Het gezelschap bestaat niet alleen uit quilters;  ook vilters, kantklossers, wevers, mixed media,…
Die variatie in achtergronden van de deelnemers maakt het werk gevarieerd en het proces van uitwisseling heel rijk. Tijdens de Patchwork en Quiltdagen in  Rijswijk exposeert het Collectief ook in de broodfabriek met nog meer  thema’s.

In december exposeeerde ik ineens bij de “Kunstkring Ruurlo” in de tentoonstelling Textiel&Art. Ook hier een grote variatie in kunstenaars, allemaal uit de regio Achterhoek en Twente. Wat een verschillende werkwijzes en wat een mooie werkstukken. (Deze tentoonstelling is nog te zien tot half februari).
Ook heel nieuw in deze tentoonstelling was mijn werk te koop zetten. Niet geschoten is altijd mis…….
Ik was al blij in mijn eigen regio wat meer naamsbekendheid te krijgen. Voor de Kerst had ik al 3 werktstukken verkocht. Dat had ik nooit kunnen denken.
Het maakt me ook duidelijk dat het heel mooi is om plaatselijk je werk zichtbaar te laten zijn. Ga ook eens onderzoeken of er in jouw gemeente een Kunstkring is. Of doe mee met atelierroutes.

Ik ben heel benieuwd met welke grenzen  ik in 2025 te maken krijg. En ik wens iedereen die dit leest toe dat er dit jaar weer mijlpalen gehaald worden en grenzen verlegd. Naast natuurlijk een goede gezondheid en vrede en veiligheid in de wereld. Veel creativiteit voor 2025.