Fibermailboekjes

Blogbericht geschreven door: Rita Berghuis-Ensing

Ansichtkaarten van Textiel

Een paar jaar geleden heb ik heel veel ansichtkaarten van textiel gemaakt. Dat werd toen Fibermail genoemd. De meeste daarvan heb ik naar anderen verstuurd. Van hen kreeg ik dan weer een kaart van hun hand terug. Op die manier heb ik heel veel fibermail-kaarten verzameld van evenzoveel maaksters. Maar wat moest ik doen met al die kaarten? Hergebruiken? Daarvoor vond ik al die herinneringen aan de maaksters veel te leuk. Dus bleven de kaarten in de kast staan in van die doorschijnende druivenbakjes. Af en toe keek ik er eens naar, maar dat was het dan. Totdat ik een paar jaar geleden gevraagd werd om een leuke cursus te bedenken. Dat werd een cursus textielboeken maken. Het idee was geboren. Ik neem jullie mee in mijn verhaal.

Het sorteren van de kaarten

Alle druivenbakjes kwamen uit de kast. Toen zag ik pas hoeveel het er eigenlijk waren: het waren er wel meer dan honderd. Die ben ik eerst maar eens op kleur gaan sorteren. Het formaat van de fibermail-kaarten was ongeveer 10 x 15 cm, want dat was de afgesproken maat. Het was een tafel vol prachtige kaarten. Misschien herken je je eigen kaart wel…

Bij het sorteren heb ik geprobeerd er series van te maken, steeds ongeveer tien. Dan zou elk boekje namelijk ongeveer tien bladzijden krijgen. Sommige kaarten pasten in meerdere series. Dat was handig, want dat maakte het sorteren makkelijker. Op die manier ontstonden er uiteindelijk tien stapels met kaarten van hetzelfde formaat. Dat was prachtig. Op naar de volgende stap.

Boekbinden

De volgende stap was elke kaart voorzien van een stof voor het binden en het uitzoeken van een stof voor de rug. Omdat elke serie kaarten anders van kleur was, heb ik voor elk boekje een mooie stof uitgekozen in een kleur die goed bij die serie paste. Daarvan heb ik de rug gemaakt en ook de achterkant van de boekjes. Op de foto’s kun je zien hoe kleurrijk dat geworden is. Door het formaat passen de boekjes goed bij elkaar. Zelfs wanneer de kaarten een beetje afwijkend van kleur waren, werden ze toch in het geheel opgenomen door het inbinden. Het is geweldig om na het inbinden een textielboek in handen te hebben dat je door kunt bladeren in plaats van een stapel losse kaarten. Al die maaksters van toen: nogmaals bedankt!

1 antwoord
  1. Diana Vandeberg zegt:

    Dit ziet er heel mooi uit en je pakt het makkelijk om door te bladeren. Ik zie dit wel liggen op onze leestafel.
    Ik heb veel quiet books gemaakt die ik ook heb ingebonden, maar dan op een manier dat het goed hanteerbaar is voor kinderen.
    Is er een cursus of een tutorial van de inbind techniek voor deze boekjes. Ik zou die graag willen leren

    Beantwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *