Digitaal bereikbaar zijn

Ik breng mijn tijd zoveel mogelijk thuis door. Ik doe zo af en toe een noodzakelijke boodschap, en we lopen iedere avond na het eten een flink eind om in beweging te blijven.
Ik heb mijn telefoon en laptop paraat zodat ik vanuit huis de webwinkel kan bijhouden (Anette woont in Amsterdam en gaat zo af en toe de post verzorgen) en vragen via de mail kan beantwoorden. Ik heb op die manier een beginnende quilter die bij ons op les zit, met een vraag naar een filmpje van Youtube kunnen verwijzen. Wat dat betreft is het digitale tijdperk ideaal!

Red Manor house

Ik heb een groot project wat ik kan afronden, de Red Manor house. En ik ben begonnen met de Brinton Hall inderdaad! Rosa Biddlecombe moet ook af – maar ik kon het niet weerstaan om aan deze te beginnen. En…een project af betekent dat je er ook weer een bij mag (althans, dat heb ik mezelf toegestaan).

In quarantaine hoe doen we dat ?

Lapjesvoorraad is bij mij (uiteraard ) ruimschoots aanwezig dus daar heb ik geen gebrek aan.
Ik zou andere quilters willen aanraden om je energie te stoppen in iets waarin je ECHT zin hebt. Het geeft je positieve energie.
De vergelijking met oorlog is al eerder gemaakt. Ik realiseer me nu meer dan ooit hoe dat geweest moet zijn in WOII. De narcissen bloeien, de tulpen komen langzaam op, het voorjaarszonnetje schijnt en toch is de wereld een beetje grimmig en zijn we angstig. Ik moet steeds aan Anne Frank denken, die in de periode dat zij ondergedoken zat NIKS had, helemaal niks. Alleen papier en potlood. Wij hebben nog onze lapjes, we hebben internet, kunnen contact hebben met elkaar!

Ik geef het stokje graag door aan Willemke Vidinic, die in Parijs woont in een klein appartement. En niet naar buiten mag/kan!

Hartelijke groet, blijf gezond!
Elsbeth