Een quilter maakt foto’s
Door alle uitgevallen activiteiten heb ik dit voorjaar voldoende tijd om de uitdaging aan te gaan, ik ga zelf een nieuwe web-site bouwen. Ik wil de web-site graag een wat professionelere uitstraling geven en ik wil mijn blog koppelen aan de web-site. Het eerste deel is aardig gelukt, aan de vormgeving van het blog moet ik nog wat sleutelen voordat het online gaat. Natuurlijk hoort bij een nieuwe web-site ook het maken van foto’s van recent werk.
Foto’s maken
Foto’s maken van mijn werk vind ik een verschrikkelijk moeilijke klus en vaak staat het voor het insturen van een wedstrijd of een tentoonstelling onder tijdsdruk. Nu heb ik meer dan voldoende tijd om te experimenteren. De boeken van Kafe Fasset inspireren mij, vrijwel al zijn quilts worden gefotografeerd op een passende locatie en voegt iets toe aan het werk.
Ik heb geleerd van de module fotograferen tijdens de artQuilt bijeenkomst van het Quiltersgilde. Tijdens de masterclass Biezenmortel in 2018 is er ook veel aandacht voor het fotograferen van werk. Wij oefenen zowel binnen als buiten.
Ook maar ik buiten foto’s van mijn inzending voor de wedstrijd van het Textielfestival en gelijk oefenen ik ook met Happy Sea.
Ik ben dus miet helemaal blanco en ik weet inmiddels dat de locatie heel belangrijk is, maar dat ook het weer een factor is waar rekening mee moet worden gehouden. Bij mij in de omgeving zijn voldoende mooie plekjes, dat is niet het probleem. Het wachten is op geschikt weer. Windstil is een belangrijke voorwaarde. Bij windkracht 2 wordt het al lastig en bij windkracht 3 is het eigenlijk al niet meer mogelijk. Het werk waait dan alle kanten op. Te veel zonlicht geeft te veel schaduw werking en bij te donker weer wordt de foto somber.
En dan is het zomaar op een middag het juiste weertype.
Tijdens het fotograferen wordt de wind toch wat vlagerig, waardoor één werkstuk toch nog even in het water valt. Ondanks acrobatische toeren blijft de phone een onderdompeling bespaart.
Vervolgens blijft het vele dagen waaien en schijnt de zon hartstikke vel, totdat ik op een ochtend om 6.00 uur wakker wordt en het windstil is. Dus pijlsnel sta ik op en sjouw het werk in de aanhanger. De natuur is prachtig en zo stil, het is de moeite meer dan waard om zo vroeg op te staan. De foto’s zijn wonder boven wonder snel gemaakt. Daarna wacht thuis het ontbijt.
Beloning
Het gepruts aan de web-site en het foto’s maken is net op tijd klaar voor de de allereerste expositie dit jaar. Vanaf 2 juli exposeert het kunstcollectief Diversity (waar ik lid van ben) in het CBK (Centrum voor Beeldende Kunst) in het Rensenpark (de voormalige dierentuin) in Emmen. Het moet wel weer even wennen na alle niets doen. Ik moet nadenken over wat ik wil meenemen en een lijst aanleveren met titel, maten en materiaal. Alles moet worden ingepakt in mijn autootje en dat is altijd passen en meten. Om met de auto bij het gebouw van het CBK te komen is wel even een heel gezoek. De route planner gaat tot het Rensenpark en dan moet ik het verder zelf maar uitzoeken. Gelukkig is de ontvangst bij het CBK aller hartelijks. Het zijn enthousiaste mensen die met intresse luisteren naar mijn uitleg over de betekenis van het werk en hoe het moet hangen. Het is fijn dat ik eindelijk mijn werk weer mag laten zien. En wil je weten hoe mijn web-site er nu uit ziet? kijk dan even
Hartelijke groet, Jo Huijsman
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!