Een drukke quilter

Brrrrrr, het is een week  dat ik nauwelijks aan de lapjes en draadjes toekom. Ondanks de vele  leuke dingen heb ik dan altijd een beetje een ‘wat jammer’ gevoel. Waarschijnlijk is dit voor heel veel lezers herkenbaar.

Iedere dag een halfuurtje 

Tijdens de opleiding Quilten Speciaal leerden wij dat je elke dag even een halfuurtje tijd moet maken voor je textiele werk. Het klinkt zo eenvoudig, maar het zit er deze week  echt niet in.

Maandag heb ik mijn werk  opgeruimd na een expositie in de Teresiakerk in Apeldoorn met mijn kunstcollectief Diversity. Het is altijd toch weer een klusje waar ik even mee bezig ben. Het was een mooi ingericht expositie en ondanks de onverwarmde kerk  en een gesloopt altaar  hebben wij er samen met de bezoekers een feestje van gemaakt met schilderen, borduren en muziek van onze ‘huis’ muzikant.

Ook een  feestje is dat mijn vriendin een aantal dagen gezellig bij ons logeert met woensdag  een super gezellige Fryslân Boppe dag met de andere Friese / Groningse meisjes (en jongens). De  logeerkamer lag nog vol met de zomerkleding, dus moest ik mook nog even flink met de strijkbout aan de slag voor een gastvrije ontvangst. 

Donderdag is de dag van de weefles met dit keer nog enig voorbereidend huiswerk. Een weefbrief en bindingstekening is voor mij na ruim anderhalf jaar weefles nog steeds een hersenkrakers klus.  

En dan nog een presentatie maken over creativiteit voor mijn groep teQStiel. Het is een terugblik op de door het Quiltersgilde georganiseerde tweejarige opleiding Quilten Speciaal en dan met name wat het voor mij heeft betekend en wat voor invloed het heeft gehad op mijn textiele ontwikkeling.  Ook is het mijn beurt om iets lekkers voor bij de koffie mee te nemen. Nog een weekje te vroeg, maar ik vind gevuld speculaas wel passend bij het wisselvallige weer.

En dan zijn er natuurlijk de gewone terugkerende huishoudelijke klusjes. Ze hebben geen naam, maar vreten tijd. 

Natuurlijk is de conclusie van het hele geweeklaag  dat ik weer  eens een slechte planning heb en ik ben bang dat ik het ook niet meer ga leren.

Quilter tussen de wevers

Met die titel heb Ik een  verhaaltje geschreven voor het textielplatform. Het is een verhaaltje over toch wel enige vergelijking tussen quilters en wevers. 

Vind je het leuk om het verhaaltje te lezen  klik dan hier . Overigens is het reuze interessant om regelmatig even heel kijkje te nemen op het  Textielplatform. Er staan tips over exposities, workshops en allerlei andere wetenswaardigheden over textiel.

Dit was een week uit het leven van een quilter. Gelukkig zijn de komende weken een stuk rustiger en kan ik mij weer in mijn passie onderdompelen.

Eén hartelijke groet en tot in 2024. 

Jo Huijsman