De woestijn zal bloeien als een roos

Door: Joke Timmer

Soms valt alles samen bij het zoeken naar een onderwerp en de verwerking daarvan.

Bij het opruimen van de schuur vonden we een zak wol, die op z’n minst 45 jaar oud was. Eerste opwelling: weg er mee, maar mijn “radertjes” gingen ook gelijk draaien. Onze kerk bestond 40 jaar en er was gevraagd iets te maken om een expositie mee samen te stellen. Het maakte niet uit welke techniek je wilde gebruiken, als het maar over een bijbels onderwerp ging. En deze wol deed me denken aan de kleur van de woestijn.

Veertig jaar – de woestijn, het was alvast een begin.

De wol werd diverse keren gewassen, het was erg vuil en zat vol met takjes en blaadjes, maar uiteindelijk kon het verwerkt worden. Een oud stuk molton deed dienst als ondergrond om de wol op te punchen (met de machine). Het eindresultaat werd ruwer gemaakt door er stukjes stof op te zetten en door te stikken. Tegelijkertijd werd de cursus van Cherilyn Martin gevolgd en gebruikt door er met diverse draden steken op te borduren, wat het geheel nog realistischer maakte.

Toen kwamen de rozen in beeld naar aanleiding van de tekst: “De woestijn zal bloeien als een roos”. Omdat ik tot nu toe aan het recyclen was, werd er een oude trui gebruikt om rozen van te maken. Gewoon een roos opgezocht op internet en op het scherm overgetrokken op resten plastic van puinzakken. De goede delen van de trui aan de achterkant volgens het patroon op het plastic genaaid (zigzag) en uitgeknipt. Daarna de rozen iets opgevuld en weer dichtgenaaid. Dit geheel op de ondergrond gezet, met groene blaadjes van katoen en (gesmolten) organza en de randen afgewerkt met stroken van de trui.

Is het quilten? Nee, niet echt. Is het art quilten? Misschien… maar het belangrijkste is dat ik veel plezier heb gehad aan het bedenken en maken er van!