De patchwork- en Quiltdagen in Rijswijk
Vorige week zaterdag heb ik weer mijn hart opgehaald aan kleur, vorm, en inspiratie.
Wat was er veel te zien hè!
Ik weet niet hoe het jullie vergaat, maar ik verheug me er altijd enorm op.
Dus…. zaterdagmorgen al vroeg gingen quiltbeevriendin Lidwien en ik vanuit Zeewolde op pad naar Rijswijk; vroeg, omdat ik ging ‘angelen’.
Op de Regiodag in Flevoland had ik gehoord dat ze nog naarstig op zoek waren, en ik kon op zaterdag wel.
Dat was een leuke ervaring: mooie quilts omdraaien voor nieuwsgierige dames, maar ook (soms in het Engels) mensen vertellen dat de quilts niet aangeraakt mogen worden.
En gesprekken aangaan met mensen over de manier waarop de quilts waren opgehangen, of over hand- of machinequilten…
De discussie blijft, uiteindelijk waren we het er steeds over eens dat hoe dan ook, quilten een heerlijke bezigheid is!
Door het ‘angelen’ had ik alle tijd om de quilts van de tentoonstellingen te bekijken.
Modern, art, traditioneel, het was er allemaal.
De exposities.
De variëteit van het Delilah-project, de traditionele quilts van Klazien Hoomans, de jassen van Marijke van Welzen.
De kleurrijke quilts van Nicolette Jansen, en de warme Afrikaanse kleuren bij Hilde Hoogwaerts.
Die mooie boekjes van Janet Bolton met bijbehorende quilts, de interessante gelaagdheid bij Mariëlle Huijsmans…
En natuurlijk de miniatuurquilts vanuit het Quiltersgilde, waaronder de EQA-quilts, en de quilts in het kader van World Wide Whispers…
Wat heeft op jou de meeste indruk gemaakt?
Ik zag steeds veel mensen bij de rood-witte quilts van Klazien, de jassen van Marijke en de pronkstukken van Hilde.
Een rood-witte quilt van Klazien
Naast de rood-witte hing er een SNOEPJE van een quilt bij Klazien:
Kinderkoor, van de Facebookpagina van Klazien
De jassen van Marijke
Voor mij is de interesse voor artquilten eigenlijk begonnen met mijn eerste blik op de jassen van Marijke van Welzen.
Ik heb altijd al kleding versierd; dat deed ik (tot wanhoop van mijn zus) al op mijn 13e of zo.
Maar dit….
Dit raakte mijn ziel. En dat doen ze nog.
Twee van de mooie jassen, foto van Marry Top- van Es
Ze vliegen er toch bijna af… Foto van Nathalie Cassee.
Vakmanschap is meesterschap zeggen ze bij een beroemd biermerk, maar het gaat hier ook op.
Ik raak er echt niet op uitgekeken.
Wat ik trouwens zowel bij Klazien als bij Marijke ontzettend leuk vond om te zien waren de trotse echtgenoten.
Stralende mannen die complimenten ontvangen over het werk van hun vrouwen, en daar over willen vertellen. En aangeven dat vrouwlief naast dit werk nog veel meer kan!
En de weg naar hoe de vrouwen daar zijn gekomen. Ik vind dat echt prachtig.
Dan dat warme werk van Hilde.
Hilde aan het uitleggen, foto van Hilde zelf.
Ik kan niet anders zeggen dan dat de warmte van haar werken de warmte van haar persoonlijkheid direct weergeven.
Prachtige miniaturen
Dom genoeg heb ik zelf geen foto’s gemaakt; ’s morgens druk met ‘angelen’; en in de middag druk met kopen.
De bovenstaande foto’s zijn dan ook niet van mij; onder de foto’s staat vermeld wie ze gemaakt heeft of waar ik ze (met toestemming) vandaan heb gehengeld.
Op allerlei Facebookplekken vinden jullie prachtige foto’s van de andere quilts.
Zoals ik al zei… druk met kopen…
Natuurlijk… het enorme aanbod is zeer verleidelijk. Ik had een lijstje gemaakt van tevoren: quiltnaalden (die verdwijnen zo, hebben jullie dat nou ook?), even mijn pakketje halen van mijn Moda Grunge-abonnement, een boodschap bij een andere winkel.
Maar echt he, meer niet.
Hoe dat dan toch komt dat ik er altijd met een zware tas vandaan kom?
Ik weet het niet.
Snappen jullie dat nou????
oogst…
Die kerststofjes… IEDERE beurs weer … Mijn man kijkt ervan op als ik niet met kerststofjes thuiskom…
En dan dit snoepdoosje… zeg nou zelf…
Ik zeg dan tegen mezelf: ik rook niet, ik drink niet, ik gebruik geen make-up. Ik ga niet naar de sauna, ik ga niet … maar dit…
Af en toe moet je als vrouw jezelf verwennen.
Kijk nou. Onweerstaanbaar snoepdoosje vol antieke stukjes linnen…
Snoepdoosje antiek linnen
Maar het allerleukste?
Dat is toch voor mij, iedere keer weer, de lieve mensen die ik ontmoet.
Die lieverd die voor mij een tas vol papieren tassen had meegenomen.
Dat éne pareltje van een gesprek.
Die lieve mensen achter de kraam van dat snoepdoosje.
De ‘collega’s’ Van Quilten Speciaal 14, wiens werk ik direct herkende…
Mijn fijne gezelschap van mijn quiltbeebuddy.
De ontmoetingen.
Die inspireren mij het meest.
Lieve, lieve mensen.
Soms ben ik toch ook nèt Mies Bouwman… * zucht*
Lieve groet,
Hilda Wessels
