Druk
Ik heb het druk. Dat is fijn, want ik moet natuurlijk als ZZP’-er wel mijn eigen geld verdienen.
Dat dat lukt, vind ik echt super. Het werk waar ik het meeste van mijn brood mee verdien is ook erg leuk; ik reis ervoor van Maastricht naar Goes, kom vlakbij de Waddenzee, en krijg en passant de gelegenheid om eens bij verre vrienden langs te gaan. Ik ontmoet er leuke mensen mee, kan mezelf ontwikkelen, kortom, fijn, druk.
Maar er is ook een keerzijde aan.
En daar wil ik het eens met jullie over hebben.
Ik sta bekend/ berucht (afstrepen naar keuze) als artquilter. Ik houd niet zo van patronen. Die bedenk ik liever zelf.
Dat dat lukt vind ik ook al zo fijn. Ik geniet ervan om nieuwe dingen te bedenken, om eens een nieuwe techniek uit te proberen en, nog leuker, te proberen om mijn binnenste naar buiten te brengen.
Dat is te zien bij deze stukken:
Fragile, voor vriend Frank
Lichtval, in goud en brons
Sterk als de dood is de liefde
Stress en creativiteit
Ik heb het druk. Dat is NIET fijn.
Want wat ik merk als side-effect, is dat ik daardoor niet toekom aan dit soort werk.
En van dit soort werk word ik blij, ik ont-wikkel me erdoor.
Door dit soort werk wordt mijn ik zichtbaar. En dat is een geweldig proces.
En dat lukt niet, als ik voor een gesprek naar bijvoorbeeld Rotterdam moet: ruim een uur rijden, met mazzel (OK, wel in een hele fijne auto!), bij aankomst een gesprek voeren van 4 uur waarbij ik me moet verdiepen in de persoon die tegenover me zit en de vaktechnische kennis die hij of zij bezit boven tafel moet krijgen. Ruim een uur terug, en dan ben ik moe.
Dan volgt het proces van het schrijven van de rapportage. Ik moet aantonen dat iemand geschikt is voor haar werk. Ik moet dat goed onderbouwen. Het is een proces waar ik ongeveer zes uur over doe. Als ik mazzel heb kan dat in één dag, maar dat lukt me niet altijd. Het vergt nogal wat concentratie.
Stress en temperaturen stijgen
Deze weken zijn bijzonder stressvol in het werk: een kandidaat vraagt om snel schrijven want ze wil in september met een opleiding starten, een collega vraagt om snel schrijven want hij gaat diezelfde week nog op vakantie. En we moeten over en weer in de procedure elkaars stukken lezen en van feedback voorzien. Dan begeleid ik nog een assessor in opleiding, en die wil natuurlijk ook graag feedback over wat ze heeft geschreven. En nog even bellen.
Het lukt allemaal.
Zelfs in deze temperaturen.
Zelfs al zit er een collega in mijn nek te hijgen en krijg ik daar serieuze jeuk van.
Maar creatief werk?
Nee.
Ik praat erover met een vriendin, op een late avond. We hebben het er meer over gehad.
Bij een hoog stressgehalte lukt het niet om je binnenste naar buiten te laten komen. Daar zit wat voor. Zo’n muurtje dichtgeplamuurd met stress.
Stress en quilten
Maar… ik heb wel een dringende behoefte om iets te maken en met mijn handen wat te doen als ik in de avond met mijn man op de bank naar “Hinterland” zit te kijken.
In tijden als dit merk ik dat ik graag met stempeltjes werk. En als ik dan op Facebook een prachtige nine-patch voorbij zie komen (dank je wel voor de inspiratie Jeannet Hazelbag!) dan houd ik het niet meer tegen. Zelfs mijn quiltbeebuddies houden me niet tegen (die lachen alleen maar!) en ik ga er tegenaan.
De scrapbakken erbij, en daar gaat het heen. Strijken. Stempelen. Knippen. Sorteren.
Stempelen en knippen
En naaien maar!
Zondagmorgen in de zon
Het schiet lekker op:
Veel Kaffe Fassettrestjes…
Zo ongeveer had ik het gedacht
Ja. Daar word ik blij van.
Dit werk heeft niks te maken met diepe zingeving.
Dit gaat over restjes opmaken, wat te doen willen hebben, en tussen alle stress door gewoon helemaal tot rust komen door dit heerlijke traditionele werk.
Met waarschijnlijk een heel mooi eindresultaat!
Stress….
Toch nog ergens goed voor?
Hartelijke groet,
Hilda Wessels.
