Life is Beautiful – in de herfst

Ik ben groot fan van de herfst – de geuren, kleuren, laaghangende zon, dat mooie gouden licht, de blaadjes die verkleuren, blader regens, laaghangende mist over de velden. Alles. En ach, daar hoort ook een bui plensregen bij op z’n tijd. Gelukkig hebben we daar dan weer de hobby voor om het binnen leuk te houden. Het pand waar ik werk staat aan de rand van een park met enorme bomen. Er is wel eens een verdwaald hert gespot, maar deze dagen geniet ik vooral van het veranderen van de kleuren bij de bomen. Hieronder een paar doorkijkjes waar ik de hele dag op uitkijk. Zou zo maar een kleurenpalet voor een volgende quilt kunnen worden.

Azuurblauwe dakpannen maken het kleurenpalet af

Life is Beautiful

Dit jaar is de herfst voor mij het moment om verder te werken aan de Life is Beautiful quilt van Helen Stubbings. De verschillende blokken komen al een hele tijd in mijn blogjes terug. De quilt bestaat uit 32 stitchery blokken. Die borduurtjes heb ik op allerlei reizen meegenomen. Een koe in het vliegtuig onderweg naar Seattle geborduurd. Een vis in een hotel in Portugal – en heel wat blokjes zijn geborduurd op boottochten tussen Hoek van Holland – Harwich. Ze waren makkelijk mee te nemen, want je hebt maar weinig nodig om een paar uur bezig te zijn. Inmiddels zijn alle borduurtjes af en geappliqueerd op hun ondergrond. De achterkant daarvan is weggeknipt en op z’n beurt ook weer geappliqueerd op een four-patch ondergrond. Er liggen nu 63 blokken klaar voor quilt-as-you go en daar ben ik deze week aan begonnen.

Met een pompoen op de achtergrond erbij natuurlijk!

Rest verwerking

De quilt-as-you-go methode is perfect om restjes vulling te verwerken. Ik heb heel wat rare stroken omgezet in een eerste stapeltje vierkanten en kon beginnen met het vastzetten van de achterkantjes. Het duurde even voor ik doorhad dat er toch echt iets mis was met dit blok – maar hij mag blijven. Het is de achterkant en daar ga ik de blokjes niet voor loshalen.

Rondjes draaien

Ik heb nog maar de helft van de four patches voor de achterkant klaar, maar kon niet wachten om alvast wat door te quilten. Nu wordt het dus 63 rondjes draaien en dan daarna straks met sashing de blokken aan elkaar zetten. Op de kruispunten van de blokken komt dan later nog een rondje, maar voor ik zover ben zitten we vast wel weer een seizoen verder.

Met deze quilt ben ik in december 2011 begonnen en ik draag ‘m al heel lang met me mee. Gelukkig heeft hij een mooi toepasselijke titel en krijgen de stitchery blokjes steeds meer betekenis met wat ik ondertussen allemaal meemaak. Ik ga lekker nog een paar rondjes draaien.

Hebben jullie ook van die langdurige projecten die gestaag doorgroeien? Mijn Life is Beautiful zal nog wel een tijdje als work in progress terug komen. Geniet van de herfst!

Lieve quiltgroeten,
Marjolein den Boer

Het maken van ‘slijtage I’

Hoe ik van een versleten jas een kunstwerk maakte

Een tijdje geleden kreeg ik van een vriendin haar oude jas voor mijn lapjesmand. De jas had een visgraatmotief. Mooie stof, maar eigenlijk vond ik de voering veel interessanter. Die was namelijk dun geworden en er zaten mooie rafels en gaten in. Daar wilde ik iets mee doen!

Het was ooit een dierbare jas; zo lang gedragen dat de gaten er in gevallen waren. Het verstrijken van de tijd wordt weergegeven in de slijtageplekken. Het deed me denken aan verwelkte bloemen, die eerder nog voluit bloeiden, maar nu een ander soort schoonheid laten zien.

Vandaar dat ik bedacht de versleten plekken te accentueren door er verwelkte bloemen overheen te borduren met de naaimachine. Voor de bloemen heb ik de zonnehoed gekozen. Die heeft een mooie vorm als ze een beetje slap gaat hangen .

Het maakproces

Eerst koos ik een interessant deel van de voering met scheuren en doorgesleten gedeelten waar het borduursel moest komen. Daarna maakte ik een schets op doorzichtig schetspapier dat op de stof lag. Ik gebruikte foto’s van zonnehoeden als voorbeeld. Tijdens het schetsen zorgde ik er voor dat de stengels van de bloemen zo veel mogelijk op de rafelige delen van de stof komen.

Als ik tevreden ben met het ontwerp (variatie in hoogte van de bloemen, spreiding van de bloemen, vorm, compositie), teken ik het over op wateroplosbaar vlies met een 4B potlood. Het wateroplosbaar vlies dient als tijdelijke versteviging van de voeringstof en het is nodig om over de gaten te kunnen borduren.

Helaas zie je de grijze potloodlijnen niet goed als je het dunne vlies op de donkerbruine stof legt. Dus heb ik alles overgetekend met rood kleermakerskrijt. Daar zal ik later nog spijt van krijgen…..

Werken met wateroplosbaar vlies

Het wateroplosbare vlies speld ik op de stof, precies zoals ik met het schetsen bedacht had. Daar waar grote gaten in de stof zitten, speld ik aan de achterkant ook een stukje vlies. Dit is om te voorkomen dat de rafels aan de onderkant ergens achter blijven haken tijdens het naaien.

De lap wordt voorzichtig in een borduurring geklemd. Als bovendraad kies ik quiltgaren dat iets dikker is dan normaal naaigaren, en in de spoel doe ik dunner garen. Dat werkt prettig bij free motion naaien. Op een proeflapje heb ik de juiste draadspanning uitgetest.

Vervolgens is het een kwestie van de getekende lijnen volgen met de naaimachine. Rustig aan, en niet te verkrampt werken om het perfect te willen doen. Een scheef steekje hoort er bij, geen zorgen over maken. Steeds de borduurring verplaatsen en dan is al snel de hele tekening op de stof geborduurd. Hier en daar voeg ik nog een klein beetje stiksel toe, tot ik het goed vind.

Uitspoelen

Dan komt het magische deel: het uitspoelen! Eerst knip ik zo veel mogelijk van het vlies weg waar niet geborduurd is. Dat hoeft dan niet meer op te lossen.

Daarna leg ik het in de gootsteen die ik gevuld heb met koud water. Snel een paar foto’s maken, zodat je het vlies kun zien oplossen.

Daarna veel spoelen en voorzichtig wrijven. Het duurt langer dan ik dacht. Het lijkt al snel alsof het vlies al weg is, maar bij het nat maken verandert het in een soort stijfsel. Ik wilde de soepelheid van de stof te behouden, dus moest het grondig uitgespoeld worden.

Na het spoelen wikkel ik de lap in een handdoek en knijp het zo goed mogelijk droog. Daarna met het strijkijzer droog strijken. Als het droog is, zie ik rode vlekjes op het witte stiksel. Dat zijn nog resten van het vettige rode kleermakerskrijt. Dat is niet de bedoeling!

Het rode kleermakerskrijt

Ik probeer het met de hand weg te wassen met afwasmiddel en met Oxy Action, maar het lukt niet om het weg te krijgen. Dan maar in de wasmachine met de was meegewassen (in een wasnetje), nadat ik er weer Oxy Action op gedaan heb. Dat hielp: het rode krijt is er uit! Maar het (katoenen) stiksel is wat gekrompen en krijgt daardoor ook een versleten uiterlijk. Dat vind ik wel een beetje jammer, maar eigenlijk past dat ook prima bij het ontwerp.

Maar in het vervolg toch maar even een wateroplosbare pen kopen. (Gekleurd (vettig) kleermakerskrijt dus alleen gebruiken op plaatsen waar je het niet meer ziet, zoals in een zoom van een kledingstuk. Voor het markeren van een quiltpatroon zijn er speciale stiften: wateroplosbaar of met vanzelf verdwijnende inkt).

Om het af te werken, scheur ik langs de randen nog wat stof weg, zodat de bloemen mooi in verhouding op de lap staan. Aan de bovenkant maak ik een zoom en ik zaag een bamboestokje op maat. Door het op een simpel stokje te hangen zonder verdere afwerking, wordt het versleten karakter versterkt. Bovendien blijven de figuurnaden van de voering zichtbaar in de golven van de lap.

De naam is al snel bedacht : “Slijtage I” (op een ander deel van de voering heb ik een roos geborduurd, dat is “Slijtage II”). Het kunstwerk hangt een stukje van de muur, zodat je niet alleen de gaten ziet, maar ook de stof dunne delen van de stof.

Ytsje Tilma

Dat komt goed uit, een blogverhaal over bewerking van gebruikt textiel. Het nieuwste thema voor de Europese Quilt Association is recycled textiles.

Midweek Spelenderwijs

Net thuis uit Driebergen, kruip ik direct achter de computer om er een berichtje over te schrijven voor het Quiltersgilde blog. Nog vol van alle ervaringen, tuimelen de beelden door mijn hoofd. Wat was het leuk.

De ontvangst op maandag door Elfriede, Marijke en Jeanette was aller hartelijkst en het was erg leuk om bij de koffie allerlei bekenden te zien.

We kregen uitleg van Elfriede over het thema van de week en de drie begeleidsters lieten ons de quilts zien, die zij als inspiratie voor ons gemaakt hadden. Heel bijzonder om te zien hoe verschillend die waren.

Niets verklappen over het thema ‘Spelenderwijs’

Hoe graag ik het ook zou willen, ik mag er niets over verklappen, anders hebben de deelnemers aan het weekend Spelenderwijs in maart geen verrassing meer en dat is niet leuk. Het enige dat ik kan zeggen, het enige dat ik wil zeggen, het enige dat ik zal zeggen is, dat ik het een erg leuk thema vind en dat ik er met plezier aan heb gewerkt. En als ik zie wat de anderen gemaakt hebben, dan wordt dit gevoel door velen gedeeld, zal ik maar zeggen!

We logeerden in een prima hotel midden in de bossen, maar daar heb ik in elk geval niet veel van gezien, want binnen was veel leuks te beleven. Elke dag werken aan je eigen quilt, kijken wat de anderen aan het doen waren, even iets hoognodigs kopen bij Annie van Cordi Atelier, bijpraten met oude bekenden en nieuwe vriendschappen sluiten. Zo bijzonder om een paar dagen met collega quiltsters door te brengen. Het ijs is gauw gebroken en je hoeft nooit naar woorden te zoeken!

Iedere avond Show and tell

Elke avond was er show and tell. Tientallen quilts kwamen langs, de ene nog mooier dan de ander en dan nog de verhalen erbij. Wat een prachtige verscheidenheid en wat leuk dat iedereen iets meebrengt en de microfoon pakt om er bij te vertellen. We hadden af en toe hele bijzondere quilt angels, die het als stand-up comedian op een podium niet slecht zouden doen. Er is ook een nieuwe term geïntroduceerd: ‘opening, met mogelijkheid tot stok’ en daar wordt dan een tunnel mee bedoeld!

De begeleidsters gingen elke dag naar een andere zaal, zodat je de kans had van hen allen te leren. En af en toe werd er iets centraal gedemonstreerd. Ook van elkaar hebben we flink wat kunnen opsteken. Want wat de een bedenkt, kan voor jou juist heel handig zijn.

Intussen werd de inwendige mens goed verzorgd. Heerlijke buffetten voor het ontbijt en lunch. En ’s avonds keuze uit verschillende gerechten. Met tot slot een heerlijk toetjes buffet!

Donderdag middag gingen we door de 3 zalen en bekeken elkaars werk. We zagen zulke mooie en leuke dingen. Er is druk gefotografeerd. Echt heel leuk om alle verschillende uitwerkingen van het thema te zien. En dan is het alweer de laatste avond.

Mysterie Guest

Op de laatste avond was er de ‘Mysterie Guest’. Klazien Hoomans was, met echtgenoot Piet en grote tassen met quilts, uit het hoge noorden gekomen om ons te vermaken met prachtige quilts en leuke verhalen.
Het is te merken, dat ze dit al vaker gedaan heeft, want alles verloopt prima. Maar haar natuurlijkheid en vrolijkheid heeft daar niet bij ingeboet. We lachen ons krom over haar leuke verhalen en de wijze waarop ze een en ander vertelt.

Na afloop krijgen zij en Piet een hartelijk applaus.

Ook Marijke, Jeanette en Elfriede krijgen een warm applaus. Zij hebben ons een hele fijne week bezorgd.

En nu gauw verder met het uitpakken van mijn spullen, want mijn quilt is nog niet af. Daar moet nog heel wat aan gebeuren, zodat ik die de volgende keer op de show and tell kan laten zien.

Hartelijke groeten, Marina Brito de Campos

Regiodag en Polderart

25 oktober 2019.

Regiodag

De herfst is weer begonnen… Dus ook de ronde van Regiodagen!

In Ermelo hadden we ‘m op 4 oktober jl. Ons thema zou je kunnen vatten onder de noemer “repareren”: in de ochtend gingen we dat zichtbaar doen met de BORO-techniek.

In de middag hadden we mevrouw C. Swinkels uitgenodigd die ons een lezing gaf over onzichtbaar repareren…

Wat een feest… ruim 40 mensen, een fijne winkel, lekker aan het werk samen, gezellig!

Voor een aantal was het te ver buiten de comfortzone, maar anderen waren verbaasd door hun eigen plezier bij het ongestructureerde werken zonder patroon!

Hoe leuk is het, jezelf verrassen!

De lezing van mevrouw Swinkels vervolgens was echt een doorslaand succes! Wat een prachtige verhalen over het werken in het textielatelier van het Rijksmuseum!

En wat een mooi werk had ze meegenomen om te laten zien!

Alle aanwezigen hebben genoten van deze dag!

Polderart

De maandag erna had ik ‘s avonds mijn artquiltbee Polderart. We kwamen bij mij thuis in mijn nieuwe atelier bij elkaar.

Ruimte zat voor lekker experimenteel bezig met monoprints met acrylverf op stof, printen met materiaal als veren, eigen meegebracht materiaal, bladeren uit de tuin, en… een schaaltje van onder de vleeswaren… en ook materiaal dat je op een bouwplaats vindt maakt prachtige prints! Nee, die koekjes hebben we gewoon opgegeten :-) Heerlijk, Loes!

Heerlijk, zo lekker experimenteren. Onder het werk door het bespreken van de dagelijkse sores, zoals dat gaat…

Ik houd toch zo van deze avonden, waarop je tegelijkertijd je techniekenarsenaal uitbreidt, je lekker kunt spelen met je schort aan, en ondertussen elkaar ondersteunt bij waar het knelt.

Word er ZO blij van.

Net als van de resultaten, trouwens…

We werden zo blij van dit werk, dat Ditta een workshop bij Suze voorstelde.

Dus dat gaan we maar doen.

Begin januari gaan we fijn 2 dagen bij Suze spelen met de gelliplate en daar hebben we NU al zin in!

Tot die tijd spelen we met onze monoprint-stempellappen, waaronder de prachtige oude stukken damast die Loes aan het printen was…

Ben ZO benieuwd wat ieder van ons maakt met deze stukken stof!

Wat ik eigenlijk het leukste vind van dit soort ogenschijnlijk “doelloos spelen”, is dat je creatieve intuïtie erdoor aangewakkerd wordt.

Je doet maar wat lijkt het, maar je ziet mogelijkheden, puur op kleur en vorm, daardoor word je verrast, geïnspireerd en krijg je zin om verder te spelen.

En spelen is belangrijk.

Ook als je al lang in het stadium “als ik later groot ben” bent…

Lieve groet,

Hilda

Droomdekenmakers van de Regenboogboom

18 oktober 2019.

Het werd tijd dat ik eens een quiltgroep in de buurt ging zoeken. Via het quilten maak je immers snel nieuwe vrienden! Dus toen ik bij het opruimen een paar tassen met lapjes had uitgezocht die ik niet meer zou gebruiken nam ik contact op met de Droomdekenmakers van de Stichting de Regenboogboom.

Droomdekenmakers aan het werk

De droomdekenmakers zijn door het hele land actief, zowel individueel als in groepjes. De droomdekens gaan naar kinderen en jong volwassen met een ernstige ziekte of die te maken hebben met een andere grote uitdaging. Een paar weken geleden ging ik langs bij de Haagse afdeling. In een zaaltje van een buurtcentrum zaten een aantal dames achter de naaimachine een quilt-top te maken, anderen waren aan het quilten en een paar dames stonden stof te snijden. Er was ook een ‘show en tell’ met leuke en lieve quilts die klaar waren om gedoneerd te worden. Kortom, ik voelde mij daar helemaal thuis bij deze gezellige bedrijvigheid!

Een quiltje maken als vrijwilligerswerk

De Droomdekenmakers doen elk jaar mee met de NLDoet dag van het Oranjefonds. Wat geweldig om op deze manier als vrijwilliger een (quilt-)steentje bij te dragen!

Droomdekens maken tijdens NL Doet

Ook worden er af en toe workshops gedaan zodat er nieuwe technieken worden geleerd ten bate van de droomdekentjes.

Wat is nu eigenlijk een Droomdekentje?

De droomdekentjes worden gemaakt om kinderen met een levensbedreigende, chronische ziekte of handicap een gevoel van veiligheid te geven. Ze kunnen onder dit dekentje even heerlijk wegdromen. Ook kinderen die in een moeilijke situatie terecht zijn gekomen, komen in aanmerking voor een droomdekentje. Een droomdekentje kan worden aangevraagd bij de Stichting Regenboogboom. Wil je meer informatie over de droomdekentjes, kijk dan op de site van www.regenboogboom.nl

Mocht je een quiltje of lapjes ‘over’ hebben dan kun je deze eventueel doneren aan dit mooie project. Een van mijn eerste Afrikaanse quilts heeft zijn weg hier naartoe al gevonden.

Een stoere quilt voor de Regenboogboom

Groetjes, Hilde Hoogwaerts

Spelen

Spelen met Suze en Nienke; ontkleuren van Grunge stoffen

Met wie kun je beter spelen dan met Nienke en Suze, als het gaat om verven of ontkleuren van stoffen?
Enige tijd geleden had ik, op bezoek bij Suze, een nieuwe kleur van een bepaalde serie stoffen bij me. De serie Grunge. Een stof in vele prachtige kleuren en tinten. Ik werk er graag mee en heb ook de stof weleens geverfd. Zowel in een verfbad als met acrylverf, waar textielmedium 1:1 aan toegevoegd was, met een kwast er op geverfd.
Suze vroeg zich af wat er zou gebeuren als zij het lapje zou ontkleuren.
Zo gezegd, zo gedaan.

Het resultaat van het ontkleuren was verrassend. De oorspronkelijke lap was diverse tinten turquoise met wat groene vlekken. Zoals je hieronder ziet, toverde Suze met het ontkleuren oranje uit de stof te voorschijn.

Alle kleuren op zwart naaien

Bij het zien van het resultaat stelde Nienke voor om een experiment te doen. Wij zouden haar en mijn Grunge stoffen voorraad bij elkaar leggen. Stroken van alle kleuren aan elkaar naaien en ontkleuren.
Zo gingen wij op een snikhete dag gedrieën stroken snijden, op een zwarte achtergrond naaien. In Suze’s atelier was het lekker koel en konden wij ongestoord lekker door gaan.

Het werk groeide en groeide.

Ondertussen gezellig kletsen, af en toe pauze voor koffie en wat lekkers, een boterham of je lekker even uitrekken.
Eind van de middag hadden wij meer dan 100 kleuren in stroken op de zwarte lap genaaid.

dag 2 – het ontkleuren

Te laat om nog te ontkleuren. Het was meer werk geweest dan wij hadden ingeschat. Daar Nienke en Suze hun grote avontuur in de Elzas binnenkort hadden, nam ik de lappen mee naar huis om te ontkleuren.
Het weer werkte mee en ik kon het gelukkig buiten doen. Want de ontkleuringspasta STINKT en slaat op je luchtwegen.

Eerst plastic op de tafel gelegd. Daar een molton en de lap met een klem vast gezet. Van Suze had ik een silkscreen sjabloon mee om bij het ontkleuren te gebruiken.

Toen begon het grote insmeren met ontkleuringspasta. Ik liet aan de linkerkant de lap in tact om de oorspronkelijke kleur te kunnen zien. Werkte daarna met de silkscreen sjabloon en smeerde het meest rechter deel van de lap in met een kwast. Kijk maar wat er gebeurde.

Tot slot een lijst opgesteld met de kleuren nummers om terug te kunnen halen om welke kleuren van de stoffen serie het ging.

De aanvankelijke bedoeling was de lap in drieën te snijden, zodat wij ieder over het resultaat van het experiment beschikten. Maar als je nu naar het eindresultaat kijkt, is het misschien wel jammer om de lappen te versnijden.
Wie weet komt daar nog een werkstuk van.

Yvonne Panofsky

Regiodag Drenthe Zuid van 3 oktober 2019

De regiodagen worden door het hele land weer gehouden. Leuke gezellige uitjes. Voor het organiseren van deze dagen hebben we per regio 2 regiovertegenwoordigers nodig. Drenthe Zuid zoekt 2 nieuwe mensen !

Samen met (quilt)vriendin Corrie en een kennis uit het dorp gaan we al een aantal jaren naar de regiodagen van Drenthe-Zuid.
We worden allemaal weer van harte welkom geheten voor Diana en Jennie, zij doen dit, zo blijkt alweer 5 jaar en delen mee dat ze allebei gaan stoppen met het organiseren van deze regiodagen.

Heel jammer vind ik, want ze doen het goed!!
Onder het genot van koffie/thee en iets lekkers, vertelt Diana enkele mededelingen wat betreft tentoonstellingen van het Quiltersgilde.

De Regenboogboom

Daarna kreeg Trudy het woord. Zij vertelt met o.a. enkele filmpjes, kort haar handwerkleven en hoe zij terecht kwam bij “Stichting Regenboogboom”. Ze legt uit wat deze stichting zoal doet en over het verspreiden van Droomdekentjes. Sinds kort heeft zij het stokje van verzamelpunt voor de regio overgedragen aan Winnie.
Een aantal dames had droomdekentjes gemaakt, deze worden geshowd. Winnie neemt ze mee en zorgt ervoor dat deze goed terecht komen.

Twee workshops ; chapeau voor de workshops

Deze dag hebben we maar liefst 2 workshops!!
De ochtendworkshop was een pompoentje maken voor op de herfsttafel of als speldenkussen.
Atelier de Lindehof uit Zalk was aanwezig als winkel, met prachtige stofjes.
Ook waren er natuurlijk de kaarten te koop van het Quiltersgilde.
Als verrassing mochten we allemaal, van Diana en Jennie, één lapje uitzoeken bij De Lindehof.
Na de lunch gingen we aan de slag met workshop 2: deel herfst van het 4 seizoenenpatroontje van Gerda de Jong. Van enkele dames hoorde ik “chapeau voor de workshops”.
Daarna de show en tell van quilts, gemaakt door de aanwezige leden, altijd genieten van deze mooie quilts.
Deze gezellige dag was snel voorbij.

Nieuwe regiovertegenwoordigers ??

En….komt er volgend jaar weer een regiodag? Waar-wanneer-hoe?
Er zijn dus 2 vacatures regiovertegenwoordigers!!!! Misschien iets voor jou ?
Diana en Jennie bedankt voor jullie inzet!

Irma Roseboom

Meer weten over de regiodag ? lees hier verder

Op weg naar het textielfestival en het quiltfestival

De laatste weken stonden bij mij helemaal in het teken van het Textielfestival 2020 in Leiden. De wedstrijd en de voorbereidingen voor het festival van de textielgroepen Zoo-Tex en teQStiel waar ik lid van ben. Het Quiltfestival staat even in de wacht.

ZOO-TEX OP BEZOEK IN LEIDEN

Ter voorbereiding op onze presentatie hebben wij het seizoen opgestart met een dagje Leiden. Wij begonnen in het Volkenkundig Museum met een super interessante rondleiding. Hieruit moet de inspiratie komen voor onze expositie in de Stadsgehoorzaal.Na een heerlijke lunch hebben wij onze expositie plek bezocht in de tuin van de Hortus en lekker lopen brainstormen over hoe wij deze prachtige locatie gaan uitbuiten. De hersens van de Zoo-Tex leden kraken de komende weken, in november moet er een besluit worden genomen over de ontwerpen.

TEQSTIEL DENKT (TE) GROOT

Toen wij in de 2018 een bezoek brachten aan de Pieterskerk waren wij onder de indruk van de enorme ruimte. Met die ruimte zijn wij aan de slag gegaan en hebben ons plan ingediend voor een oppervlakte van 6 x 12 meter. Oeps, dat is volgens de organisatie iets te veel van het goede, ook anderen willen een plekje. Dus zijn vorige week zaterdag onze creatieve hersens aan de slag gegaan en wij hebben nu een geweldig alternatief plan gemaakt en geoefend met de opstelling.

Made with Repix (http://repix.it)

Op de foto zijn wij bezig met de proef opstelling, maar ik heb de foto bewerkt, tenslotte moet het nog een beetje geheim blijven waar wij mee bezig zijn. Tot slot hebben wij de dag afgesloten met het maken van een nieuwe groepsfoto. Dat is een uitdaging hoor, hoe krijg je 13 vrouwen netjes op de foto.

ONDERDUIKEN IN TEXTIEL

Deze winter wordt het voor mij lekker onderduiken in textiel. Ik ga aan het werk voor het textielfestival en vooral heel veel uren werken aan mijn project voor het Quiltfestival Noord Groningen. Het project vordert en ik ben nu zwaar aan het nadenken over hoe ik het ga presenteren. Binnenkort ga ik een vakantiedag inplannen voor een reisje naar Eppenhuizen om een indruk te krijgen van de ruimte. Maar vooral moet ik niet vergeten om vleugels te maken voor het Quiltersgilde project, dat lijkt mij een leuk klusje voor onder de kerstboom.Hartelijke groet, Jo Huijsman

Oktober = voor deze uitdaging nog geen ‘stoptober’!

Oktober is een maand van stoppen, met roken, drinken. Maar niet met quilten en blokken ontwerpen gelukkig! We gaan nog even door met de Nieuwe Wending Uitdaging, dus voor iedereen die meedoet nog geen ‘stoptober’.

Er wordt door de deelnemers zo langzamerhand ook nagedacht over de afwerking van het geheel. Daar ben ik zelf ook nog niet uit. Ik heb mijn blokken eens een keer op de muur geplakt en gerangschikt naar kleur. Misschien is dit wel wat, maar ik blijf nog even spelen met de indeling tot ik er blij van word. Ik ben benieuwd hoe het jullie vergaat. Het ligt natuurlijk ook aan het aantal blokken dat je elke maand gemaakt hebt en de afmetingen van elk blok. Ik verheug me al op de verschillende mogelijkheden die voorbij gaan komen in de Facebookgroep.

: Rose-Anne’s september blokken

overzicht van Rose-Anne’s blokken tot nu toe

De resultaten in de Facebookgroep

En hieronder een overzicht van alle blokken in de Facebookgroep. Ook een foto van het ontwerpproces. Heerlijk om met ruitjespapier en kleurpotloden te spelen. Probeer het ook eens!!

Nieuwe blok voor oktober

Zig Zag Path is de naam van het oktober blok. Lichte en donkere kleuren geven dit blok diepte. Hoe zou dat zijn in een twee-kleurige uitvoering? Is dat mogelijk? Of moet het in 3 kleuren gemaakt worden? Zoals gewoonlijk zijn we weer heel erg benieuwd naar de mooie variaties waar jullie mee komen.

Succes en tot de volgende maand! Ik ga ondertussen aan de slag met papier en potlood!

Richarda en Rose-Anne

Demonstratie Engelenvleugels en Winactie

Afgelopen vrijdag waren we aanwezig op de Handwerkbeurs om het Quiltersgilde en het Textielfestival 2020 te promoten en dat hebben we gedaan door het maken van engelenvleugels te demonstreren.

Er was veel belangstelling, engelenvleugels spreken tot de verbeelding en veel mensen zijn nieuwsgierig wat beeldend kunstenares Fleur van den Berg met de vleugels gaat maken als kunst object.

Maar daar moeten we nog even op wachten! Fleur heeft minstens 500 vleugels nodig en dus laten we graag nog even zien hoe het werkt via deze video die we ter plekke maakten:

Ondertussen druppelen de vleugels binnen, kijk eens naar deze pareltjes:

We hebben op dit moment 122 vleugels. Nog 378 te gaan.

De wedstrijd was:
Maak 3 (of meer) engelenvleugels en stuur deze voor 30 oktober naar onderstaand adres. Op 31 oktober worden de namen van de prijswinnaars bekend gemaakt. We gaan 3 x 2 gratis tickets verloten. Zorg wel dat in de envelop een briefje zit met je naam en emailadres. We dagen je uit mee te doen !
Alle vleugels die niet mee doen met de Winactie kunnen bij de stand van het Quiltersgilde in Den Bosch worden afgegeven of opgestuurd worden naar bovenstaand adres. Dit kan tot 1 februari 2020.

De stand van de vleugels

Op de site van het Quiltersgilde is de stand van het aantal vleugels te zien.

Doen jullie allemaal mee? Des te indrukwekkender wordt de presentatie van het Quiltersgilde Kunstobject in de Pieterskerk straks!!

Nienke Smit