Quiltjes met een verhaal

Door: Jansje Boekhoven

Even voorstellen

Mijn naam is Jansje Boekhoven, ik ben 71 jaar, getrouwd met Bert. Wij wonen al 49 jaar in Lelystad en hebben 2 kinderen en 5 kleinkinderen. Mijn hobby’s zijn koken, lezen en fietsen. Van jongs af aan, ben ik al graag creatief bezig, met breien, haken en knutselen. Mijn liefde voor het maken van quiltjes met een verhaal , is pas sinds een aantal jaren geleden in mijn werk ontstaan. Vanaf mijn vijftigste tot aan mijn pensioen, was ik vanuit een zorgachtergrond, werkzaam als verzorgende/activiteiten begeleidster op een zorgboerderij met dagbesteding voor ouderen. Daar werd mijn creativiteit geprikkeld, om kleine eenvoudige dingen van hout, wol of stof te bedenken, om samen te maken met de deelnemers van de dagbesteding.

Er kwamen daar heel veel lapjes binnen van zolders of kasten, die opgeruimd werden door de kinderen van de ouderen. Dat gaf een scala aan mogelijkheden. Tot er op een dag een tas met stropdassen meegenomen werd door een van de oudere dames. Deze mevrouw vroeg mij, of ik daar iets mee kon. De stropdassen waren van haar overleden man geweest. Mevrouw wilde heel graag dat er iets voor de zorgboerderij van gemaakt werd. Via Pinterest kwam ik op het idee, om er een wandkleedje\quiltje van te maken. Het dagbestedingshuisje op het erf van de boerderij heet “Het Uilennest”, daarom zocht ik een afbeelding van een uil.

Het viel nog niet mee, om het voor elkaar te krijgen, omdat ik nog nooit eerder een quiltje gemaakt had. Maar met behulp van internet en een paar quiltboeken uit de kringloop, leerde ik, dat een quilt uit 3 lagen moet bestaan. Dat de stropdassen niet veel stof geven en bovendien, altijd schuin van draad zijn, maakte mijn eerste quiltpoging niet eenvoudig. Het was een uitdaging op zich, die aardig gelukt is.

Mevrouw was er blij mee, dat de stropdassen van haar man op deze manier, als herinnering in de huiskamer van” Het Uilennest” kwam te hangen. Het maken van dit quiltje smaakte naar meer en zette aan, tot het verzamelen van leuke lapjes voor mezelf. Aangestoken door mijn enthousiasme kwamen mijn familie en vrienden te pas en te onpas met restjes stof. Soms geschikt, maar ook vaak ongeschikt voor gebruik, maar altijd lief en goed bedoeld. Ook scharrel ik vaak in kringloopwinkels en kom daar soms pareltjes aan stof en materialen tegen. Ik vind het een uitdaging om vooral met 2e hands materialen te werken, met soms een aanvulling uit de winkel, omdat ik een bepaalde kleur niet op voorraad heb. De inspiratie voor mijn tweede miniquiltje, was een oude lagere schoolfoto van mijn 2 zussen en ik. En de quote met afbeelding op internet “Sisters are forever”. Als kind hadden we alle drie lange vlechten, maar waren we wel verschillend van haarkleur. Dit gegeven paste precies in mijn idee voor het quiltje.

Ik ontdekte tijdens het maken, dat ik het leuk vond om ook andere materialen te gebruiken, zoals DMC garen voor de haren en bloemetjes met kraaltjes op de groene stof te borduren. Ondertussen is mijn voorraad lapjes uitgegroeid tot een kast vol, waar ik heerlijk uit kan kiezen.

Ik voel me een beginnend miniquiltster en kan nog veel leren, maar wat een prachtige hobby heb ik mogen ontdekken. De volgende keer meer over mijn maaksels.

 

Een Moderne quilt voor de Regenboog dekens

Door: Marijke Nieuwenhuijsen

Sinds een jaar ben ik nu actief voor de regenboogboom quilts. Ik ben eerst maar naar de inspiratie dag in 2023 gegaan om te kijken wat er allemaal zoal wordt ingeleverd en wat er van mij verwacht zou worden. Kortom wat uitleg en voorbeelden wilde ik graag eens bekijken.
Er waren ook patronen die speciaal voor de droomdekens worden aan geboden en daar kon ik een paar uit kiezen. De quilt van Little Louise Designs – Saturday In The Park, leek mij wel wat om mee te beginnen.

Maar eerst had ik nog een top liggen die ook wel naar deze organisatie kon, dus zo kwam er in mijn UFO’s toch een schifting wat geschikt zou kunnen zijn.

Inspiratiedag

Leuk hoor die inspiratie dag, en ook veel bekenden kwam ik daar tegen, dus het leek net op een landelijke regio dag van het Quiltersgilde.

Beladen met een hoofd vol ideeën, een zak met stoffen en nieuwe patronen voor verschillende leeftijden kwam ik weer thuis en dan maar eerst overdenken wat ik voor dit nieuwe project zou kunnen gebruiken uit mijn eigen voorraad.

Het patroon voor deze quilt eerst maar even in EQ8 gezet, zo weet ik goed van welke stof ik genoeg in voorraad heb om te gaan gebruiken.
Ook de basisstof lag nog in de voorraad, dat scheelt maar weer.

 

Windmills

Eerst maar eens bij het begin beginnen. De windmills heb ik op de hand gepatched, lekker bij de buis in de avonduren.

De kleurige blokken vond ik echt een werkje voor de naaimachine, de snelle methode. Ik moest alleen goed opletten dat er wat variatie in de blokken zou zijn.
Het in elkaar zetten was vrij gauw gerealiseerd, ik ben dan nog wel wat twijfelachtig over het quiltwerk. Nou ik heb geprobeerd in de “ditch” door te quilten. Ik vond dat in dit geval voldoende.

Het uiteindelijke resultaat

 

Ik vind het leuk werk om voor deze organisatie bezig te zijn. Tuurlijk ben ik nog steeds met mijn eigen verschillende projecten bezig. Het was even zoeken wat er precies de bedoeling zou zijn maar nu ik mij er wat langer in heb verdiept wordt het heel gewoon om een deken voor dit doel af te leveren.

Mijn kleindochters houden hier de quilt vast voor de foto, tja ze vonden het eigenlijk wel zonde dat ik deze quilt niet voor hun had gemaakt, dat wordt vast in de toekomst wel weer eens goed gemaakt.

Als ik naar het ontwerp van deze quilt kijk, zeg ik deze valt onder modern. De felle kleuren die zijn gebruikt.
Er zijn veel verschillende stromingen binnen de quiltwereld. Dit patroon zou met traditionele stoffen een totaal andere uitstraling hebben, en tja dat vind ik nou het uitdagende van quilts maken.

Hieronder de informatiefolder over het droomdekentjes maken.

Een vrijwilliger in de schijnwerpers – Lydia

We zijn heel blij met onze ongeveer 70 vrijwilligers die allerhande werkzaamheden verrichten voor het Quiltersgilde! Maar wie zijn dat eigenlijk? Wat doen ze? En wat houdt hen bezig, met name op het gebied van quilten? Zo ontstond een wens om onze vrijwilligers af en toe eens in de schijnwerpers te zetten. Daarom zijn we iets meer dan een jaar geleden begonnen met een nieuw thema: “een vrijwilliger in de schijnwerpers”. De laatste vrijwilliger in de schijnwerpers, Annemieke Polman, heeft het stokje doorgegeven aan:

Lydia de Mooij

 

De functie(s) bij het Quiltersgilde

We beginnen met een aantal vragen over het vrijwilligerswerk dat Lydia voor het Quiltersgilde doet.

Wat is je functie als vrijwilliger bij het Quiltersgilde?

Ik ben regiovertegenwoordiger voor de regio Gelderland-West.

Hoe ben je terecht gekomen als vrijwilliger bij het Quiltersgilde?

De allereerste keer dat ik in de gelegenheid was om eens een regiodag bij te wonen, werd er aangekondigd dat het de laatste keer zou zijn. De organisatoren, Jacqueline en Aart, gingen er na tien jaar nu toch echt mee stoppen. Na een hele leuke en gezellige dag gehad te hebben besloot ik dat ik dan misschien mijn hand maar op moest steken…

Kun je iets vertellen over de activiteiten die je doet voor het Quiltersgilde?

Samen met Sienke de Man organiseer ik één keer per jaar een regiodag voor de regio Gelderland-West. Dit jaar was voor ons de eerste keer.  Best spannend. We zijn nu bezig met de voorbereidingen voor volgend jaar.

Wat vind je het leukste aspect van jouw vrijwilligerswerk?

Het is vooral erg leuk om zo veel mensen te ontmoeten die, in welke vorm of op welk niveau dan ook, met quilten bezig zijn. En het geeft erg veel voldoening om een leuk dagje uit te kunnen organiseren.

Wat vind je het minst leuke aspect?

Het bedenken van een leuk handwerkje vind ik lastig. Zelf ben ik niet zo van de kleine handwerkjes, maar gelukkig heeft Sienke goede ideeën.

Lydia als quilter

We hebben ook een aantal vragen gesteld over de quilts die Lydia zelf maakt en over haar passies op quiltgebied.

Heb je een favoriete quilter?

Nee, ik heb geen favoriet, maar er zijn wel een heleboel quilters waar ik veel bewondering voor heb. Jacqueline de Jonge, Janneke de Vries, Ted Storm, Kathryn Kerr, Jinny Beyer, Cynthia England om er een paar te noemen. Ook de quilts van Edyta Sitar vind ik erg leuk.

Wat is je favoriete quiltboek?

De boeken van Kaffe Fassett vind ik erg mooi, maar ik heb geen favoriet.

Passen de quilts die je maakt binnen een bepaald genre?

Dat weet ik niet. De meeste quilts die ik maak zitten een beetje tussen traditioneel en modern in, denk ik. En ik maak kinderquilts, voor mijn kleinkinderen en voor  Stichting De Regenboogboom.

 


Aan hoeveel projecten werk je tegelijkertijd?

Twee à drie en dan heb ik natuurlijk ook nog wel wat UFOs en nog een stuk of vijf, zes tops die liggen te wachten om doorgequilt te worden….

Wat is je favoriete zelfgemaakte quilt? Kun je daar iets over vertellen?

Ik heb niet echt een favoriet, maar er zijn er wel een paar waar ik trots op ben.

 


Deze quilt begon in 2006 als een klein handwerkje voor onderweg. Er zitten allerlei restjes in van eerder gemaakte quilts en stofjes gekregen van vriendinnen. Een langlopend project dat soms maandenlang stil lag. Uiteindelijk heb ik hem in 2020 gequilt en afgemaakt.

 


Voor deze quilt heb ik het patroon zelf getekend. Hij is geïnspireerd op een mozaïekvloer in de grote moskee in Muscat, Oman, waar ik destijds woonde. De aanleiding was een quilttentoonstelling ter ere van 50 jaar Oman.

Ik heb een zwak voor quilts met cirkels en ronde vormen. “Aves” van Kathryn Kerr was mijn eerste quilt met ronde naden. Ik heb heel veel geleerd tijdens het maken van deze quilt.

 


Deze top heb ik vorig jaar gemaakt. Dat wordt mijn volgende doorquilt project.

Welke quilt ben je op dit moment aan het maken?

Nu ben ik met “Botanica” van Jacqueline de Jonge bezig. Die stond al heel lang op mijn verlanglijstje. En nu ronde naden me niet meer zo intimideren ben ik er eindelijk aan begonnen.

Wat vind je het leukst om te doen als het om patchwork/ quilten gaat?

Eigenlijk vind ik het hele proces van het maken van een quilt leuk. Als ik met wat nieuws begin, vind ik het heerlijk om in mijn voorraad stoffen te duiken op zoek naar de juiste kleuren in combinatie met printjes. Dat spelen met stoffen en kleur, daar kan ik mezelf uren in verliezen. En het is natuurlijk altijd leuk om je project te zien groeien.

Als je onbeperkt tijd en geld zou hebben, wat zou je dan het liefste willen doen of maken als het om patchwork en quilten gaat?

Dan zou ik wel een keer naar het quiltfestival in Japan willen, een cursus long-arm quilten volgen bij Bethanne Nemesh, in Amerika en misschien eens wat meer uit mijn ‘comfort zone’ stappen richting art quilten. Meer experimenteren met vorm en kleur en materialen. Er blijft nog genoeg te wensen en te dagdromen over!

Aan welke vrijwilliger wil jij het stokje doorgeven?

Aan Jo Huijsman

 

Hier kun je vorige afleveringen vinden: 1) Inge Schoonderwoerd 2) Ineke Scheepbouwer 3) Elfriede Grooten 4) Dyonne van de Watering 5) Jacqueline Verhoef 6) Gemma Versluys 7) Sylvia Jansen 8) Harry Roelands 9) Gerrie Schoonebeek 10) Gerie Lammers 11) Jeanette Broer 12) Jannie de Breuk 13) Rose-Anne de Haan, 14) Greetje Hein, 15) Marjolein van der Eijk , 16) Liesbeth Wessels en 17) Henriëtte Balten, 18) Gerda de Jong, 19) Paulien Slutter en 20) Annemieke Polman.

 

 

“Connected in Red” wordt “Bauhaus 2”

Door: Eike Klous

Mij is gevraagd een stukje te schrijven over het ontstaan van mijn “Connected in Red”. Heel leuk en een eer om te doen. Ik zal aan de hand van foto’s het proces zo duidelijk mogelijk beschrijven. Mijn werknaam is “Mijn Rode Lapje”.

De basis: Het rode lapje en de maat, 80 x 100 cm in “portret”. OK dat is best een grote lap. Hoe gaan we die vullen. Ik heb echt een tijdje rondgelopen zonder ook maar één enkel idee. Maar dan toch plopt er ineens wat op.

Enkele jaren geleden heb ik een quilt gemaakt over de Bauhaus periode (een stroming in de bouwkunde begin vorige eeuw). De opdracht was: Bauhaus periode, een oranje lapje en een grijze ondergrond. Dit allemaal van Grunge stoffen. Maat 80 x 100 cm “portret. Als inspiratie had ik het werk van Johannes Itten gekozen.

 

“Quilt Bauhaus Johannes Itten”

 

Als ik nu eens een “broer” maak voor deze quilt. Zelfde maat, ander ontwerp, andere cirkels en andere kleuren. Ze horen dan bij elkaar, zijn anders maar toch familie. Het idee is er, nu nog het ontwerp. Na lang nadenken en onderzoek kwam ik uit bij Aleksander Rodchenko, een Russische kunstenaar uit diezelfde periode. Zijn schilderij heeft qua basis mooie vormen maar het moet nog wel gaan passen in het uiteindelijke ontwerp.

 

“Origineel van Aleksander Rodchenko”


Nu ben ik getrouwd met een man die daar wel wat mee kan. Hij past het ontwerp aan tot er een mooie balans is gevonden in de opgegeven maat. Dat gedeelte heb ik dus uitbesteed. Inmiddels heb ik dan het ontwerp op ware grootte op papier en plak ik dat op een tafel.

 

“Ontwerp inclusief kleurkeuze”


Nu volgt de kleurkeuze. Ik wil dat het rode lapje in iedere cirkel aanwezig is en bovendien prominent aanwezig in de grootste. Best moeilijk, want dit rood slaat een beetje dood bij andere kleuren. Ik moest dus knallen met de andere kleuren en moest er voor zorgen dat ik geen enkele kleur van zijn “quilt-broer” zou gebruiken. Het moet een zelfstandige quilt worden. Nu de andere kleuren uitgezocht. Daarbij kies ik ook vaak voor een zwarte achtergrond. Niet omdat ik een depressief mens ben, maar omdat de kleuren daar het sterkst op uitkomen. Veel wikken en wegen, maar ik ben tevreden.

 

“Definitieve kleurkeuze stoffen”


Op naar de volgende fase. Het ontwerp heb ik dus op tafel geplakt. Zo kan ik de afzonderlijke onderdelen makkelijk overnemen en behoud toch het totaaloverzicht. Ik werk namelijk in eilandjes. Van alle gekleurde delen maak ik kleine quiltjes. Tekening overnemen op een ondergrond, dan de losse onderdelen van de cirkels (en andere vormen) op Flisofix plakken en dan heel precies op maat uitknippen. Ik doe dat met 2 mm extra. Uiteindelijk moeten de onderdelen koud tegen elkaar gelegd worden voor verdere behandeling en dat past natuurlijk nooit. Dan heb je dus 2 mm speling die later weer verdwijnt onder het cordon. De stukjes stof met Flisofix plakken we op de ondergrond, stukje plakbare Hobbs er achter en een dun achterkantje. Zo, Miniquiltje klaar.

 

“Eilandje cirkel en zwarte achtergrond”


De eilandjes maak ik helemaal af. Dus inclusief quiltwerk. Ik doe dat dit keer op de naaimachine. En vind het leuk om diverse patroontjes bij de vlakken te gebruiken. Als alle onderdelen klaar zijn kunnen ze op de ondergrond. Ik had een ondergrondquilt moeten maken, 80 x 100 Gewoon weer 3 lagen voorbereiden. Dan moeten de eilandjes daarop en als je secuur hebt gewerkt, dan past dat. Spannend en leuk werk.

Maar nee hoor, ik had echt een black out en heb van alle zwarte stukken ook eilandjes gemaakt. Dat wordt lekker dik en stug allemaal. Vooral toen alles aan elkaar moest. Krijg dat maar voor elkaar. Heb je die punten gezien waar de cirkels tegen elkaar komen?

 

“Let op de puntjes”

 

Ik heb behoorlijk zitten steunen en zuchten, de boel bijna in een hoek gegooid, maar dat past dan weer niet bij mij. Ik maak alles af. Het quilten van de zwarte stukken heb ik achteraf gedaan, toen de quilt helemaal in elkaar zat. Om de vlakken wat kleiner te maken en ook om het rood wat te accentueren heb ik nog rode cordonlijnen getrokken.

 

 

“Het uitproberen van de rode lijnen”

 

“Rode lijnen als cordon en strokenpatroon in de vlakken”


Daarna de vlakken met een in kleur verlopend garen in een strokenpatroon doorgestikt. Wat was ik blij toen de quilt helemaal af was. En nog blijer dat hij onlangs in de Elzas heeft gehangen. Toch een beloning voor mijn werk (en worsteling). Ik ben gaan kijken.

 

“De uiteindelijke quilt met als naam: Bauhaus 2”

Eike Klous
www.eikeklous.exto.nl

De Elzas iedere september het walhalla voor quilters

Door: Christine Paris

De Elzas iedere september het walhalla voor quilters

Dit jaar ben ik mijn eigen quilt maar achterna gereisd. Toch eens gaan zien hoe dat hangt bij zo’n grote expositie waar ons gilde, en wij dus allemaal ( de makers van de 70 quilts voor deze tentoonstelling ) onze inbreng hebben mogen leveren.

Ik was ruim op tijd ter plaatse dus ook gelegenheid voor niet quilt activiteiten. Maar ook ruimte om mijn kaartje/armbandje op woensdag al bij de toeristeninfo te halen.
Er werd toen in St Marie au Mine nog hard gewerkt. Borden hingen er al, men reed af en aan naar de verkoop hal om de kramen te vullen. Maar er liepen ook al dames met tassen waar duidelijk snijmatten in zaten en andere quilt spullen. Waar herken je de quilter aan in den vreemde ??? vroeg ik me toen af, ik had daar dus al een invulling bij.

Bij mijn eigen activiteit van die dag trof ik een engels stel; die ook geschuild voor de regen, ook het mijnmuseum deden. Ze vroegen zich af wat er te doen was met die vaandels over Patchwork in St. Marie? Was er een markt ? Had ik er wat van gezien? Ze boften ik had dus net die uitgebreide brochure bij me.
Dit quiltfestival was ze onbekend; zij bleek ook quiltster te zijn wilde na mijn uitleg en het bekijken van de brochure ook de eerste dag, donderdag maar een dagje van dat festival doen. Ik heb haar man ook aangeraden mee te gaan; waarom niet samen? Er zijn toch op zoveel verschillende manieren naar een quilt te kijken? Hij had zeker belangstelling als je het ook op de computer kon ‘ontwikkelen’. Ben benieuwd of ik ze de komende dagen nog tegen kom.

Inmiddels zit mijn eerste dag erop, veel meer gedaan dan ik verwacht had en weer hele mooi dingen gezien.

Natuurlijk begonnen bij ons eigen Quiltersgilde, waar ik als bijna eerste bezoeker hartelijk ontvangen werd door Marjolein van der Eijk en Henriette Balten.
Ze waren duidelijk blij daar te zijn met zoveel fraaie quilts rond het thema Connected in Red. Ik kan me dat helemaal voorstellen het zag er fraai , fris en vrolijk uit en hoe divers heeft iedereen dat lapje rood verwerkt! Genieten.

Ik ben daarna met de fiets op pad gegaan. Wat is er weer veel fraais te zien, ik heb genoten van de quilts van Verginie Peter, waar de quilt van Amoer Amoer, Amoer, Joie Lumiere Paix, een fraaie interactie was met de textiel in dit kerkje. Puur toeval zei ze.

En wat te denken van al die vogels, die na de oproep van de EQA, European Quilt Assosiation onder het thema Imagine a Bird zijn ingestuurd. Deze komen ook naar Nederland dus dan kan iedereen die niet deze reis kan maken, begin volgend jaar in Rijswijk mee genieten. Ik ga dat dan zeker ook weer doen.

Ik heb nog een dag voor de boeg, ben benieuwd wat dat weer voor inspiratie gaat geven.
Er volgen vast nog meer berichten, in blogs of social media, geniet mee.

 

Medaillon Quilts

Door: Trees Bijsterveld

In  Quiltsnieuws 160 zag ik een oproep voor Medaillon Quilts. Daar heb ik er 2 van gemaakt, beiden van ontwerpster Karen Styles.

Robins Nest quilt

Robins Nest was m’n 3e quilt. Nadat ik mijn beginnersquilt af had en m’n sampler aan’t quilten was, zocht ik een nieuwe uitdaging. Op Facebook zag ik een oproep van iemand die het patroon van Robins Nest zocht. Ik was direct verliefd en ben naar Quiltshop Leur (van Alphen aan den Rijn naar Etten-Leur – niet direct naast de deur) gegaan omdat ik hem graag ‘in het echt’ wilde zien.
Ook in de winkel was ik heel enthousiast. Het was een BOM, maar ik kon hem ook in één keer kopen. Omdat ik de achtergrondstof van de BOM te donker vond, heb ik daar een lichtere variant voor gekozen. Het pakket zou worden opgestuurd, zodra alle stofjes waren gesneden. Wat een cadeau als zo’n doos dan binnenkomt! Ik was de koning te rijk.

In totaal ben ik 2 jaar met het patchen bezig geweest (ik ben altijd met meer dan 1 ding tegelijk bezig) en daarna heeft de top nog een jaar in de kast gelegen omdat ik niet wist hoe ik hem wilde quilten. Uiteindelijk werkt het best wat iedereen weet: gewoon beginnen. Na een winter quilten was hij dus eindelijk klaar na 4 jaar. Nog steeds wordt ik er blij van als ik hem zie.
Hij is overigens volledig met de hand gepatcht en gequilt…


Karen Styles

Ik was nog bezig met de laatste rand van Robins Nest, toen ik zag dat Karen Styles naar Nederland kwam en een workshop gaf bij Petra Prins in Zutphen. Het leek me erg leuk om haar een keer te ontmoeten, dus heb ik me ingeschreven voor deze dag. Karen Styles zou uitleg geven over de quilt Okehampton, het patroon was inbegrepen en er werd een begin gemaakt met o.a. de clamshells. Ik had niet direct de intentie deze quilt ook te gaan maken, vond het gewoon leuk om een keer mee te maken hoe zo’n dag zou gaan en om Karen te ontmoeten.

Quilt Okehampton

En toen kwam Corona…. Alle activiteiten vielen weg, en dan is het toch wel erg fijn dat je nog een omvangrijk project in de kast hebt liggen. Ik heb stofjes gebruikt die ik inmiddels verzameld had, aangevuld met nieuwe aanwinsten als er weer even iets open was en restjes van Robins Nest. Deze quilt is grotendeels met de hand gepatcht, alleen de twee randen met driehoeken zijn met de machine gedaan, omdat dat dan net iets strakker wordt. Hij is met de hand gequilt.

 

 

Al met al vind ik het twee mooie quilts, die afwisselend in de kamer hangen.

Quiltreisje naar de Elzas met het Quiltersgilde

Verslag van Margje Markerink, reisleidster
Foto’s van Jannie de Breuk

Het zal eind maart/begin april 2024 geweest zijn dat Jannie (de Breuk) mij polste of ik eventueel in september als reisleider mee wilde gaan met een groep dames van het Quiltersgilde naar de Elzas. Ik mocht erover nadenken 😊.

Het leuk mij wel leuk, maar hoe moest ik, die totaal niets weet van quilten, deze dames bezighouden in de bus en ook ’s avonds in het hotel? Volgens Jannie en ook Ine de Boer ( organisator van deze reis) was dat totaal niet nodig, de dames vermaakten zichzelf wel met handwerken en kletsen in de bus! Ook ’s avonds zou nergens tijd voor zijn.

Afijn, na een gesprek met de voorzitter, Marjolein van der Eijk, zag ik deze taak wel zitten. Jannie bracht mij een aantal Quiltnieuwsen om alvast wat over quilten te lezen. De Quilt uitdrukkingen duizelden voor mijn ogen. Zelf ben ik nooit verder gekomen dan wat kleding naaien, verplicht babysokjes haken op de middelbare school bij handvaardigheid en een of twee truien breien.

Ter voorbereiding op de reis toch maar wat dingetjes over de Elzas opgezocht en uitgeprint. Tsja, en toch ook maar mij iets meer verdiept in de wereld van de Quilters.
Zoals al eerder gezegd de Quilt uitdrukkingen vlogen om mijn hoofd heen, maar er kwamen ook leuke en ludieke stukjes over het quilten naar boven. Die uiteraard meteen opgeslagen en/of uitgeprint. Je kon nooit weten…..

Dag 1 – heenreis

En toen werd het donderdag 12 september 2024!
Inmiddels had ik van Ine al meer gegevens gekregen over de reis en ook de namen van de deelnemers. Er gingen 41 dames en 1 heer mee naar de Elzas. Jannie kwam de 12e heel vroeg naar mij toe in Nijkerk en van daaruit ging de reis naar Utrecht CS.

Op Utrecht CS was het even zoeken, maar wij vonden de juiste uitgang en zagen al heel snel een bordje ‘Moreelse Park’. Daar zou de bus op ons staan te wachten. Wij waren aan de vroege kant, maar de bus van Milot reizen kwam al snel. Kennis gemaakt met Herman onze chauffeur en alvast wat plekken gereserveerd in de bus voor sommige dames.

 

De staking van de NS was woensdag al geweest, maar ook deze morgen ging helaas niet alles vlekkeloos. Enkele dames belde mij om te melden dat er een trein op Zwolle was uitgevallen, dus dat zij wat later in Utrecht zouden aankomen. Uiteindelijk reden wij met 20 minuten vertraging uit Utrecht vandaan. Toch maar even een van de dames gebeld die op de volgende opstapplaatsen stonden om te melden dat de bus wat later zou arriveren.

Via Meerkerk, Breda, Eindhoven en Nederweert stapten de laatste dames in. In Nederweert ook even een koffiepauze gehouden voordat wij richting Luxemburg reden.
Na Nederweert iedereen welkom geheten in de bus. Onze chauffeur Herman vertelde zo nu en dan iets over de route die wij reden. In Luxemburg nog een lunch stop gemaakt en toen door naar ons hotel in Munster. Echt een prachtig hotel!

Nadat iedereen zijn of haar sleutel had gekregen naar de kamer en daarna konden wij om 19.30 uur aan tafel. Wij waren allemaal zeer verrast toen wij onze prachtig opgemaakte borden zagen. Echt ‘Haute cuisine’ om in de Franse taal te blijven.


Iedereen was moe , dus na het eten was men snel richting de eigen kamer verdwenen.

Dag 2 – bezoek tentoonstellingen

De volgende morgen om 08.15 uur vertrokken we via een mooie route naar Sainte Marie aux Mines. Wij zagen vanuit de bus al aardig wat dames lopen in dit plaatsje, het kon niet missen we waren in het hart van de ‘European Patchwork and textile arts Meeting’.

Herman liet ons zien waar wij ’s-middags weer moesten opstappen. Door Herman werd de deur voor mij geopend met de mededeling : “Haal jij de tickets en programma boekjes even?”. Geen idee waar, maar stoer liep ik de bus uit en ging op zoek. Ergens helemaal achteraan vond ik de ticket office. Weer terug in de bus alles uitgedeeld en de eerste dames stapten uit de bus. Veel reden mee naar de volgende plaatsen. Zelf stapte ik uit in Rombach. Gelukkig mocht ik mee met het groepje van Jannie, anders had ik mij geen raad geweten in deze bijzondere wereld van quilters.

Na eerst een kopje koffie gingen wij alle plekken langs waar de quilts tentoongesteld werden. Ik viel van de ene in de andere verbazing. Dat men zulke kunstwerken kan maken. De dames gaven mij zo nu en dan uitleg over soorten van quilts en de gebruikte technieken. Uiteraard werden ook de eigen quilts bewonderd en de maaksters werden vereeuwigd op de foto.

Het was voor mij ook leuk om te zien dat alle kerkjes, sportzalen en prachtige (land) huizen van de dorpjes gebruikt werden voor deze tentoonstelling. Via shuttle bussen kwam je van het ene naar het volgende dorpje, waar weer veel te zien was. Traditionele quilts, art quilts en quilts gemaakt voor de uitgeschreven wedstrijd enz.

Aan het eind van de dag liepen al enkele dames met tassen vol te sjouwen. Hun aankopen van die dag. Moe maar voldaan gingen wij weer terug naar het hotel. Echt ik had geen voeten meer over!

Op de terugweg nog een kerkje met prachtig gebrandschilderde ramen bekeken. Bij terugkomst stonden er heel veel Porsches uit Engeland op de P-plaats van het hotel. Een mooi gezicht, maar wel wat lastiger voor onze chauffeur om achteruit te rijden om ons af te zetten. Ook deze avond weer heerlijk gegeten.

Dag 3 – tentoonstellingen en winkeltjes

Dag drie van de reis vertrokken we ook weer om 08.15 uur richting de tentoonstellingen. Ieder stapte uit waar ze de dag ervoor waren gestopt. Herman liet ons weer zien waar hij ons zou ophalen.
Deze dag leerde ik wat een Bobbin was, want ook die hingen ergens en een paar van het groepje waar ik mee liep hadden er ook een gemaakt. Wij natuurlijk zoeken in die hal, maar wat wij ook zochten nergens waren hun Bobbins te vinden. Wat bleek bij navraag, dat er 140 Bobbins niet waren uitgepakt! In Rijswijk op Patchwork- en Quiltdagen zullen ze wel allemaal te zien zijn.

 

Ook konden we stemmen voor de mooiste Quilt van de wedstrijd met het thema ”Ocean”. ( omdat ik mijn mailadres had ingevuld kreeg ik donderdag 19 september bericht dat de quilt van Angela Minaudo met het thema “The Ocean is a woman” de publieksprijs had gewonnen).

Tussendoor nog maar eens koffie gedronken en geluncht ( heerlijke soep en een stuk taart!).


En toen nog shoppen op de ‘huishoudbeurs’ voor de quilters. Ik miste wel de grote boodschappen trolleys 😊, die je altijd ziet op de echte Huishoudbeurs. Sommige dames hadden heuse boodschappenlijstjes. De een zal geslaagd zijn en de ander niet. Zelf mocht ik bij een stand een heuse longarm quiltmachine proberen. Ik heb die man nog gewaarschuwd dat ik wel kon autorijden ( het leek net een soort stuur), maar dat ik van quilten geen kaas gegeten had. Was niet erg, zei hij. Ik denk dat hij er achteraf wel spijt van heeft gehad, want ik ‘scheurde’ zo over allerlei prachtige patronen van anderen heen.

 

 

Bij het instappen in de bus zag ik ook dames lopen met stukken leer en tafelkleden. Zijn dat ook quilt attributen? Afijn, op de terugweg moesten we een stuk omrijden vanwege een opgebroken weg. We bezochten een prachtige winkel met allerlei tafelkleden en aanverwante artikelen. Hier was het echt ‘Kijken, kijken en niet kopen’. Wel allemaal heel mooi, maar o wat vreselijk duur. Een paar dames kochten een zak met restlapjes. Later in het hotel hadden ze bijna spijt dat ze niet nog een zak hadden gekocht,. Er zaten echt hele mooie stukken stof in.

Bij terugkomst bij het hotel bleek een van de Porsches een lichtelijk beroerd geparkeerd te staan. Zelfs voor onze Herman was deze uitdaging te groot om hier langs te komen. Er klonken al kreten vanuit de bus, omdat hij die Porsche wel héél dicht naderde. Hij heeft toen toch maar even een briefje onder de ruitenwisser van die auto geplaatst met het verzoek deze auto voor de volgende morgen te verplaatsen.
Nog een keer een verrukkelijk diner en toen de koffers pakken voor het vertrek de volgende morgen.

Dag 4 – terugreis

Zelfs op zondagmorgen vroeg uit bed en gewoon om 08.15 uur vertrokken, maar nu richting Nederland. Persoonlijk vond ik twee dagen rondlopen op deze tentoonstelling genoeg, maar ja ik ben geen Quilter. Vooral mijn voeten waren heel blij dat ze even rust kregen 😊.

Herman wilde graag kilometers maken, dus na een korte stop om te tanken reden we door naar Baraque de Fraiture in de Belgische Ardennen. Helaas was het daar behoorlijk druk, dus duurde onze pauze wat langer dan gepland. Ze hadden daar trouwens wel heerlijke frites!!

Om de dames toch nog even bezig te houden, hebben we een Bingo in de bus gedaan. Uiteraard aangepast aan het gezelschap. Volgens mij een geslaagde actie gezien de reacties. O ja, die leuke stukjes van het internet over quilten brachten ook lachsalvo’s in de bus teweeg, dus niet voor niets meegenomen.

Herman werd namens de groep bedankt met een praatje van ondergetekende en een financiële geste van de deelnemers. Bedenk mij nu dat ik mijn assistente Jannie niet eens heb bedankt. Op de terugweg heeft zij met gevaar voor verbrande vingers of nog erger, koffie en thee verzorgd voor de dames en heer in de bus.

Het verkeer viel overal erg mee, dus konden we heerlijk doorrijden. Helaas ging het even mis bij Eindhoven, want ik hoorde Herman niet al te fraaie woorden zeggen. Terecht bleek later, want hij moest een heel stuk omrijden om een groepje van ons bij hotel Van der Valk in Eindhoven af te zetten. Bij station Breda hadden we pauze ( vanwege de verplichte pauze van onze chauffeur), dus velen maakten daar gebruik van om koffie of zelfs een hele maaltijd te nuttigen. In Utrecht stapten de laatsten uit en namen we afscheid van elkaar en van Herman.

Het einde van een prima verzorgd reisje naar de Elzas. Het was heel gezellig en vooral ook voor mij heel leerzaam. Sommige dames hebben mij nog geprobeerd te overtuigen dat quilten echt heel leuk is en zelfs mij rustig(er) zal maken, maar dat is ze niet gelukt. Misschien.., ooit.. , als ik tijd heb….

Al met al heb ik zéér genoten van de dames en heer in de bus ( met de een helaas wat meer gesproken dan met de ander) en was het mij een waar genoegen en een feestje om dit reisje naar de Elzas met leden van het Quiltersgilde te mogen doen. Wie weet nog eens tot ziens!

Het Quiltersgilde gaat al weer over de grens, op naar De Elzas

Door: Henriëtte Balten en Marjolein van der Eijk

De 29ste Europese Quiltbijeenkomst in de Elzas en het Quiltersgilde is er bij

Van 12 tot en met 15 september werd in Sainte-Marie-Aux-Mines en nog 3 omliggende dorpjes in de Elzas voor de 29ste keer een Europese Quiltbijeenkomst gehouden. Dit jaar waren wij, het Nederlandse Quiltersgilde ook uitgenodigd om een expositie te houden.

Onze bijdrage

Onze bijdrage was de tentoonstelling van de quilts gemaakt voor Connected In Red. Leden die mee wilden doen kregen in januari van dit jaar allemaal een fat quarter van dezelfde rode stof opgestuurd, voorwaarde was dat er een quilt werd gemaakt met een afmeting van 80 bij 100 centimeter en dat (een gedeelte van) deze stof op de voorkant werd gebruikt. Dit leverde in totaal 70 quilts op waarvan er 56 mochten worden opgehangen in de Elzas, dit leidde tot het volgende avontuur.

De reis

Op 10 september vertrokken we al vroeg richting Elzas, immers het was vanaf Dordrecht, ons gezamenlijke vertrekpunt nog ruim 600 kilometer. Gelukkig ging de reis heel voorspoedig en na een korte stop, omdat het navigatiesysteem van de auto aangaf dat het tijd was om te stoppen voor koffie, waren we om half 4 op de plaats van bestemming. We hebben ons daar gemeld bij de organisatie en kregen onze spullen. Daarna gingen we ons appartement zoeken, dat was ongeveer 40 kilometer buiten Sainte-Marie-aux-Mines. Nu is in Nederland 40 kilometer niet zo ver, maar waar we niet aan gedacht hadden was het hoogteverschil. We moesten een beste bult over, 931 meter. En aangezien je niet recht omhoog kunt betekent dit heel veel haarspeldbochten.

Het opbouwen

De volgende dag gingen we langs een iets langere weg maar met veel minder bochten op weg naar Sainte-Croix-aux Mines, want daar was onze expositie. Nadat we alles hadden uitgeladen en op de plek gelegd kwamen er, oh wonder, twee mannen met ladders die voor ons alles op de goede hoogte gingen ophangen.

 

Vervolgens hebben we alle kaarten met de namen van de makers en de titels van de werkstukken bij de quilts gehangen en onze tafel ingericht.

De Tentoonstelling

De tentoonstelling was van donderdag  tot en met zondag, vier hele dagen. Het was gezellig druk op donderdag, vrijdag en zaterdag was het erg druk en zondag was het heel rustig. De bus uit Nederland was donderdagavond gearriveerd. Naast de mensen uit de bus was er ook veel aanloop van andere leden die op eigen gelegenheid waren gekomen. We hebben ook nog vijf nieuwe leden in kunnen schrijven en heel veel kaarten verkocht. Er is van de ingezonden quilts een nieuwe collectie kaarten gemaakt die in november ook in Groningen te koop zijn. Ook is er een banner gemaakt van de beeldmerkquilt, hier een foto met de maker van deze quilt Femke Kunnen-Jacobs.

Van de quilts zijn diverse opnamen gemaakt die nog geplaatst zullen worden, ik wil wat sfeerplaatjes tonen van het “randgebeuren” om te laten zien waarom het bijzonder is om een tentoonstelling in een ander land te hebben.

Naast ons pension in het dorp waar we logeerden

In de ochtend langs de wijngaarden op weg naar de expositie.

De volgende foto’s zijn een kleine sfeertekening van de lunch en het hele gebeuren eromheen waarbij het hele dorp meewerkt.

 

Het zit erop

Het was een hele ervaring en moe maar voldaan zijn we maandag weer terug naar Nederland gereden.

 

Een haan uit Californië

Op bezoek in de Elzas

Het begon allemaal met mijn zoektocht naar een leuke vogel voor de ‘Imagine a Bird’ uitdaging van de EQA. Ik kwam een ontwerp tegen dat mij erg aansprak en vroeg toestemming aan de ontwerper uit Californië. Die gaf mij groen licht met het verzoek om een foto te sturen als de quilt klaar was. Zo heb ik mijn eerste ‘rooster’ gemaakt. Hij hing mooi tussen de 520 andere vogels tijdens het Carrefour du Patchwork Europeen in Val d’Argent. De hele verzameling was zeer indrukwekkend!

Connected in Red

Toen mijn eerste haan goed gelukt was kwam de oproep voor de tentoonstelling met het rode lapje. Zou het mogelijk zijn om de haan in groter formaat te maken? Nogmaals vroeg ik Adam G. of ik zijn ontwerp mocht gebruiken, maar dan in 80×100 centimeter. Ik hoorde in mijn omgeving nog wel quilters zeggen dat ze het overdreven vonden om nog een keer permissie te vragen. Maar ik vind dat de normaalste zaak van de wereld. Je gebruikt iets wat een ander bedacht heeft, dan vraag je of je dat mag. Punt, geen discussie.

De achtergrond heb ik eerste helemaal gepatcht en gequilt. Daarna met flisofix de delen van de haan erop geplakt en rondom vastgestikt.

Tijdens de show in de Elzas had mijn ‘Rooster 2.0’ heel veel belangstelling. Ik ging haast naast mijn schoenen lopen!

 

Veel gedaan en gezien

Samen met Hilde heb ik veel gedaan en gezien de afgelopen editie van het festival in de Elzas. Een wandeling door de bossen in de regen, lekkere taartjes gegeten in Selestat, workshop van Ina Statescu, stadswandeling door de dahliatuin. Hieronder een impressie van onze activiteiten.

 

Volgend jaar weer!

Het appartement is al weer geboekt voor volgend jaar.

Maandag was geen goede dag om de was weg te werken….

Rose-Anne de Haan

Riemke Jansen

Quilten als therapie

door Riemke Jansen

Via de Facebook groep Artquilten in Beeld kregen we contact met Riemke Jansen, ik las haar verhaal en heb haar gevraagd om een blog te schrijven. Dit is haar verhaal:

Met mijn handen dingen doen geeft me rust.

Van mijn grote schat kreeg ik op een dag het prachtig boek “Terra Ultima” van Raoul Deleo. Juist in een periode dat het mij allemaal even niet wou lukken. Ik ben verstrikt geraakt in de toeslagenaffaire.
En nog steeds is dat zo.

Riemke Jansen, het inspiratieboek

Een fantasie wereld

Weinig woorden maar schitterende afbeeldingen.  Een fantasiewereld van dieren die zich mengen tot nieuwe dieren.  Vaak nog mooiere dieren. Verliefd bladerde ik regelmatig door dit boek. En mijmerde erbij weg.

Het gaf me rust en afleiding in mijn hoofd.

Op een dag bedacht ik me dit wil ik op mijn muur hebben. Het zoekplaatje van de voorkant waar in een vredige wereld, vrolijke fantasiedieren tot leven komen.

Ik pakte mijn tablet en begon aan de hand van de voorkant van het boek een patroon te tekenen.

Ik printte het uit op posterformaat en tekende het op een lap witte stof.

Vele uurtje ging ik er mee aan het werk. Stukje voor stukje zocht ik de goede kleur stof knipte en plakte ik en langzaam ontstond de top. Het boek en het maken van de quilt gaven mij de ruimte en de rust om door te gaan.  Het project heeft ruim een jaar geduurd vooral door de vele kleine details.

Mijn vriendin was mijn steun en toeverlaat. Er waren vele positieve momenten door over kleuren en vormen te praten. Haar stuurde ik regelmatig appjes met foto’s ” klopt dit stukje?” “kloppen de kleuren?” Dit waren heerlijke fijne gesprekjes die me zo goed deden en afleiden van de andere pijn.

Nog een half jaar duurde het doorquilten. Soms ging het voluit, andere momenten lag het stil, maar uiteindelijk was die klaar.

het doorquilten kan beginnen

En het lukte me om trots op mezelf te mogen zijn, maar daarnaast was er ook een leegte.
Gelukkig is deze leegte gevuld door een van kinderen; die prachtig tekent en mij een uitdaging gaf om haar getekende draak om te gaan zetten in een nieuwe quilt. Dus die ligt nu op de tafel en samen zijn we aan het kijken als we (hij tekent) een ontwerp kunnen maken voor de nieuwe wedstrijd van het Quiltersgilde.

Riemke Jansen

De toeslagenaffaire

Na jarenlang verstrikt te zijn in de strijd met de belastingdienst en andere overheden kwam eindelijk de erkenning (toeslagenaffaire) en hoopte ik de weg naar volledig herstel te vinden. Door alle gedoe was lezen geen optie meer, mijn ogen lazen maar mijn hoofd nam de woorden niet meer op.

De gedachte dat herstellen moeilijker is dan vechten tegen de bierkaai is nooit in mij opgekomen.

Ondanks alle erkenning van de landelijke overheid, was het lastig om erkenning in de praktijk te krijgen. Er volgden vele frustraties.

In de Tubantia heeft een artikel gestaan over mijn verhaal .https://archive.is/C8jfi

Ondertussen gaat het herstel proces met elkaar door met de ontspanning van het quilten en zo komen we er wel. En er staat weer een nieuw quilt om aan te werken.

Een link vind ik leuk naar mijn blog. https://stofjes.blogspot.com/

😂