de eerste versie van de quilt

Kleurenspaghetti

Een blogbericht van Jeannette van der Linde.

Kan een mislukt werk een tweede leven krijgen?

Ik heb voor “Connected in red” een werk gemaakt voor de Elzas. Hierover was ik redelijk tevreden maar vroeg me af of ik de lichte beweging die ik daarin heb aangebracht kon versterken door een nieuw werk heel anders op te bouwen.

Mijn start was een foto die ik in Zweden heb gemaakt tijdens een plotselinge heftige regenbui met veel wind. In plaats van de schuur wilde ik een landschap met onweer neer zetten met daarachter een opklarende lucht. Je zou dus donker (onweerslucht) – licht (zonnestralen) – donker (aarde) krijgen.

De beginfoto en de bijgestelde foto

Origneel links en rechts de verschoven figuren.

Ik besloot om eerst de achtergrond te maken zodat ik die zonder problemen kon doorstikken en later de figuren erin kon plaatsen. In de loop van het werken aan de lucht bedacht ik dat het wel mooi was als het landschap versierd zou zijn met papaverbloemen die als rode vlekken in de achtergrond kon zien èn dat de personen over een soort kiezelpad zouden lopen. Ik kreeg dus heel veel verschillende tinten in de ondergrond. Lekker van kleur met heel veel tinten opgebouwd. Zo leuk om te maken!

tekening rabarberblad

Tekening Rabarberblad

Toen kwamen de figuren. Op de computer in het programma Photoshop heb ik ze iets schuiner gezet, de paraplu’s meer naar voren gedraaid, de stok weggelaten en een arm weggelaten. Dit alles om meer het accent te leggen op de beweging.

De foto is verder op de computer bewerkt

Schets gemaakt op de computer aan de hand waarvan ik  ga werken.

De tekening legde ik onder een lap witte poplin en trok ze over om als basis te dienen bij het uitwerken van mijn idee. In eerste instantie wilde ik de figuren strak aan de voorkant (de buik) hebben maar gaandeweg liepen de lijnen steeds meer mee in de beweging die ik in gedachten had. Hier gold ook: Zo leuk om te maken!

Heerlijk aan het werk, maar toen: een kleurenspaghetti.

Om te kijken wat het effect was, streek ik alles vast op de ondergrond, knipte de figuren uit en legde deze op de ondergrond… maar wat een ramp!

Alles was één grote beweging en je kon de figuren er totaal niet uit halen… te enthousiast geweest, het was een kleurenspaghetti geworden!

Ondergrond en figuren klaar om bij elkaar geplaatst te worden. Kleurenspaghetti

 

Wat nù te doen: weggooien en aan iets anders beginnen, nieuwe figuren maken die duidelijker zijn of… een nieuwe ondergrond maken. Ik heb voor het laatste gekozen en heb nieuwe stoffen voor de ondergrond gekocht en hier ben ik nu mee bezig.

In een volgend blog zal ik vertellen hoe het verder gaat met mijn werk. Wordt vervolgd!

Herkennen jullie dit? Schrijf er over. Zo kunnen we van elkaar leren.

Commissie Dynamiek II

Terugkoppeling uit het bestuur

 

In het blog van 11 november jl. [hier] heeft Marina Brito de Campos een stukje van de sluier opgelicht over de werkwijze van de commissie Dynamiek. Zij hebben zich bezig gehouden met de vraag “Wat is er nodig om het Quiltersgilde toekomstbestendig te houden/maken?” Het bestuur heeft zich over de resultaten gebogen en een keuze gemaakt uit de thema’s die aan de orde zijn geweest. In willekeurige volgorde zijn dat de volgende thema’s:

INTERN
1. Binden/verbinden van leden:
– Organisatie bottom up i.p.v. top down, “het Quiltersgilde zijn we samen”
– Processen en structuren beoordelen op efficiëntie en productiviteit
– Mogelijkheden onderzoeken om leden met elkaar in contact te brengen (AVG)

2. Behouden van traditie en cultuur:
– Quilten op de lijst van Immaterieel erfgoed en hoe we daar ons voordeel mee kunnen doen

3. Leren en Kennisoverdracht:
-introductie van de Young Quilter, niet alleen jongeren, maar iedereen die kennis wil maken met patchwork en quilten
-leden stimuleren om in hun directe omgeving hun quiltvaardigheden te delen

EXTERN

4. Samenwerking zoeken met andere organisaties zoals musea, scholen e.d.

5. Verbinden van mensen en culturen door aansluiting te zoeken bij lokale -en wereldwijde quiltactiviteiten

6. Digitale mogelijkheden benutten om het Quiltersgilde meer zichtbaar te maken en mensen met elkaar in contact te brengen

Hoe nu verder?

De commissie is nog niet klaar met haar werk. Omdat we niet alle thema’s tegelijkertijd op kunnen pakken hebben we een keuze gemaakt. De commissieleden zullen als eerste het binden en verbinden van leden oppakken als intern thema. Daarnaast zullen zij de mogelijkheden onderzoeken om het Quiltersgilde ook digitaal meer zichtbaar te maken en mensen met elkaar in contact te brengen. Ondertussen zit ook het bestuur niet stil. Dat wat we al kunnen oppakken of in de pijplijn zit zullen we zeker niet laten liggen. Zo is een aantal leden op dit moment ‘op cursus’ om zich te laten scholen in de mogelijkheden die digitale media ons bieden. Begin 2025 verwachten we een vervolgadvies waarmee we handen en voeten kunnen geven aan de ambities die we als vereniging hebben. Uiteraard brengen we daar de leden van op de hoogte via Quiltnieuws, blogberichten en nieuwsbrieven. Het lijkt wel of de luiken van het verenigingsgebouw gesloten zijn maar binnen zoemt het van de activiteiten.

 

Wat kan jij doen voor de vereniging?

Het is vaker gezegd: “Het Quiltersgilde zijn we samen”. Dat betekent dat ieder lid inspraak kan en mag hebben in de dingen die we doen. Heb je een tip, feedback, idee of wil je graag iets doen? Eenmalig of structureel, het kan allemaal. We staan ervoor open om samen onze vereniging een fijne plek te maken waar we ons allemaal bij thuis voelen. Stuur daarom gerust een e-mail aan voorzitter@quiltersgilde.nl om ons deelgenoot te maken van jouw ideeën. Geen e-mail maar liever in gesprek? Ook dat kan, we zien je graag tijdens een van de evenementen waar we komend jaar aanwezig zijn. De Handwerkbeurs in Houten [klik] of de Patchwork&Quiltdagen in Rijswijk [klik]. Maar ook tijdens de regiodagen [klik] zien en spreken we elkaar. De regiovertegenwoordigers staan ook open om van je te horen. Dus gebruik die stem, dan gaan we samen verder in een sterke en bloeiende vereniging!

 

Inge van Koningsveld

 

Masterclass in De Katoendrukkerij, Amersfoort

Blogbericht geschreven door: Monica van Leent-Bergkamp

Voor de tweede keer heb ik deelgenomen aan de Masterclass ‘Van inspiratie uit vroeger naar een kunstwerk van nu’. Dit keer in de inspirerende omgeving van De Katoendrukkerij in de Volmolen in Amersfoort.

De Katoendrukkerij is vast bekend bij vele (art)quilters en zo niet, ga er eens kijken. De gespecialiseerde werkplaats daar biedt veel kennis over de eeuwenoude druktechniek blockprinting. Een mooie plek om inspiratie op te doen voor het bedrukken van je eigen stoffen of een workshop o.a. katoendrukken te volgen.

Mooi vind ik ook dat Nathalie Cassee (initiatiefnemer en blockprinter) lesprojecten voor het primaire onderwijs aanbiedt. Jong geleerd….niet waar?

De Masterclass is onder leiding van Erna van Sambeek, beeldend kunstenaar met een grote liefde voor textiel. Onder haar professionele leiding gaan wij, 10 cursisten met diverse en inmiddels ook ervaren vaardigheden, aan de slag om onze inspiratie om te zetten in een kunstwerk.

Een confronterende maar leerzame uitdaging

Het is een ervaring die ik niet  zal vergeten: confronterend, uitdagend, maar bovenal leerzaam. Voor iedereen die in zijn of haar creatieve werk meer diepgang wil bereiken, kan ik een dergelijke uitdaging van harte aanbevelen. Dit proces dwingt je namelijk om naar binnen te keren en jezelf de belangrijke vragen te stellen: Waarom wil ik dit maken? Wat is mijn verhaal?

Tijdens de reis kom je jezelf af en toe wel tegen. Dat klinkt cliché, maar het is waar. Het dwingt je om na te denken over wie je bent en wat je wil uitdragen. Het ontdekken van je eigen verhaal is vaak geen rechte lijn. Het is een proces van vallen en opstaan, van loslaten en opnieuw proberen. En ja, dat kan soms ongemakkelijk voelen. Er zijn momenten waarop je denkt: Wat doe ik hier eigenlijk? Maar als je door die momenten heen gaat, ontdek je vaak een kern van waarheid die je werk krachtiger en persoonlijker maakt.

Deze uitdaging is een manier om meer connectie te vinden, niet alleen met mijn eigen creativiteit, maar ook met de mensen die mijn werk zien. Want creativiteit gaat niet alleen om het eindresultaat – het is ook een dialoog. Een manier om jezelf te begrijpen én om verbinding te maken met anderen.

Dus loop je wel een vast of vind je dat je werk misschien wat meer diepte kan gebruiken, zou ik je willen uitdagen: stel jezelf die vragen. Zoek de confrontatie op. Het is misschien niet altijd makkelijk. maar wat je ervoor terugkrijgt maakt het zeker de moeite waard.

 

 

Expositie

De resultaten van deze masterclass worden in de Katoendrukkerij geëxposeerd van  23 november t/m 15 december 2024 en van 7 februari t/m 2 maart 2025.

Check altijd even de agenda op de website van De Katoendrukkerij voor meer info over openingstijden e.d.

Klik op afbeelding voor vergroting!

Kunstenaars v.l.n.r. :

Anne Marijke Spijkerboer, Erna Platel, Godelieve Spee, Janneke Tel-Janssen, Joke Visser, Liesbeth Olthof, Marij Staal-Hendrickx, Martine Lemmens,  Monica Bergkamp, Wiea van der Zwan-Oosting.

Fibermailboekjes

Blogbericht geschreven door: Rita Berghuis-Ensing

Ansichtkaarten van Textiel

Een paar jaar geleden heb ik heel veel ansichtkaarten van textiel gemaakt. Dat werd toen Fibermail genoemd. De meeste daarvan heb ik naar anderen verstuurd. Van hen kreeg ik dan weer een kaart van hun hand terug. Op die manier heb ik heel veel fibermail-kaarten verzameld van evenzoveel maaksters. Maar wat moest ik doen met al die kaarten? Hergebruiken? Daarvoor vond ik al die herinneringen aan de maaksters veel te leuk. Dus bleven de kaarten in de kast staan in van die doorschijnende druivenbakjes. Af en toe keek ik er eens naar, maar dat was het dan. Totdat ik een paar jaar geleden gevraagd werd om een leuke cursus te bedenken. Dat werd een cursus textielboeken maken. Het idee was geboren. Ik neem jullie mee in mijn verhaal.

Het sorteren van de kaarten

Alle druivenbakjes kwamen uit de kast. Toen zag ik pas hoeveel het er eigenlijk waren: het waren er wel meer dan honderd. Die ben ik eerst maar eens op kleur gaan sorteren. Het formaat van de fibermail-kaarten was ongeveer 10 x 15 cm, want dat was de afgesproken maat. Het was een tafel vol prachtige kaarten. Misschien herken je je eigen kaart wel…

Bij het sorteren heb ik geprobeerd er series van te maken, steeds ongeveer tien. Dan zou elk boekje namelijk ongeveer tien bladzijden krijgen. Sommige kaarten pasten in meerdere series. Dat was handig, want dat maakte het sorteren makkelijker. Op die manier ontstonden er uiteindelijk tien stapels met kaarten van hetzelfde formaat. Dat was prachtig. Op naar de volgende stap.

Boekbinden

De volgende stap was elke kaart voorzien van een stof voor het binden en het uitzoeken van een stof voor de rug. Omdat elke serie kaarten anders van kleur was, heb ik voor elk boekje een mooie stof uitgekozen in een kleur die goed bij die serie paste. Daarvan heb ik de rug gemaakt en ook de achterkant van de boekjes. Op de foto’s kun je zien hoe kleurrijk dat geworden is. Door het formaat passen de boekjes goed bij elkaar. Zelfs wanneer de kaarten een beetje afwijkend van kleur waren, werden ze toch in het geheel opgenomen door het inbinden. Het is geweldig om na het inbinden een textielboek in handen te hebben dat je door kunt bladeren in plaats van een stapel losse kaarten. Al die maaksters van toen: nogmaals bedankt!

Dramaquilt Disigne

Blogbericht geschreven door Gerie Lammers.

Allereerst een OPROEP

Hoi, daar ben ik weer, Gerie.
Misschien heb je het al gezien, maar ik zit tegenwoordig in de Commissie Modern. Een van mijn taken hierin, is het insturen van blogberichten met betrekking tot Modern Quilten. En daar kan ik jouw hulp erg goed bij gebruiken. Het is teveel werk om alle berichten zelf te schrijven. Dan kom ik niet meer aan quilten toe, dat kan nooit de bedoeling zijn. Dus, als je een moderne quilt gemaakt hebt, en je wilt je verhaal daarover (met foto’s) delen, dan kun je dat naar mij sturen, dan zorg ik dat jouw blogbericht bij de juiste persoon terechtkomt, die het dan weer op de website zet.

Dit zelfde geldt ook voor moderne quiltgroepen. Wil je je als groep voorstellen of heb je gezamenlijk aan een leuk project gewerkt, stuur mij dan ook een berichtje. Mijn emailadres is: gerie.lammers@quiltersgilde.nl.

Mijn Dramaquilt

En door met het blogbericht waar het eigenlijk omgaat vandaag. Mijn dramaquilt. Misschien denk je nu: Drama, drama, dat zal wel meevallen. Nee, dat doet het niet. Het is echt verschrikkelijk. Het is minstens tien jaar geleden dat ik er aan begon, maar nu is hij dan eindelijk af. Ik neem jullie mee in het proces. Het is 2014. Misschien zelfs 2013, ik weet het niet meer precies. Het is allang geleden. De quilt is dus nog niet modern, want dat deed ik toen nog niet. Maar een aantal van de valkuilen waar ik soms met open ogen inliep, kunnen ook bij moderne quilts plotseling op je pad komen, dus het verhaal is toch van toepassing.

2014 dus

Met mijn gebruikelijke overenthousiasme had ik het onbesuisde idee opgepakt om een quilt te ontwerpen en dat ontwerp te gaan verkopen. Tot zo ver ging alles nog goed. Aan de slag, toen nog met EQ6.

Populaire kleurtjes, de quilt moet een heleboel mensen aanspreken. Waarschijnlijk zou dat ontwerp, in een mooi patroon gegoten, nog beter verkopen wanneer ik er een echte quilt van zou maken. Alleen maar zo’n computerschermfoto is ook maar zo kaal. Vol goede moed toog ik naar de quiltwinkel, met mijn stoflijstje, om gezellige stofjes bij elkaar te zoeken. Ook dat ging nog van een leien dakje.

Proef quilt maken

Ik schakelde wat vriendinnen in, die, net als in het echt, mijn patroon zouden “proef” maken. Een vriendin haakte al vrij snel daarna af. Dat was een veeg teken. De tweede vriendin maakte haar quilt in no-time af. Deze quilt is heel mooi geworden, absoluut geen dramaquilt. Omdat ik zelf vlak voor deze quilt een enorme grote quilt had gemaakt, wilde ik een kleinere quilt. Ik drukte mijn patroon kleiner af en bedacht dat het superhandig zou zijn om alles Quilt-As-You-Go aan elkaar te maken.

Het noodlot sloeg toe

En daar kwam het noodlot voor het eerst voorbij. Een gigantische computercrash. Alles weg. Het enige dat mij nog restte, was mijn kale computerschermfoto. Ik kon wel janken. En dat heb ik ook gedaan.

EQ8 aangeschaft. Ik had toen nog niet door hoe ik een Quilt-As-You-Go-quilt kon tekenen, maar ik dacht hé, wat maakt het uit, ik weet wat ik bedoel, ik druk gewoon die blokken af en maak het naderhand aan elkaar. Hoe moeilijk kan het zijn? Inderdaad, helemaal niet moeilijk, maar je krijgt wel een afwijking met de naadtoeslag. De rij blokjes wordt langer dan het middenblok. Geen punt, stof zat, onderzetters zijn altijd leuk.

De blokjes gewoon nog een keer afgedrukt, iets kleiner nu. Het leek mij ook een goed idee om niet alle blokjes in 1x af te drukken, maar per rij. Vraag me nu niet waarom me dat zo’n goed plan leek, ik weet het echt niet meer. Want tegen de tijd dat ik de eerste rij blokjes afhad, was ik vergeten dat de blokjes van maat veranderd waren. Of nee, ik was het niet helemaal vergeten, ik was alleen de preciese afmeting vergeten. Weer nieuwe onderzetters, dus. En nog een nieuwe poging. Na vele pogingen had ik eindelijk drie randen rond mijn middenblok zitten.

 

En ja, op de foto is het duidelijk te zien, de blokjes zijn niet goed. Ik heb waarschijnlijk een onderzettertje bij de goede blokjes gelegd. Maakt niet uit, met halfvolle moed weer verder. De bloemetjesranden er omheen. Alles netjes opgemeten, op maat geknipt, gesandwicht, gequilt en toen paste het weer niet. Stukken aan elkaar ‘gelast’, ik krijg die quilt wel passend.

Quilt passend maken?

Passend wel, maar ik werd zeeziek van de quilt, zo erg golfde die. Ongelooflijk. Randen er weer af, eerst nieuwe (ruime) stukken geknipt, gequilt en toen pas op maat geknipt. De golf was er bijna helemaal uit. De volgende partij blokjes. Nieuwe ronde, nieuwe maat. Of toch niet? Alles opnieuw uitgerekend. Ja, zo is het goed. Nieuwe blokjes gemaakt. Blokjes aan elkaar. Na meten, alles goed. De rand aan de quilt. ##&%$#@#$#%^^&&###!  Kijk vooral naar de rechterkant van de quilt.

Ik. Ga. Die. Quilt. Passend. Krijgen.

Opnieuw alles berekenen. Heb ik al ooit verteld dat rekenen nooit mijn sterkste kant was? Weer een nieuwe maatvoering voor de blokjes. Maar goed dat ik niet alle blokpatroontjes in eens heb geprint, wat een papierverspilling zou dat zijn geweest. Misschien was dit wel de reden dat ik dacht dat het beter zou zijn in partijen. Ach ja.

De blokjes met een ruime naadtoeslag, zodat ik ze goed passend kan snijden. Maar eerst nog eens narekenen. De blokjes weer in een rij.

Het lijkt nog steeds goed te gaan. Rij na rij er aan. Voorzichtig. De laatste bloemetjesranden. Na de vierde rand komt de golf weer een beetje terug. Ik ben er wel klaar mee. Hierbij mijn Dramaquilt, met bonusgolf. Ik ben er toch blij mee.

Thematentoonstelling Noord – Zuid november 2025 in Groningen

Inspiratie voor de thematentoonstelling Noord – Zuid

Graag willen wij jullie nog een keer wijzen op de thematentoonstelling Noord – Zuid in november 2025 in Groningen.

Het inschrijfformulier voor deze tentoonstelling staat op de website. Er zijn nog niet zoveel inschrijvingen binnen. Misschien ben je al druk bezig maar voor de quilters die nog aarzelen of nog geen inspiratie hebben hierbij wat ideeën.

Edith en ik hebben afgelopen week 14 uur bij elkaar in de auto gezeten om te rijden naar Nijkerk en naar Groningen. Aan gesprekstof hebben wij nooit gebrek en wij hebben zitten brainstormen over onderwerpen voor een quilt die passen binnen het thema Noord Zuid.

Een aantal ideeën:

Pieterpad 

Denk dan ook aan: wandelroute / reizen / wereldreis / lange afstand.

Koud – Warm

denk ook aan Zon – Sneeuw, Klimaat, Koele en Warme kleuren

Noord Zuid is ook een misdaadserie op TV

Noord Zuid zijn ook stadsdelen

Noord- en Zuid-Amerika

Noord- en Zuid-Holland

Noord Zuid is ook een misdaadserie op TV

Noord Zuid zijn ook stadsdelen

Noord- en Zuid-Amerika

Noord- en Zuid-Holland

Een windroos, kompas, windstreken, windrichting.

Is het misschien een idee om een bestaand patroon van een Marinierskompas aan te passen,

te abstraheren of een gedeelte van het patroon te gebruiken.

Doe vooral mee

Doe vooral mee en als je quilt al klaar is stuur dan een foto mee. Wie weet komt jouw quilt dan als beeldmerk in de media.

Veel plezier met het bedenken en maken van je quilt.

De tentoonstellingscommissie, Nelleke Meinders en Edith Verdegaal

Leuke stoffen kun je niet laten liggen!

Waarschijnlijk herken je dit wel: je hebt ergens een leuke lap stof op de kop kunnen tikken voor een mooi prijsje waarvoor je op dat moment nog geen project hebt maar van je denkt (te weten) dat het binnenkort weleens van pas zou kunnen komen. Kortom, die kun je niet laten liggen! Dat gebeurt niet een keer maar wel vaker! Zo gaat dat in ieder geval bij mij.

Stofjes kopen

 

Stofjes als souvenir

Wat te denken als je op reis bent in een land waar heel veel stofjes te vinden zijn met heel aantrekkelijke prints? Of als een vriendin of familielid een souvenirtje uit Afrika of Indonesië voor je meebrengt onder het mom van ‘dat is nou echt iets voor haar. Wat zal ze daar blij mee zijn!’…

 

Help!

Restanten uit Stiphout

Mijn moeder nam mij vroeger wel eens mee naar een schuur in Stiphout waar restanten van Vlisco stof werden verkocht. Je raad het misschien al, die liggen nu bij mij. Zo verzamelen we over de jaren een hele stapel stof waarvoor we eigenlijk (nog steeds) geen project hebben.

De laatste tijd krijg ik verzoeken uit verschillende delen van het land of ik misschien geïnteresseerd ben in een tas vol met Vlisco vintage stoffen. Vintage stoffen zijn altijd geweldig, maar ook bij mij is de ruimte op een gegeven moment gevuld. Dus het wordt hoog tijd voor nieuwe projecten met vintage stoffen!

Circulair textiel

Er wordt vaak gesproken over restverwerking maar circulair is dus net even anders. In plaats van de ongebruikte lappen stof weg te gooien wil ik ze opnieuw/alsnog gaan gebruiken. Op mijn lijstje staan al verschillende mogelijkheden zoals in plaats van met papier en plakband een cadeau met stof inpakken, zakjes voor groenten en fruit of een broodzak maken, placemats met de Kawandi techniek, bijenwasdoek maken voor het bewaren van eten en wat ik zelf nog het allerleukst vind is collages maken met de verschillende prints op de Afrikaanse stoffen. Dit kan zowel op kleding als natuurlijk ook op quilts.

Tot de volgende keer!

Groetjes, Hilde Hoogwaerts

Quiltnieuws 162

Quiltnieuws binnenkort op de mat

 

Houdt de brievenbus in de gaten want binnenkort ligt hij weer op de spreekwoordelijke mat; Quiltnieuws. Op de omslag een ‘mistige’ quilt van Elfriede Grooten die de sfeer van een winterse ochtend heeft willen vangen. Verder boordevol gezellige artikelen, een portret van Wil Giltjes, het hoofdartikel met medaillonquilts en werk van leden op het Prikbord. Natuurlijk is de bibliotheek weer aangevuld met nieuwe boeken. Marjolein Schimmel pikt er elke keer een uit om uitgebreider te beschrijven. Dit keer is dat een boek geïnspireerd door de natuur dat met name art quilters zal aanspreken. Gerda heeft een schattig popje met eigen huisje bedacht dat wellicht nog als kerstcadeautje gemaakt kan worden voor een lief, klein meisje. Gerda dook met haar man (die kok is) de keuken in en samen maakten ze gezellige patchworkkoekjes. Leuk om te bakken voor een quiltbee, regiodag of gewoon, voor bij de koffie. Laat ons weten wat je ervan hebt ‘gebakken’ en vertel vooral ook het verhaal erbij, met wie je ze hebt gegeten, waar, wanneer enz. Ook een verslag van Quilts in de Elzas waar de Nederlandse quiltjes van de EQA uitdaging Imagine a bird hebben gehangen te midden van ruim 500 Europese inzendingen.

 

Wat vind je nog meer in Quiltnieuws 162?

Natuurlijk het laatste deel van de mysterie van dit jaar. Margie heeft hard gewerkt om de quilt op tijd klaar te hebben. In het vierde deel legt ze uit hoe de randen gemaakt worden, de hoekblokjes en hoe de quilt in elkaar gezet kan worden. Wij zijn zeer benieuwd hoe de mysteriequilts van onze leden zijn uitgevallen. Ging je voor de grote of de kleinere versie en welke kleuren heb je gebruikt? Wat vond je van de afwisseling in technieken en heb je er veel van geleerd? We zien graag foto’s van jouw versie zodat we daar in een volgende Quiltnieuws een Prikbord mee kunnen vullen. Het adres is redactie@quiltersgilde.nl

Kerst in Quiltnieuws

Natuurlijk mag Kerst in het decembernummer van Quiltnieuws niet ontbreken. Paulien maakte kleine kersthuisjes die je kan maken voor in de boom of als een slinger voor aan de schoorsteen. Gerda voegde ‘Geluk in een notendop’ toe als klein extraatje en ook haar kerstengel mag er zijn. Mijn kleindochter vroeg meteen “Oma maak je voor mij een roze?”. Natuurlijk ga ik dat doen en ook van onze lezers hoop ik veel leuke foto’s te zien met een van de kerstwerkjes. Wat er verder nog te lezen valt mag je zelf ontdekken maar de voltallige redactie wenst onze lezers hoe dan ook heel veel lees- en maakplezier toe en een gezellige decembermaand.

Deze quilt past als een jas!

Door: De commissie Traditioneel quilten samen met Klaske, Nel, Caroline, Truus, Anita, Hilde en Marion.

Nieuwsbrief

In de vorige algemene nieuwsbrief van 30 oktober schreven we over “de quilt die past als een jas”. Heb je die gemist en wil je die nog even teruglezen, klik dan HIER. Misschien krijg je de nieuwsbrief nog niet en wil je hem wel? Klik dan HIER. Je blijft dan van alle activiteiten maandelijks op de hoogte.

Door een oproep voorafgaand aan die nieuwsbrief kwamen een aantal leuke, spontane reacties binnen. We vermelden ze graag hier.

De quiltsters die reageerden, showen hier zelf hun jas. Jasjes die zij al jaren met plezier dragen. Ook patronen, boeken, een blog en ontwerpen komen aan bod.

Klaske Bloemendaal

Heel bewust trok Klaske Bloemendaal haar patchworkjas aan naar de Regiodag Oost-
Gelderland. Zij hoopte mij, Joke, daar te ontmoeten waardoor haar verhaal bij deze reacties
gevoegd kon worden. Klaske maakte deze jas helemaal naar haar eigen wensen. Van een
comfortabel vest werd het patroon nagemaakt. De opstaande kraag en de manchetten maken
dat de wind niet naar binnendringt. Kortom een heerlijke jas!

 


Caroline van Santen-Levinson

Caroline is modeontwerpster van beroep. Echter, na een herseninfarct was alles weg, het
patroon tekenen, de ideeën, alles. Een vriendin van haar heeft toen het patchwork bij haar geïntroduceerd en geleerd. Daarop ging ze helemaal los. Na zo’n 7 jaar kwam ze op het idee om
weer te gaan ontwerp-tekenen en een patchworkjas te maken met de Japanse stoffen van Marij, die enkele straten bij haar vandaan woont. En dat lukte.

 

 

Daarna ontwierp zij een zijden jas met pantalon geappliqueerd en geborduurd met Ainomotieven. Dit lukte ook.

 


Toen volgden twee popjes voor de tentoonstelling voor Marij. Het zelfvertrouwen is weer een beetje terug. Zij vindt zichzelf te oud om haar beroep weer op te pakken. Zij blijft wel quilten.

Nel Dröge

Nel stuurde een berichtje in over een jasje dat zij veertig jaar geleden maakte voor zichzelf. Het jasje is aan twee kanten draagbaar. Van de restjes maakte ze een jasje voor haar, nu 42-jarige, dochter. Ze heeft ze beiden altijd bewaard.

 


Truus Groeneveld

Truus stuurt een jasje in dat zij in 2001 heeft gemaakt. Dus dit jasje is nu 23 jaar oud. Van een patroon uit Quiltmania.

 


Ze vond het patroon erg mooi en is naar stof gaan kijken in den Briel. Ze had nog nooit zo´n grote quilt stoffen zaak gezien. En het was moeilijk om uit die grote keuze, de goede stof uit te zoeken. Het patroon was duidelijk dus ze kon aan de gang. Met veel plezier gemaakt en gedragen. In september is ze naar de Handwerkbeurs in de Brabanthallen geweest met haar jasje aan. Ze heeft heel veel complimenten gehad. Truus: “Ik zei dan dat het al 23 jaar oud was. Dat staat er niet op! Het jasje blijft mooi.”

 


Het is met de naaimachine gemaakt en met de hand gequilt. Ze is nu 88 jaar, maar draag het jasje af en toe nog met plezier. Ook wordt ze nog steeds geïnspireerd door Quiltnieuws en vindt ze het leuk om nieuwe technieken te leren.

Anita Donk

Anita las de nieuwsbrief over de quiltjasjes en moest denken aan de tijd, die ze bij Sepehr Magshoudi in Hoorn heeft doorgebracht. Daar heeft ze veel kledingstukken mee helpen naaien, met name uit de Father & Son collectie.

De basis van de kledingstukken met een knipoog naar het quilten, waren patches, die ze uitzocht uit alle stoffen van de collectie. Vanuit duurzaamheidsoogpunt ging niet veel stof verloren. Het zijn ook zulke prachtige stoffen! Met de patches ging Sepehr Magsoudi mouleren. Er ontstonden hele bijzonder jurken, die zij vervolgens in elkaar naaide. Best een ingewikkelde klus, maar met een prachtig resultaat. Bijgaand de foto’s, van de fotograaf RvH Foto, die alles duidelijk maken.

 

Ontwerp: Sepehr Magsoudi Fotografie: RvH Foto

Hilde de Wit

Hilde stuurde als reactie op de nieuwsbrief de tip om de nieuwe blog van Katell Renon te lezen. Katell Renon kondigt daarin twee boeken aan over patchwork en kleding, waarvan Hilde denkt dat deze interessant zijn om kennis van te nemen. Ze zijn hoogstwaarschijnlijk wel in het Frans, maar veel quilters begrijpen vaak wel waar het over gaat of wat bedoeld wordt, zonder de taal goed machtig te zijn. En anders is Google translatie een mogelijke hulp.

De blog heet ‘Quilteuse Forever’. Een blog die zij alweer jaren volgt, alleen al om meer idee te hebben van wat onze Franse “quiltgenoten” zoal bezig houdt, maar ook onderhoudend om te lezen.

Marion Vestering

Marion heeft een kimonojasje gemaakt n.a.v. haar quiltles met als techniek sashiko. Hiervoor heeft zij linnen stof gekocht. Bij Margret Behrends, zij koopt oude linnen tafellakens op en kleurt ze met deze prachtige kleuren. Marion heeft besloten om hexagons als basis te gebruiken. De meeste hexagons heeft zij geborduurd met de sashiko techniek. Bij enkele hexagons heeft zij de log cabins gebruikt om de variatie spannend te houden. Het meest spannende vond zij om de juiste kleuren bij elkaar te zoeken.


Tot slot

Nel, Klaske, Caroline, Truus, Anita, Hilde en Marion, hartelijk dank voor het delen van jullie tips rondom “de quilt die past als een jas”.

Rhapsody in Blue: een voorbeeld van samenwerking

Door: Diana Vandeberg en Astrid Casteels

 

 

Dit is een blog over de samenwerking tussen Diana Vandeberg en Astrid Casteels voor het project “Rhapsody in Blue”. Deze ‘Rhapsody’ nieuwsblog is op verzoek van de commissie Traditioneel quilten geschreven. Een Belgische en een Nederlandse quiltster zijn als duo gestart met het project Rhapsody.  Het blogbericht is opgesteld als een ‘interview met ons beiden’.

Jullie zijn gematched via het team van “Rhapsody in Blue”. Hoe is deze matching voor jullie?

Astrid: Voor mij is deze matching heel waardevol. Ik had opgegeven het wel leuk te vinden, als ik met iemand zou kunnen overleggen over het project. Tot mijn verrassing werd deze matching heel vlug gerealiseerd. Na wat over-en-weer mailen, besloten Diana en ik een videocall via Google Meet te houden. Ondertussen hebben we reeds 3 meetings gehad, waar we allebei heel wat aan hebben gehad. Het blijkt dat we beiden onze eigen bijzondere visie hebben op de challenge, die we met elkaar delen, en zo aardig wat opsteken van elkaar. Ik merk dat ik sneller tot eigen nieuwe ideeën kom, de inspiratie van Diana geeft mij andere inspiratie. Bijvoorbeeld hoe zij speelt met haar gekozen figuur.

Diana: In mijn naaste omgeving heb ik niemand met wie ik kan sparren over een project, dus de mogelijkheid om een sparring-maatje te krijgen bij de Rhapsody heb ik wederom met 2 handen aangenomen. Het contact via Google Meet contact werkt heel fijn. Even samen kletsen en dan aan het werk. Bij elkaar binnen kijken in de “keuken”, zo gezegd.  Het maakt het sparren over het project en feedback geven heel ontspannend. Vooral ook omdat we duidelijk een klik hebben samen, ondanks dat we heel verschillend zijn en ieder vanuit onze eigen invalshoek werken. De diversiteit  zit hem zeer zeker niet in het Belgisch-Nederlandse contact. Daar hadden wij nog niet eens bij stilgestaan.

Veel belangrijker is voor mij dat Astrid mij stimuleert om dieper na te denken en om te kijken vanuit haar muzikale achtergrond. Ik probeer dat te combineren met mijn fascinatie voor Steampunk.

 

Is het werkbaar voor jullie?

Astrid: ja, dat is heel erg werkbaar. Alle onderwerpen komen aan bod in onze meetings: kleur, vorm, de vragen die we hieruit krijgen om aan het team te stellen, hoe we aan de slag gaan, elkaar tonen wat we al hebben, om daaruit weer verdere vragen te stellen. Blijkbaar zetten we het Rhapsody-team aan het werk met onze vragen (lacht). De antwoorden leveren weer nieuwe vragen op. Het is leuk, en onze dialogen maken dat ik mezelf een stuk optil, en gestimuleerd wordt om verder te denken over het project.

Diana: Ik sluit me aan bij Astrid. Voor ons is het heel werkbaar, omdat we beiden actief met het project aan de slag zijn gegaan. We stimuleren elkaar om na te denken over mogelijkheden en onmogelijkheden. En daarbij maken we gretig gebruik van het Rhapsody-team, door ze te gebruiken als ons klankbord. Zij voegen iets toe of bevestigen wat we eigenlijk al wel dachten. Een goed werkbaar team gebeuren hebben we op deze manier gecreëerd.

 

Welke stappen ondernamen jullie reeds? En hoe deden jullie dat?

Astrid: We hadden het eerst over kleur en vorm. Ik koos voor blauw, Diana voor bruin. Ik twijfelde wat over de vorm, liefst vierkant, en dat werd het dan uiteindelijk ook: “trip around the World”. De kleuren zijn onze eigen keuze geweest, maar de dialoog er om heen maakte dat er dieper werd over nagedacht. De keuze van de stofjes was niet zo eenvoudig: door de beperking van 1 kleur, vielen veel stofjes weg. De verschillende beperkingen uit de opdracht wierpen vragen op die we aan het team stelden.

 

 

Stoffen kiezen: zelf volgde ik onlangs, halfweg oktober, een cursus ‘met indigo verven’ bij Vrouw Wolle in Essen (België, aan de grens met Nederland). Dat lag al geruime tijd vast, maar het moment kon niet beter komen: ik heb er katoenen stof geverfd in verschillende tinten indigo, om in deze challenge te verwerken. De lichte tinten in indigo met een fructosebad, de donkere tinten in een indigobad met ijzersulfaat. Wat het upcyclen betreft, ik gebruik stoffen van mijn overleden vader, van mezelf, mijn dochter en mijn man. Verder zitten er ook stoffen in uit mijn voorraad, ik kocht bewust geen enkele nieuwe stof bij.

En dan de volgende stap: aan de slag! Ik heb pas vandaag mijn eerste vierkantjes geknipt, de komende week leg ik mijn puzzel. En daarna overleggen we weer via videocall onze volgende stappen.

 

 

Diana: Voor mij was meteen duidelijk met welke kleur en vorm ik wilde gaan werken. Ik wil graag een stukje nalatenschap verwerken in het project. Uit de erfenis van mijn vorig jaar overleden vriendin koos ik een paar lapjes in de kleur waar zij een gruwelijke hekel aan had maar die ik erg mooi vind. Bruin.  Ik had blauw kunnen nemen, haar lievelingskleur en absoluut niet mijn kleur, maar aangezien wij altijd een recalcitrant team vormden heb ik dus heel bewust voor bruin gekozen.

Na veel gepuzzel ben ik uiteindelijk voor de kleur bruin in bruin gegaan.  Op de foto het eerste gepuzzel met kleuren. Naast de bruine stoffen maak ik ook gebruik van bruin kant uit een oude jurk van ook een helaas overleden vriendin.

Ik heb niks gekocht, alles komt uit mijn voorraad.

Ik werk met het Juweel-blok ter nagedachtenis aan Monica en Josien. Zij waren mijn juwelen in vriendschap

 

 

Ik loop iets voor op Astrid. Mijn ontwerp is af. Het hangt aan de deur van mijn atelier. Ik heb gepuzzeld en geschoven, gewerkt met een papieren proefstukje en een spiegel.

Iedere keer als ik het zie voelt het goed en het laat  ook zien hoe ik mij op dit moment voel. Voorlopig blijft het nog even  hangen en ben ik al aan het denken over de achterkant en de bewerking van de voorkant. Het wordt geen grote quilt, maar ik heb al een plekje waar hij straks mooi past.

 

 

Tot slot

Erg leuk dat voor jullie de samenwerking zo goed uitpakt en jullie er een toegevoegde waarde in vinden. We hopen dat iedereen deze blog met plezier leest en zien uit naar jullie quilts.