Blog Archieven - Pagina 111 van 115

Workshop en reizen, door gastblogger Antonia Hering

Eindelijk is het zover. De workshop in Engeland! Deze keer zit het weer mee en is het voor de verandering in Woodbridge eens niet vreselijk koud. De zon schijnt en de dames van de Cottonclub Quilters hebben er zin in.

Al gauw is iedereen bezig. Ik zit ze wel een beetje achter de broek. Aan het einde van de workshop wil ik natuurlijk wel resultaat zien! Ik ben de strijkjuf en loop me de benen uit het lijf maar met heel veel plezier. En ja hoor natuurlijk ben ik niet de enige die bij het maken van het voorbeeld iets moest uithalen…….het gebeurt hier ook! Ieder jaar geef ik hier een workshop en ondertussen kennen we elkaar goed. Soms krijg ik in het Engels opmerkingen naar mijn hoofd waar ik niets van snap, en dat uiteraard tot grote hillariteit van iedereen. Maar ja mijn Engels is toch duidelijk beter dan het Nederlands van hun. Geen woord kennen ze. Dus ik vertel ze soms in het Nederlands wat ze moeten doen. En dan kijken ze me aan!

Stil aan het werk maar hieronder snorren de machines er vrolijk op los.

En tada!! Iedereen heeft zijn werk aan het einde van de workshop af. Een kerst center piece. Zie hier het resultaat! Mooi he! Apetrots ben ik op de meiden! Allemaal hetzelfde en toch ook weer zo verschillend.

Ik houd van reizen

Met de workshop achter de rug staat onverwachts de Shetland eilanden voor de deur. Oke…….ik houd van reizen maar dit slaat werkelijk alles. Australia, DOWN UNDER zou je toch denken dat met een dag reizen dit eiland het verste weg ligt……maar helemaal fout. Als je naar de Shetland eilanden (Schotland officieel) wilt ben je 2 dagen onderweg. Tweemaal de nachtveerboot. De eerste van IJmuiden naar New Castle. Dan 400 km racen door Schotland naar Aberdeen en gauw op de 2de boot naar Lerwick op het Mainland. Allemaal geen probleem want je boekt ook een heerlijke hut en slaapt prima.

Dat was althans de bedoeling! Niet helemaal gelukt kan ik vertellen. Tijdens het racen met de auto om op tijd in Aberdeen te zijn krijg ik een telefoontje net als ik bij een stop op het toilet zit. Hoe ongemakkelijk! Dat had natuurlijk al een voorteken moeten zijn. De vraag is of we ons kunnen haasten…………..de boot vertrekt namelijk een uur eerder in verband met ruwe zee.

Boten toch al niet mijn ding

Nu zijn boten toch al niet mijn ding, vliegen wel, maar gelukkig redden we het in tijd en checken in. En de ruwe zee……nou dat hebben we geweten. De hele boot is zeeziek geweest, mijn persoontje inclusief. Bah! Zelfs Jaap heeft niets gegeten en dat komt niet vaak voor. Mijn evenwichtsorgaan is totaal op hol geslagen. Na een onstuimige lange reis eindelijk op het Mainland en gelukkig wordt het snel beter. En tja daar zit natuurlijk het mecca van de Shetland wol!!

Niet te weerstaan die wol

En laat ik behalve het quilten natuurlijk ook breien, haken en nog veel meer dingen leuk vinden. Niet te weerstaan die wol. Ik sta nog net niet te kwijlen. Ondanks ik er totaal geen tijd voor heb en op aandringen van mijn man (die mij ook langer kent dan vandaag!) besluit ik toch om maar een paar bolletjes te kopen en een leuke fairisle das te breien voor bij mijn rode jas. Gelijk bezig en zie hier het eerste resultaat.

Helemaal leuk. Ik ben totaal vergeten dat ik er eigenlijk geen tijd voor heb en ga terug naar de winkel om mijn lapje te laten zien.

Beheersen is duidelijk in dit geval niet mijn sterkste kant, want uiteindelijk kom ik thuis met een zeer grote tas vol met 63 bolletjes in 11 kleuren. Je kan het toch niet riskeren om tekort te hebben??

Mooi he!

En breien maar. Al gauw heb ik genoeg plezier om mezelf ervan te overtuigen dat ik geen das moet breien maar een overslagtrui met dezelfde patronen.

Dus ik sla aan het ontwerpen en rekenen. Het stukje van de das is ondertussen proeflapje en na mijzelf gemeten te hebben lukt het aardig om een patroon op papier te zetten. Omdat ik aan de zijkanten geen naden wil brei ik alle panden tot een zekere hoogte tegelijkertijd. Dat zijn dus 444 steken. En dat past natuurlijk niet op mijn breinaalden. Dus 2 rondbreinaalden met losse stopjes gekocht. Zo kan ik ook niemand prikken als ik straks in het vliegtuig zit te breien, een top oplossing dus.

De kleurenkaart heb ik er ook maar bij gekocht, want natuurlijk wil ik in de toekomst meer van deze niet pluizende wol.

En breien maar

Van elke steek die ik doe geniet ik intens, maar ondertussen weet ik dat als ik weer thuis ben ik het zal moeten wegleggen om de laatste hand aan mijn quilt te leggen. Die staat immers op de nominatie om naar Amerika te gaan en moet dan natuurlijk af zijn.

Ach denk ik! Ik ga binnenkort nog naar Curacao en Paducah dus dan heb ik tijd genoeg om op de reis te breien.

Antonia Hering

Tentoonstelling Miniatuurquilts doorslaand succes!!

Het is lekker druk in de Trefkoele in Dalfsen. In 2 dagen tijd zijn er al 600 bezoekers komen kijken.
Vandaag alweer de laatste dag maar je kunt nog tot 5 uur vanmiddag genieten van 575 miniatuurquilts!

Er zijn meer dan 200 miniatuurquilts ingezonden door onze leden. Er zijn van alle partners van de EQA 16 quiltjes te bewonderen met het thema “de groeten uit….”
En de quiltjes vanuit de internationale stoffenruil zijn ook te zien.
Een hele mooie tentoonstelling met een hoge kwaliteit van de miniatuurquiltjes.

De workshops hebben het druk!

gezellige drukte bij de workshops

De quiltjes van de European Quilt Association trekken veel belangstelling, het zijn ware kunststukjes

De inzendingen van onze leden zijn prachtig tentoongesteld, het thema Sterren spreekt tot de verbeelding. Maar er zijn ook andere juweeltjes buiten het thema te bezichtigen

En last but not least zijn er nog 2 winkels en een gezellig restaurant voor het natje en droogje!

Fijne dag allemaal!

Lente met een streepje kerst

De paaseitjes zijn al ruim voorradig in de supermarkt en de leukste lente en paas-projectjes komen weer op internet voorbij. Zelf zit ik echter nog in een soort kerstbui. Het gaat misschien te ver om hier een foto te plaatsen van wat ik bedoel. Het doet het niet goed op de homepage van het Quiltersgilde om eind maart een foto van een kerstquilt te plaatsen. Maar dat is er dus aan de hand. Vorig jaar heb ik van die handige schilderij rails opgehangen om mijn quilts aan de muur op te showen. In december heb ik in mijn slaapkamer een kerstquilt opgehangen en die hangt er dus nog steeds. Kerst – in de lente…

Nou, een klein streepje dan, voor het idee.

Een strookje van de ‘Merry Christmas’ in lente licht

Allereerst omdat ik ‘m zo ontzettend mooi vindt. En omdat ik dit jaar met kerst voor het eerst een goed ophangsysteem had kon ik ‘m nu pas uitgebreid bekijken. Maar 3,5 maand is misschien wel heel uitgebreid voor een kerstquilt?

In de tweede plaatst omdat zo’n quilt in je eentje ophangen op 3m hoogte nog best een dingetje is.

En in de derde plaats omdat ik geen alternatieve quilt heb liggen die bij de lente past.

Die derde is een beetje een smoesje, want deze quilt hieronder (m’n Bloemenparade) zou best kunnen. Maar wat doe ik dan in de zomer?

Bloemenparade opgevouwen ipv aan de muur…

Er is een quilt in de maak natuurlijk. Eentje die al in mijn vorige blogje (linkje hier, foto onderaan het bericht) een AFFO-TOP was geworden: m’n Little Sparrow. Een perfecte lentequilt eigenlijk. Er ligt een To Do lijstje voor die quilt. Als ik in de juiste versnelling spring zou ik ‘m in 2-3 weken af kunnen hebben.

Iets met 2 WOF (Width Of Fabric) lappen aan elkaar naaien voor de achterkant.
En dan even sandwichen. O ja, m’n microstitch nietjes zijn op. Misschien deze dan maar rijgen? Of met veiligheidsspelden?
En vervolgens ‘even’ machinaal quilten op m’n trouwe Bernina. Ach, een patroon is vast ook snel bepaald…

Ondertussen…

Terwijl dat To Do lijstje geduldig wacht, liggen mijn handen natuurlijk niet stil. Ik ben ondertussen lekker bezig met de Foep quilt van Supergoof. Ook ben ik lekker in de weer met de BOM van Sarah Fielke: Down the Rabbit Hole. Bij die projecten komen allerlei kleurige lente stofjes door m’n handen.

Foep – past uitstekend bij de lente!

Sarah Fielke’s BOM – de stofjes kies ik steeds uit m’n stash

Maar dat levert de komende tijd geen quilt op die ik in de slaapkamer kan ophangen op de plek van de kerstquilt. En een lege muur? Ja, dat is helemaal geen gezicht natuurlijk.
Hmm, laat ik dan maar beginnen met het bestellen van nieuwe nietjes voor m’n microstitch. En tussendoor alvast maar die 2 lappen aan elkaar zetten. Tussenvulling kan ik ook alvast uithangen om de vouwen er uit te laten zakken.

De rand verschijnselen bij m’n To Do lijstje

Het moet toch lukken om die lentequilt voor de zomer af te krijgen? Duwen we dat productiviteitsdipje bij de kerstversieringen in de doos weer weg.

Supergoof’s Koijnenfamilie – nog net zo ver als vorig jaar…

Hoe is het met jullie (wel/niet actieve) handen? Nog leuke paasprojectjes uitgezocht? Ik had een jaar geleden ook bedacht om de Konijnenfamilie van Goof af te maken. Uhm, misschien dat ik dat ook nog mooi mee kan nemen voor de nieuwe nietjes binnen zijn.

Lieve quiltgroeten,
Marjolein den Boer

Een andere hobby naast het quilten!

Jazeker heb ik wel andere hobby’s dan quilten! Wandelen, koken, fotograferen, reizen en zeker niet in de laatste plaats lezen.

Er gaat geen dag voorbij of ik zit met mijn neus in een boek. De “gewone” leesboeken gaan tegenwoordig via mijn e-reader. Maar een quilt-boek gaat toch echt op schoot en lekker kijken, inspiratie opdoen, lezen over de geschiedenis en nog veel meer.

De naaimachine moet even plaats maken voor een andere hobby: Lezen!

Kijk je even mee in “Once upon a Quilt”;

Er was eens………

…..mijn “droomhuis” met een grote veranda, een mooie tuin en veel quilts.

…..vele manieren om te “dubbelen” en samen is het ook nog gezelliger.

…..een mooie ets van een quilt-tafereel. Etsen lijkt me ook een mooie hobby!

…..zullen deze vier meisjes nog steeds reclame maken voor quiltgaren?

In de bibliotheek van het Quiltersgilde (klik voor meer info) zijn nog veel meer boeken te leen. Voor mij is dat de reden geweest om lid te worden. Neem eens een kijkje als je lid bent of gaat worden (klik voor meer info). Wie weet kom je er een boek tegen met nieuwe uitdagingen of net dat ene patroontje waar je al zo lang naar op zoek bent!

En natuurlijk wordt door mij het Quiltnieuws zeer regelmatig bekeken en gelezen. En ja, dan ga je toch weer voor de bijl met zo’n leuke Mysterie. Rijtje voor rijtje een top maken en dan ook nog in een van mijn favoriete technieken; PaperPiecing.

Rij voor rij vliegen de lapjes aan elkaar.

Met de juiste tools is het heerlijk werken.

Mijn hand-quilten ligt op dit moment een beetje stil. De naaimachine is wel zeer regelmatig in gebruik, maar ik ga toch eens kijken of ik niet meer tijd vrij kan maken om dat frame weer op te stellen.

Het quilt-frame staat te rusten in de hoek, niet voor straf hoor!

O, en naast quilten en breien en haken is borduren ook een leuke bezigheid.

En zo is het maar net!

En als er helemaal geen gelegenheid tot handwerken is ga dan naar onze Tentoonstelling van Miniatuurquilts te Dalfsen op donderdag 30 maart, vrijdag 31 maart en/of zaterdag 1 april. Daar is zeer veel te zien en te beleven.

Kortom, wat je hobby (naast quilten!) ook is, geniet ervan en laat je inspireren op allerlei manieren.

En met een goed boek kun je ook heerlijk “shoppen”!

Tot ziens op een tentoonstelling, quilt-winkel, beurs of waar dan ook.

Hartelijke groet van Quebbel, Maria Teeuwe-Holtslag.

Op bezoek bij de indigo-ververs in het noorden van Ghana

De afgelopen week ben ik samen met een quiltvriendin met de auto naar het noorden van Ghana afgereisd. Een van onze doelen was om de fugu en kente wevers te bezoeken. Allebei hebben we gevonden en vooral het bezoek aan de fugu wevers was heel bijzonder. Fugu, ook smock genoemd, is een katoenen tuniek-achtig hemd zonder mouwen, gemaakt uit smalle, aan elkaar genaaide handgeweven stroken stof.

Fugu, traditionele kleding in het noorden van Ghana

Een Daboya fugu

Het weefgetouw van Mr. Abdul Mumin

Daboya, een dorpje in het noorden van Ghana

Een goede plek om het hele proces te zien is in Daboya, een dorpje in het noorden van Ghana dat bekend staat om zijn, met indigo geverfde en handgeweven, textiel. 75% Van de mannen in het dorp is betrokken bij deze activiteit en overal in het dorp staan weefgetouwen tussen de adobe huisjes terwijl de kippen, varkens en geitjes er tussendoor scharrelen.

De draden van de schering hebben een lengte van wel 40 meter

Met behulp van de voeten worden de draden van de schering opgetild

Indigo verfproces

Daboya is de enige plek in Ghana waar met natuurlijke indigo wordt geverfd. Door middel van afbinden van de draden met oude fietsbanden ontstaan tijdens het verfproces de karakteristieke patronen van blauw en wit.

Kleurverschil dankzij het afbinden van de weefdraden

Verven met plantaardige indigo in 3 meter diepe putten in de grond

Het maken van het blauwe pigment indigo is een tijdrovend proces. De bladeren komen uit het nabijgelegen Mole park. Ze worden vermalen, gedroogd, verbrandt tot as en geweekt in water met een chemische stof. Ik verstond niet alles wat onze gids Abdul ons vertelde, maar vond het wel prachtig om het allemaal van zo dichtbij te kunnen zien! Een uitleg over dit proces is HIER te lezen.

Bladeren worden gedroogd in potten

As-ballen die het blauwe pigment bevatten

Indigo handen!

Fugu

Als de katoenen draden geverfd zijn, wordt er een strook van 7 cm breed en zo’n 40 meter lang van geweven. Daarna kan er een fugu van gemaakt worden of een rechthoekige doek door 14 banen van anderhalve meter lang aan elkaar te naaien tot een ‘women’s cloth’, een vrouwendoek. Een hele outfit voor een vrouw bestaat uit drie vrouwendoeken: eentje om rond het hoofd te wikkelen, eentje voor een top en een als omslag-rok.

Een vrouwendoek

Fugu markt in Bolgatanga

De dag na ons bezoek aan Daboya gingen we naar de Fugu markt in Bolgatanga. Het zijn hier vooral de mannen die het naaiwerk verrichten. De traditionele hemden, de ‘smocks’, zijn er in vele verschillende kleuren, en elke stam/regio heeft zijn eigen design.

De laatste hand leggen aan de fugu

Vrouwendoek

Vlak voor ons vertrek naar huis kwam Mr. Abdul Mumin op de motor naar ons hotel met zijn zelf geweven stof en hebben we allebei een vrouwendoek en samen een rol van ruim 40 meter van hem gekocht. De doeken waren eigenlijk van zijn vrouw, dus hij moet weer nieuwe maken! ;)

Mr Abdul Mumin met zijn prachtige stoffen.

Groetjes, Hilde

Even voorstellen: STIDOC

Een jaar geleden was STIDOC een wat vaag begrip voor mij. Ik wist dat ze iets van doen hadden met het door mij zo gewaardeerde Textielfestival van maar hoe precies…

Inmiddels weet ik van de hoed en de rand, en wordt het tijd daar meer over te vertellen! Want STIDOC is bepaald geen nieuweling in de textielwereld. In 1997 werd de eerste expositie al ingericht door TextielPlus, het Weefnetwerk en de Vrouwen van Nu onder de noemer BTO (Breed Textiel Overleg) en onder de toen al bezielende leiding van Hanny Spierenburg. Het LOKK haakte al snel aan en voorvrouw Yvonne Krijgsman ging de STIDOC kar trekken.

Textielfestival

In 2000 organiseerden deze vier organisaties in Zwolle het tweede Textielfestival, en in 2005 in Breda het derde Textielfestival. Groter groeide het evenement en dus werd het tijd (in 2006) voor het oprichten van een zelfstandige stichting: STIDOC. Ruim op tijd voor het vierde Textielfestival, in 2010 in Leiden. Inmiddels waren ook het Quiltersgilde, Merkwaardig en de Nederlandse Kostuumvereniging aangesloten. En Hanny bleef, samen met haar werkgroep, al die tijd de enthousiaste trekker van het succesvolle evenement. Zij werd daarvoor tijdens het vijfde Textielfestival in 2015 in Leiden ook terecht geëerd met een lintje.

Textielfestival Leiden 2015

In 2016 is ook de Vilt KontaktGroep lid van STIDOC geworden

In 2016 is ook de Vilt KontaktGroep lid van STIDOC geworden en worden er plannen gemaakt voor het Textielfestival 2020. Hanny is gelukkig nog steeds betrokken bij de organisatie en de werkgroep met Merion Tameling en Greet van Duijn is nu op volle kracht aan het nadenken over thema’s, kunstenaars en exposities voor 2020.

Natuurlijk is het Textielfestival niet de enige activiteit van STIDOC, Jo schreef eerder al over de Textielbibliotheek(ruim 11.000 te lezen en te lenen textielboeken in Museum de Kantfabriek in Horst. En het recent gestartte www.textielplatform.nl online samenwerkingsproject van de 7 textielverenigingen om samen textiel en textieltechnieken, zowel in ambacht als in kunst, een podium en een gezicht te geven.

En ik? Ik ben inmiddels voorzitter van STIDOC geworden. Met overtuiging en enthousiasme. Omdat ik geloof in de kracht van vereniging en zeker als het gaat om iets wat zoveel passie naar boven kan halen als textiel. Op dit blog zal ik van tijd tot tijd berichten over de de STIDOC activiteiten. Zo hoop ik veel van jullie te zien tijdens de Patchwork- en Quiltdagen in Rijswijk . Daar vindt op vrijdagmiddag 7 april om 14 uur in de stand van STIDOC de officiële lancering van het Textielplatform.nl en de hernieuwde Textielbibliotheek.nl plaats. Welkom online en off-line!

Nienke

Een historische dag voor onze vereniging

Op 3 maart 2017 vond in Nijkerk een extra ledenvergadering plaats

Deze was uitgeroepen om goedkeuring te krijgen van onze leden om het kantoorpand aan de Gildenstraat aan te kopen. Een historische dag voor het Quiltersgilde.

Via email en sociale media waren de reacties op de aankondiging alom positief. De goed onderbouwde argumentatie van Lies Havinga en Inge Schoonderwoerd heeft daar zeker aan bijgedragen. Veel leden vonden het jammer dat ze niet aanwezig konden zijn vandaag. Bijna iedere aanwezige op de vergadering had wel een machtigingsformulier bij zich!

Het bestuur waardeert het zeer dat de belangstelling zo groot was, daaruit blijkt de grote betrokkenheid van onze leden.

Wachten tot iedereen binnen is

Uitleg van Inge Schoonderwoerd en Lies Havinga

Eerst werd door Inge Schoonderwoerd en Lies Havinga nog uitgebreid ingegaan op gevolgde procedure. Uiteindelijk heeft deze procedure geleid tot de beslissing van het bestuur om tot aankoop over te gaan. Er werden door de aanwezigen verschillende vragen gesteld.

Daarna was er een korte pauze.

Zelfs in de pauze werden er nog vragen gesteld en beantwoord.

En toen was het moment daar dat we tot stemming overgingen.

Het bestuur van het Quiltersgilde is blij met de uitkomst van de stemming en bedankt al haar leden die op welke manier dan ook een bijdrage hebben geleverd bij het nemen van deze beslissing.

Rose-Anne de Haan

Quiltwinkels bezoeken tijdens vakantie.

Een paar weken gingen mijn man en ik voor een weekje op vakantie naar Bournemouth (UK) om onze relatie te vieren. We verbleven in een klein en gezellig Bed and Breakfast. Ik ben altijd benieuwd of er ook quiltwinkels in de buurt zijn, in dit geval was dat zo, op 2 kilometer afstand zat https://www.cherrytreefabrics.co.uk/en/left/. Een klein, maar gezellig winkeltje! Qua stoffen heb ik niets nodig, maar garens kan ik altijd gebruiken.

Via de workshopruimte kom je de winkel binnen, er werd hard gewerkt tijdens een workshop. Met rolmes, naaimachine en strijkbout werden blokken gemaakt, die later weer tot banen verwerkt zouden worden. Maar zover waren ze nog niet!

Er werd wel vreemd opgekeken dat een man alleen binnenkwam, maar na verteld te hebben dat ik al 20 jaar quilt, was het ijs gelijk gesmolten en werd koffie ingeschonken. Quilters hebben dan ineens geen taalbarrières meer te overbruggen. Foto’s mocht ik maken en hier plaatsen. Natuurlijk heb ik garens gekocht, nooit genoeg voorraad!

Graag bezoek ik ook musea, hier was dat het https://russellcotes.com/, een kunstverzameling van een rijke familie, ondertussen aangevuld met recenter werk. Interessant was de deeltentoonstelling van een groep schilders die sinds de jaren 70 regelmatig exposeren.

Hier kan ik ook genoeg inspiratie voor mezelf vinden.

Het voordeel van de Engelse zuidkust is het klimaat, wat iets warmer is dan het binnenland. Het vriest er niet, maar wel veel regen, ook voor Engeland geldt, een mooi land, maar het moest overdekt zijn. Door het klimaat groeien er meer tropische planten, veel palmen, wat een vriendelijker sfeer geeft.

Of ik ook nog wat gequilt heb? Nee, maar wel een boek proberen te vertalen, zodat ik het helemaal kan begrijpen. Het is het nieuwste boek van Wen Redmond, Digital Fiber Art, het gaat over het bewerken van foto’s en het printen op diverse stoffen. Ik wil het gebruiken op een toekomstig werk.

Aart Schinkel

Gastblogger Hilda Wessels: Handwerken doe ik al mijn hele leven

Mijn moeder leerde me breien toen ik 8 was, op mijn 12^e breide ik mijn 1^e trui. Ik ben er eigenlijk nooit mee opgehouden. Kant, inbreien (zo noemden we vroeger Fair Isle) hoe moeilijker, hoe leuker. Handwerken zou ik mijn hele leven blijven doen….

Op mijn 18^e verdiende ik bij door voor de Phildarwinkel in Emmen truien te breien, ik kreeg er 50 gulden per trui voor… Dat was fijn!

Naaien met de machine deed ik liever niet. Ik werd er heel ongeduldig van, en naaide veel liever met de hand. Ik versierde kleren vanaf mijn 14^e; schoentjes, wijde witte bloezen, met lint en kraaltjes. Een echte hippie… mijn zus schaamde zich kapot voor me!

Een goeie 6 jaar terug zag ik in Hobby-Time, de gezellige winkel in ons dorp, van die prachtige kerststofjes. En aangezien ik gek van kerst ben, dacht ik, ik ga gezellig patchworkkussentjes naaien.

Bam! Daar sloeg het toe! Het quiltvirus sloeg toe…. Lintjes, belletjes, alles erop en eraan en Hilda was blij…

Niet lang daarna zag ik een bord bij het winkeltje staan waar een beginnerscursus quilten werd aangeboden. Ik ben direct naar binnen gegaan om me op te geven. Er was een les bij met de naaimachine, maar die had ik niet en ik was al helemáál niet van plan om die aan te schaffen ook. Ik was niet gek. Ik bleef gewoon fijn met de hand naaien.

De cursus beviel me supergoed. Ik maakte de sampler, met veel oranje, geel en groen. Fris en leuk. Natuurlijk moest ik erop borduren. En trouwens, voordat de cursus af was, had ik een naaimachine gekocht…

Ik kon niet meer stoppen. Ik las al een tijdje de boeken van Jennifer Chiaverini, dus ik kocht “Sylvia’s bridalsampler” en zocht daar 16 sterren uit. Met 16 geappliceerde blokken (alles met piepkleine festonsteekjes want ik had nog nooit gehoord van vlies-o-fix) en een prachtig middenstuk maakte ik een kerstquilt die ik ieder jaar weer met blijdschap ophang!

Een quilt voor mijn moeder, met veel te veel Ohio-stars was de volgende. Hmm.. Die maak ik NOOIT meer. Ik kan ze niet meer zien. Maar de quilt was mooi en moeder blij.

Ongeveer op dat moment ontdekte ik de stoffen van Kaffe Fassett…. Mijn nieuwe passie: KLEUR!

Ondertussen heb ik een muur vol met stof…. Er zijn in die 6 jaar een hele serie cursussen en workshops geweest, en van het voornemen éérst een quilt af te maken en dan pas een nieuwe te beginnen ben ik maar afgestapt… het hoofd werkt sneller dan de handen… zelfs met de naaimachine been ik de ideeën amper bij.

Ook de muren binnenshuis krijgen steeds meer kleur…

Sinds september 2016 volg ik met buitengewoon veel plezier de cursus Quilten Speciaal 14, en ik leer ongelofelijk veel nieuwe dingen. En natuurlijk krijg je elke maand huiswerk te doen… het versieren van kleren blijf ik daarbij leuk vinden…

Daarover kunnen jullie een volgend blog meer lezen… Ik wilde jullie eerst vertellen hoe mijn liefde, pardon, mijn passie, voor quilten is geboren… Voor wie niet kan wachten: op mijn eigen blog staat al het één en ander om warm te draaien.

https://hildawessels.blogspot.nl/

Tot de volgende keer!

Lieve groet, Hilda

Met quilten meer bewegen

Begin van dit jaar zat ik met goede vrienden een lang weekend op de Hoge Veluwe. Daar hebben we heerlijk gewandeld. Iets dat goed paste bij een goed voornemen om in 2017 meer te gaan bewegen. Datzelfde weekend stond er een artikel in de Volkskrant geschreven door Ellen de Visser, en de hoofdlijn uit dat stuk bleef hangen. Ellen stelt dat je met kleine veranderingen in je dagelijkse activiteiten al veel verbetering bereikt in je gezondheid.

Mooie landschap van de Hoge Veluwe

Als niet-sporter maakte vooral deze opmerking indruk: ‘Wie wél gaat sporten, is beter af, maar de meerwaarde van al die extra beweegminuten halen het niet bij het eerste gouden kwartier’. Ellen heeft het niet over fanatiek sporten, maar over een kwartier extra bewegen per dag. Nou, dat moet toch een beetje slim in te passen zijn? En het liefst natuurlijk met een activiteit waar we toch al graag tijd aan besteden.

Een stukje theorie over bewegen

Ik heb hier echt over nagedacht en onderzoek voor gedaan, en ik denk dat ik iets gevonden heb waar we als quilters ons voordeel mee kunnen doen. Om dat goed duidelijk te maken hebben we een klein stukje theorie nodig. Net zoals we eten omschrijven in calorieën, heeft men voor bewegen ook een manier om het effect op je lichaam te meten. Om al die verschillende manieren van bewegen in kaart te brengen, wordt in het artikel naar beweging gekeken met de maatstaf van een MET: Metabolische Equivalent van een Taak.

Om je een idee te geven: een minuut zitten kost je lichaam 1 MET, staan kost 1,3 MET. Er wordt geadviseerd om per week zo’n 500 MET minuten (waarbij de tijd dat je gewoon stilzit en bijv. tv kijkt niet meetelt) bij elkaar te sprokkelen.
Kunnen jullie het nog volgen? Geen zorgen hoor – het blogje gaat nog steeds gewoon over quilten! In dit filmpje van de Volkskrant wordt die theorie over METs helder uitgelegd.

De quilters toepassing

Maar ja, hoe kun je die 500 MET minuten het beste verzamelen? Het blijkt dat die MET-eenheid internationaal wordt gehanteerd. Ik ben op internet wat verder gaan zoeken of er misschien ook overzichten zijn met meer alledaagse activiteiten. Om precies te zijn: met typische quilt-activiteiten zoals: naaien of lapjes strijken.

En verdraaid, in een overzicht dat in de Official Journal of The American College of Sports Medicine is gepubliceerd zie ik ze terug! ‘Strijken‘ zie ik op 2,3 MET voorbijkomen en voor ‘sitting, knitting, sewing, light wrapping (presents)’ zie ik 1,5 MET in de lijst. En voor ‘tailoring, machine sewing’ zelfs 2,5 MET.
Ik zit niet te grappen. Hieronder wat screenshots uit het overzicht:

Screenshot MET overzicht (klik op foto voor groter beeld)

Kunnen we daar iets mee? Elke dag een half uurtje een wat actieve vorm van quilten kiezen? Bijvoorbeeld het zittend naaien afwisselen met je kunstwerk bewonderen op je designwall, tussendoor wat naadjes goed strijken, of wat randjes afsnijden. Kijk, dat klinkt als een haalbare vorm van bewegen, toch?
Nemen we bijvoorbeeld mijn naaiomgeving. Niets bijzonders: een woonkamer waar de strijkplank, naaimachine en een tafeltje met een snijmat staan. En in de gang een designwall:

Een simpele ruimte om te naaien (mijn woonkamer en gang)

Naai opstelling, bewegen bij het quilten

En zo maak je daar een sportzaal van…

Kijk eens wat je dan al aan meters kunt toevoegen aan je activiteiten – door heen en weer te lopen tussen designwall, strijkplank, naaimachine en snijtafel. Dat moet toch heel wat MET-jes opleveren?

Eerste quilt MET resultaat

En heeft dit al iets opgeleverd? Ja, de eerste top is weer afgerond dit jaar: The Little Sparrow van Susan Smith zit eindelijk in elkaar en is klaar om gedubbeld en gequilt te worden.

Little Sparrow top

Och, hoeveel MET zou het wel niet opleveren om machinaal te quilten? Nu al iets om naar uit te kijken.

Nog even een algemene tip voor ons als handwerksters die vaak heel goed lang kunnen stilzitten: probeer om in ieder geval elk half uur even actief te worden. Een wake-up call voor je lichaam. Ga desnoods alleen maar even staan. Dat levert je ook gelijk al weer 1,3 MET op als je het een minuut volhoudt.

Quilt-chocolaatjes

Met dit in gedachten heb ik ook het schaaltje chocolaatjes wat verder weg gezet: moet ik eerst even opstaan om een chocolaatje te pakken. Ja, dat komt wel goed dit jaar met meer bewegen. Doen jullie ook mee?