De leukste vraag die ik deze week kreeg was of ik in het buitenland zou willen wonen… Nu, na bijna 30 jaar, 10 landen en 4 continenten verder, zou ik kunnen zeggen dat ik daar zo zoetjes aan wel een antwoord op heb. Zal ik even een kopje thee inschenken? Dan vertel ik je er meer over.

#teatopic: Zou je in het buitenland willen wonen?

Wat ooit begon als een kort project voor het werk van mijn man in Miami en Atlanta, is uitgelopen op een permanent verblijf in het buitenland. Met eerst 1 en toen 2 kleine kindjes, later behoorlijke pubers en uiteindelijk jong volwassenen in het kielzog, was het voor mij altijd het belangrijkste dat juist zij het als eerste naar hun zin hadden. Gemiddeld woonden we 3 jaar in een land en via de scholen werden altijd vrij snel vriendschappen gesloten.

Dit is trouwens mijn laatste project, wat vind je ervan?

Nieuw project met restjes stof

Wittebroodsweken

Waar waren we gebleven? Oh ja, ik kwam erachter dat de eerste 3 maanden in een nieuw land altijd een soort ‘wittebroodsweken’ zijn waarbij alles nog nieuw en interessant is. Na deze 3 maanden komt een korte periode van heimwee naar het vertrouwde en de vrienden van de vorige locatie. Een soort rouwproces waar je doorheen moet. Hier kom je weer doorheen en het kan je zelfs sterker maken, je merkt dat je ook op deze nieuwe locatie weer nieuwe vrienden vindt.

De quilt is al een stukje groter geworden

Tea time

Vrienden maken

Deze nieuwe vrienden zijn meestal mensen die in dezelfde situatie zijn als wij: voor korte tijd voor het bedrijf in het buitenland wonen en werken, oftewel expats (afko van expatriates). Zij staan open voor nieuwe vriendschappen ook al duren ze maar kort. Met het gemis van de familie en vrienden thuis vang je elkaar in het buitenland vaak sneller op. Als er een groot cultuurverschil is met het land waar je op dat moment verblijft zoals in Hong Kong en Vietnam waar we hebben gewoond en nu in Ghana, dan is de groep van expats erg actief. Is dat cultuurverschil kleiner zoals in Amerika dan kan het wat langer duren voordat je vrienden maakt. Je moet dan vrienden maken met de lokale buren die er meestal geen zin in hebben om te investeren in een vriendschap met ‘exoten’. Ze weten dat je binnen afzienbare tijd toch weer vertrekt naar een ander land!

Mijn werkplek waar ik even alles om mij heen kan loslaten

Hoe vul je je tijd in

Hoe je het wonen in het buitenland ervaart is voor iedereen zo anders. Het maakt een groot verschil of je wel of niet mag werken. Of er kinderen zijn, of je wel of niet hobby’s hebt die je kan uitvoeren, de omgevingsfactoren, etc, etc. Wat ik de laatste jaren merk is dat ik minder aansluiting zoek en meer op mezelf blijf. Elke keer weer nieuwe vrienden zoeken en jezelf opnieuw uitvinden wat je kan doen op de nieuwe locatie. Als daarbij je kinderen niet meer thuis wonen en hun eigen leven opbouwen heel erg ver van jou vandaan dan wordt het gewoon steeds een beetje lastiger.

Wil je nog een kopje of moet je weer verder?

Dus als je nu aan mij zou vragen: zou je in het buitenland willen wonen? Dan zou mijn antwoord nu zijn: ik vind het wel mooi geweest. Ik ben er klaar mee! Ik wil weer kunnen fietsen, wandelingen kunnen maken. Weer eens naar een toneelstuk, naar een museum of naar een goede quiltwinkel kunnen gaan… Ja, wonen in het buitenland is leuk en heeft mij heel veel gebracht. Ik heb veel gezien en meegemaakt maar nu wordt het tijd voor een vaste plek met een vaste vriendengroep en een bos tulpen op tafel.

Wil je meer lezen over mijn laatste quiltproject, dan kun je dat HIER op mijn blog lezen.

Groetjes, Hilde Hoogwaerts