Blog Archieven - Pagina 108 van 112

Een quilt voor de Algemene Tentoonstelling en meer in de agenda!?

Al enige jaren staat er in mijn agenda de uiterste datum om een quilt aan te melden voor de Algemene Tentoonstelling van het Quiltersgilde.

En…… raden jullie het al! Het lukt me niet. In eerste instantie omdat ik het heel spannend vind om iets voor een tentoonstelling aan te melden. Is mijn werk wel netjes genoeg? Is de techniek wel de moeite waard om te laten zien op zo’n tentoonstelling? Kan ik iets met het thema wat elk jaar wordt gegeven? En heb ik wel voldoende tijd om de quilt af te kunnen maken? Kortom, durf ik wel! Ja, dit jaar durf ik wel, maar door allerlei omstandigheden is de quilt niet af gekomen en doe ik dit jaar dus (weer) niet mee. Maar volgend jaar……….och, ik zie wel.

Ik ga zeer zeker kijken in de Grote kerk te Alkmaar klik voor meer info. Ik weet van veel leden dat die in spanning zitten te wachten!? Op dit moment, donderdag 11 mei , buigt de selectiecommissie zich over heel veel foto’s. Daarna krijgen de geselecteerden bericht of hun quilt te zien zal zijn van 6 tot en met 10 september.

Deze quilt zal zeker te zien zijn.

En welke quilts zullen er straks in deze mooie kerk nog meer te zien zijn!?

Wat staat er nog meer in de agenda?

Als beursbouwer van het Quiltersgilde heb ik deze maand geen activiteit. En als blogger lees je nu mijn quebbeltje. Maar mijn derde activiteit is vanaf dit jaar dat ik ook het een en ander voor de Quiltexpresse ga doen en ben ik dus wel een beetje betrokken bij de Algemene Tentoonstelling van dit jaar. Samen met Marjon Hoftijzer ga ik er voor zorgen dat alle geselecteerde quilts naar Alkmaar komen. In een volgende quebbel zal ik daar meer over vertellen.

* In het Historich Museum “De Tien Malen” te Putten kun je kennis maken met de Quiltcultuur.

* In Scherpenzeel hangen Art-Quilts te bewonderen.

* Op 27 en 28 mei de Textielbazaar te Waalre.

* En vanaf morgen staat er VAKANTIE in mijn agenda. Ik ga ons “kemperke” inpakken om een paar dagen rond te toeren. En wie weet komen we wel (toevallig) langs een tentoonstelling of quiltwinkel om een kijkje te gaan nemen!

Het belangrijkste wat in elke agenda zou moeten staan is wel genieten van die dingen die op je pad komen.

Waar genieten jullie van?

En voor de leden die een quilt hebben aangemeld voor de Algemene Tentoonstelling! Ik hoop dat er een deze dagen een positief bericht op de mat valt dat de quilt mag “hangen” in Alkmaar.

Hartelijke groet van Quebbel, Maria Teeuwe-Holtslag.

Gastblogger Janneke Stuut stelt zich voor: ben ik wel een quilter?

Toen ik een poosje geleden door het Quiltersgilde werd gevraagd als gastblogger was ik wel even verrast. Een blog schrijven voor het Quiltersgilde? Ik voel me namelijk geen quiltster. In ieder geval geen quilt quiltster. Ik quilt wel, dat zeker.

Transparantie; een vrije manier van quilten.

Mozaïek quilt, gemaakt tijdens een workshop bij Marjon Hoftijzer

Maar met enige regelmaat een quilt maken doe ik niet. Regelmatig naar tentoonstellingen gaan doe ik dan weer wel. Ik kan daar dan ook met grote fascinatie staan kijken naar al die geweldige werkstukken. De handgemaakte, vaak traditionele quilts trekken dan ook mijn aandacht. En kijkend naar zo’n quilt, die steekje voor steekje met de hand is gemaakt bedenk ik dan vol waardering: wat een werk, wat een doorzetting vermogen om steeds weer verder te gaan.

Zelf ben ik meer van machinaal.

Dat is al begonnen toen ik kennis maakte met de breimachine. De mogelijkheden die een breimachine biedt heb ik grondig onderzocht. Zo uitgebreid dat ik jaren les gegeven heb. Helaas is de breimachine nu niet meer zo populair. Toch gebruik ik hem zelf nog zeer regelmatig.

Machinaal breiwerk gecombineerd met kleding maken en machinaal borduren.

Een naaimachine heb ik al zolang ik me kan herinneren. Begonnen op die van mijn moeder en al gauw zelf in het bezit van zo’n fijn apparaat. Kleding maken doe ik nog steeds. Maar toen kwam daar het patroon tekenen op de computer voorbij: inderdaad, ik was verkocht! Maar niet alleen kleding patronen teken ik met het tekensysteem. Ook voor quiltpatronen en applicaties gebruik ik het tekensysteem.

Dan het borduren!

Vele borduurwerken in kruissteek heb ik gemaakt maar na de komst van de borduurmachine…

Natuurlijk speelt hierin mee dat ik bij het tijdschrift StitchatHome betrokken ben geraakt. Een tijdschrift voor machinaal borduren, en waar je mee omgaat wordt je mee besmet.

En daar is nu de snijplotter nog bij gekomen. Wat een mogelijkheden biedt dat ding! Stof snijden, de meest lastige en kleine vormen en applicaties worden feilloos gesneden, stempels maken, sjablonen en nog veel meer. Als kers op de taart werd ik ook nog gevraagd voor de hoofdredactie voor het nieuwe tijdschrift PlotatHome. Hoe fijn kun je het hebben. Maar dit heeft ook een keerzijde, mijn eigen creatief bezig zijn is door het opstarten van het tijdschrift wel een beetje in de verdrukking geraakt.

Wat is nu mijn passie, mijn creatief bezig zijn? Waar is het quilten?

Waar ik me het allerliefst mee bezig houdt is kleding maken met toevoegingen (zoals ik het zelf noem). Gewoon een kledingstuk maken vind ik saai. Maar de toevoegingen maken het leuk. Quilt elementen toevoegen.

Geïnspireerd op Sue Spargo

Of van een patroontje van internet een snijbestand maken en met de snijplotter snijden. Daarna met de borduurmachine vast zetten en een saaie bloes wat op vrolijken.

Voor nu heb ik besloten weer meer tijd voor mezelf vrij te maken. Diverse technieken van quilten gebruiken in kleding. En misschien kan ik in een volgende blog hiervan al een deel van de kleding laten zien!

Janneke Stuut

Ontmoeting met patchwork kunstenaar Tei Huagie in Accra

Alweer bijna een jaar geleden kwam ik oog in oog te staan met een meters-lang patchwork waarop repen Afrikaanse stof in evenwijdige banen waren genaaid. Het hing als kunst-installatie aan de buitenkant van een gebouw tijdens een straatfestival in de allerarmste wijk van Accra, Jamestown. Ik vond deze vorm van patchwork heel intrigerend. Het doek was duidelijk in vakken opgedeeld en met verschillende kleuren stof opgevuld in diverse richtingen. De kunstenaar zelf zat op de stoep aan de overkant van de straat te kijken hoe het publiek erop reageerde en toen ik hem aansprak stelde hij zich voor als Tei Huagie. Zijn werk noemt hij Cloth-on-Cloth (Stof-op-Stof).

Meters-lang patchwork

Artist Alliance Gallery in Accra

Een paar weken geleden kwam ik zijn werk opnieuw tegen, nu bij de ‘Artist Alliance Gallery’, een kunstenaars collectief waar vooral schilders hun werk kunnen etaleren. Tei Huagie maakt van zijn patchwork niet alleen kunstwerken maar ook mode!

Mode gemaakt uit Cloth-on-Cloth stof

Het gebouw van de Artist Alliance Gallery staat aan de kust. Als je er rondloopt hoor je door de open ramen de zee, voel je af en toe de zeebries en vraag je je af of alle voorwerpen die daar tentoongesteld worden niet te lijden hebben van de zilte zeelucht.

Een 3 verdiepingen hoog patchwork

Patchwork aan de muur

Tei Huagie

Ik besloot de stoute schoenen aan te trekken en zocht contact met deze stofkunstenaar. Een week later stond ik in zijn studio en hadden we een heel leuk gesprek. Hij liet alles zien waar hij mee bezig was. Omdat er bijna elke dag stroomuitval is en zijn naaimachine het dan niet doet, heeft hij zich ook toegelegd op schilderen en vervaardigt hij voorwerpen uit restanten van golfplaat.

Tei Huagie met een jurk uit zijn collectie

De kledingstukken zijn, doordat ze uit twee lagen stof bestaan, best wel warm voor deze tropische omgeving. Toch heeft hij regelmatig bestellingen vanuit binnen- en buitenland.

Stroken stof met de naaimachine appliqueren

Een nieuw werkstuk in wording

Het was heel inspirerend om met Tei Huagie ervaringen uit te wisselen over het werken met Afrikaanse stoffen. Wie weet wat er nog uit deze ontmoeting gaat voortkomen. Heel misschien een workshop? Dat zou heel erg leuk zijn!

Groetjes, Hilde Hoogwaerts vanuit Accra, Ghana

Algemene ledenvergadering Quiltersgilde in Nijkerk en Vliscofeestje

Afgelopen donderdag was het weer tijd voor de jaarlijkse Algemene ledenvergadering Quiltersgilde in Nijkerk. De belangstelling was groot en dat kwam natuurlijk ook omdat er een aantrekkelijk middagprogramma werd aangeboden.

Algemene ledenvergadering in goede sfeer

De serieuze vergaderochtend verliep vlot en in goede sfeer. Het is fijn om te merken dat de werkzaamheden van het bestuur wat betreft onder andere de begroting en het beleidsplan zo veel positieve reacties losmaken. Gerda Hoogland werd herbenoemd en de kascommissie werd in de bloemetjes gezet. Een verrassing voor Inge van Koningsveld, die op haar verjaardag nog een extra cadeau kreeg in de vorm van de zilveren patch. Deze wordt uitgedeeld aan vrijwilligers die zich een aantal jaren inzetten voor onze vereniging.

Jane en Mia worden in de bloemetjes gezet

uitreiking zilveren patch

gezellige lunch, tijd om bij te praten met vele bekenden

Vlisco feestje

Het middagprogramma stond in het teken van Vlisco. Voor velen een bekend begrip, stoffen in felle kleuren met grote print.

Mien Boerekamp kwam met haar schare aan ‘Leontiens’ een presentatie houden over deze bijzondere stoffen. Zij deelde haar kennis over de geschiedenis van het in Helmond gevestigde bedrijf en toonde haar collectie aan bijzondere lappen en quilts.

Lijfspreuk van Mien

“Als je een onuitputtelijke voorraad hebt, kun je keuzes maken”.

Dit moet de lijfspeuk van Mien zijn. Ze heeft een grote hoeveelheid Vlisco stoffen in haar kast liggen, dat hebben we allemaal wel begrepen na donderdagmiddag……..

Mien en de ‘Leontiens’ jullie hebben ons een geweldige middag bezorgd!!

Inge Schoonderwoerd bedankt Mien Boerekamp voor haar prachtige verhaal

de ‘Leontiens’ in actie

quilt van Vlisco stoffen gemaakt dor Mien Boerekamp

Vlisco quilt in frisse kleuren

Ben je geïnteresseerd in meer Vlisco verhalen klik hier.

Rose-Anne de Haan

Regiodag west-Gelderland organiseren.

Voor het Quiltersgilde ben ik ook regiovertegenwoordiger, de taak van een regiovertegenwoordiger is het organiseren van (een) regiodag(en). Jacqueline Arts en ik vertegenwoordigen de regio west-Gelderland.

In de voorbereidingen is al een werkje geselecteerd, een datum afgesproken met de zaal, een winkel gevraagd, stof gekocht voor het werkje, tekst voor in het Quiltnieuws aangeleverd zodat ieder zich op kan geven voor deze dag, stof gesneden en pakketjes gemaakt. Kortom: een heleboel werk wordt vooraf gedaan. Bij het aanmelden gaat nog veel mis, sommigen betalen en vergeten zich op te geven of er wordt opgegeven met de meisjesnaam en betaald met de naam van de man op de rekening, altijd ‘leuke’ puzzels.

Dan is het zo ver

En dan eindelijk breekt de dag aan dat de regiodag kan beginnen. Rond 8 uur zijn wij aanwezig, het winkeltje arriveert iets later of is al bezig uit te laden en begint met de opbouw. De zaal is nog leeg en zonder sfeer!!

Plakjes cake verdelen over de schotels.

En dan ineens is de ‘rust’ voorbij, de eerste bezoekers komen binnen, melden zich aan, ontvangen koffiebonnen, zoeken een plek. Wij hadden dit jaar dubbel feest, de regio bestaat 30 jaar en wij zijn al 5 jaar regiovertegenwoordiger, dus de dag verloopt even anders.

Eerst de Show and Tell, een vast onderdeel, maar o zo leuk. Wat komt er dit jaar weer uit de tassen, waar is met veel ijver aan gewerkt? De één heeft een hele grote sprei en een dame van boven de 80 komt een heel klein quiltje laten zien, want groot hoeft niet meer, die tijd is geweest. Fijn dat alles mogelijk is, de grote quilt is nooit beter dan de kleine en allebei ontvangen ze applaus. Wat wil je nog meer!

Dan het werkje, ineens is het muisstil geworden! Iedereen is zichtbaar ingespannen aan het werk, uitleg wordt gevraagd en geboden.

Na de lunch kwam het ‘feest’-programma, Klazien Hoomans gaf haar Trunkshow. Vijf grote tassen met quilts waren al op het podium gezet. Quilt voor quilt kwam eruit en ging over de bok, zodat ze goed zichtbaar waren. En Klazien……die vertelt met veel enthousiasme en geniet van de reacties uit de zaal. Dan komt er weer een einde aan een leuke dag. Contacten zijn weer gelegd, onderhouden, ieder gaat weer huiswaarts. De winkel brengt zijn koopwaar weer naar de auto, wij ruimen op en drinken nog even wat om de dag door te spreken en gaan ook huiswaarts.

Daarna begint voor ons de afsluiting, de rekening moet opgemaakt worden, een bericht geschreven voor het Quiltnieuws. Even rust en dan beginnen we weer aan volgend jaar te denken. Het is zo leuk om onze leden een leuke dag te geven, voor sommigen is het één van de weinige uitjes.

Aart Schinkel

Workshop en reizen, door gastblogger Antonia Hering

Eindelijk is het zover. De workshop in Engeland! Deze keer zit het weer mee en is het voor de verandering in Woodbridge eens niet vreselijk koud. De zon schijnt en de dames van de Cottonclub Quilters hebben er zin in.

Al gauw is iedereen bezig. Ik zit ze wel een beetje achter de broek. Aan het einde van de workshop wil ik natuurlijk wel resultaat zien! Ik ben de strijkjuf en loop me de benen uit het lijf maar met heel veel plezier. En ja hoor natuurlijk ben ik niet de enige die bij het maken van het voorbeeld iets moest uithalen…….het gebeurt hier ook! Ieder jaar geef ik hier een workshop en ondertussen kennen we elkaar goed. Soms krijg ik in het Engels opmerkingen naar mijn hoofd waar ik niets van snap, en dat uiteraard tot grote hillariteit van iedereen. Maar ja mijn Engels is toch duidelijk beter dan het Nederlands van hun. Geen woord kennen ze. Dus ik vertel ze soms in het Nederlands wat ze moeten doen. En dan kijken ze me aan!

Stil aan het werk maar hieronder snorren de machines er vrolijk op los.

En tada!! Iedereen heeft zijn werk aan het einde van de workshop af. Een kerst center piece. Zie hier het resultaat! Mooi he! Apetrots ben ik op de meiden! Allemaal hetzelfde en toch ook weer zo verschillend.

Ik houd van reizen

Met de workshop achter de rug staat onverwachts de Shetland eilanden voor de deur. Oke…….ik houd van reizen maar dit slaat werkelijk alles. Australia, DOWN UNDER zou je toch denken dat met een dag reizen dit eiland het verste weg ligt……maar helemaal fout. Als je naar de Shetland eilanden (Schotland officieel) wilt ben je 2 dagen onderweg. Tweemaal de nachtveerboot. De eerste van IJmuiden naar New Castle. Dan 400 km racen door Schotland naar Aberdeen en gauw op de 2de boot naar Lerwick op het Mainland. Allemaal geen probleem want je boekt ook een heerlijke hut en slaapt prima.

Dat was althans de bedoeling! Niet helemaal gelukt kan ik vertellen. Tijdens het racen met de auto om op tijd in Aberdeen te zijn krijg ik een telefoontje net als ik bij een stop op het toilet zit. Hoe ongemakkelijk! Dat had natuurlijk al een voorteken moeten zijn. De vraag is of we ons kunnen haasten…………..de boot vertrekt namelijk een uur eerder in verband met ruwe zee.

Boten toch al niet mijn ding

Nu zijn boten toch al niet mijn ding, vliegen wel, maar gelukkig redden we het in tijd en checken in. En de ruwe zee……nou dat hebben we geweten. De hele boot is zeeziek geweest, mijn persoontje inclusief. Bah! Zelfs Jaap heeft niets gegeten en dat komt niet vaak voor. Mijn evenwichtsorgaan is totaal op hol geslagen. Na een onstuimige lange reis eindelijk op het Mainland en gelukkig wordt het snel beter. En tja daar zit natuurlijk het mecca van de Shetland wol!!

Niet te weerstaan die wol

En laat ik behalve het quilten natuurlijk ook breien, haken en nog veel meer dingen leuk vinden. Niet te weerstaan die wol. Ik sta nog net niet te kwijlen. Ondanks ik er totaal geen tijd voor heb en op aandringen van mijn man (die mij ook langer kent dan vandaag!) besluit ik toch om maar een paar bolletjes te kopen en een leuke fairisle das te breien voor bij mijn rode jas. Gelijk bezig en zie hier het eerste resultaat.

Helemaal leuk. Ik ben totaal vergeten dat ik er eigenlijk geen tijd voor heb en ga terug naar de winkel om mijn lapje te laten zien.

Beheersen is duidelijk in dit geval niet mijn sterkste kant, want uiteindelijk kom ik thuis met een zeer grote tas vol met 63 bolletjes in 11 kleuren. Je kan het toch niet riskeren om tekort te hebben??

Mooi he!

En breien maar. Al gauw heb ik genoeg plezier om mezelf ervan te overtuigen dat ik geen das moet breien maar een overslagtrui met dezelfde patronen.

Dus ik sla aan het ontwerpen en rekenen. Het stukje van de das is ondertussen proeflapje en na mijzelf gemeten te hebben lukt het aardig om een patroon op papier te zetten. Omdat ik aan de zijkanten geen naden wil brei ik alle panden tot een zekere hoogte tegelijkertijd. Dat zijn dus 444 steken. En dat past natuurlijk niet op mijn breinaalden. Dus 2 rondbreinaalden met losse stopjes gekocht. Zo kan ik ook niemand prikken als ik straks in het vliegtuig zit te breien, een top oplossing dus.

De kleurenkaart heb ik er ook maar bij gekocht, want natuurlijk wil ik in de toekomst meer van deze niet pluizende wol.

En breien maar

Van elke steek die ik doe geniet ik intens, maar ondertussen weet ik dat als ik weer thuis ben ik het zal moeten wegleggen om de laatste hand aan mijn quilt te leggen. Die staat immers op de nominatie om naar Amerika te gaan en moet dan natuurlijk af zijn.

Ach denk ik! Ik ga binnenkort nog naar Curacao en Paducah dus dan heb ik tijd genoeg om op de reis te breien.

Antonia Hering

Tentoonstelling Miniatuurquilts doorslaand succes!!

Het is lekker druk in de Trefkoele in Dalfsen. In 2 dagen tijd zijn er al 600 bezoekers komen kijken.
Vandaag alweer de laatste dag maar je kunt nog tot 5 uur vanmiddag genieten van 575 miniatuurquilts!

Er zijn meer dan 200 miniatuurquilts ingezonden door onze leden. Er zijn van alle partners van de EQA 16 quiltjes te bewonderen met het thema “de groeten uit….”
En de quiltjes vanuit de internationale stoffenruil zijn ook te zien.
Een hele mooie tentoonstelling met een hoge kwaliteit van de miniatuurquiltjes.

De workshops hebben het druk!

gezellige drukte bij de workshops

De quiltjes van de European Quilt Association trekken veel belangstelling, het zijn ware kunststukjes

De inzendingen van onze leden zijn prachtig tentoongesteld, het thema Sterren spreekt tot de verbeelding. Maar er zijn ook andere juweeltjes buiten het thema te bezichtigen

En last but not least zijn er nog 2 winkels en een gezellig restaurant voor het natje en droogje!

Fijne dag allemaal!

Lente met een streepje kerst

De paaseitjes zijn al ruim voorradig in de supermarkt en de leukste lente en paas-projectjes komen weer op internet voorbij. Zelf zit ik echter nog in een soort kerstbui. Het gaat misschien te ver om hier een foto te plaatsen van wat ik bedoel. Het doet het niet goed op de homepage van het Quiltersgilde om eind maart een foto van een kerstquilt te plaatsen. Maar dat is er dus aan de hand. Vorig jaar heb ik van die handige schilderij rails opgehangen om mijn quilts aan de muur op te showen. In december heb ik in mijn slaapkamer een kerstquilt opgehangen en die hangt er dus nog steeds. Kerst – in de lente…

Nou, een klein streepje dan, voor het idee.

Een strookje van de ‘Merry Christmas’ in lente licht

Allereerst omdat ik ‘m zo ontzettend mooi vindt. En omdat ik dit jaar met kerst voor het eerst een goed ophangsysteem had kon ik ‘m nu pas uitgebreid bekijken. Maar 3,5 maand is misschien wel heel uitgebreid voor een kerstquilt?

In de tweede plaatst omdat zo’n quilt in je eentje ophangen op 3m hoogte nog best een dingetje is.

En in de derde plaats omdat ik geen alternatieve quilt heb liggen die bij de lente past.

Die derde is een beetje een smoesje, want deze quilt hieronder (m’n Bloemenparade) zou best kunnen. Maar wat doe ik dan in de zomer?

Bloemenparade opgevouwen ipv aan de muur…

Er is een quilt in de maak natuurlijk. Eentje die al in mijn vorige blogje (linkje hier, foto onderaan het bericht) een AFFO-TOP was geworden: m’n Little Sparrow. Een perfecte lentequilt eigenlijk. Er ligt een To Do lijstje voor die quilt. Als ik in de juiste versnelling spring zou ik ‘m in 2-3 weken af kunnen hebben.

Iets met 2 WOF (Width Of Fabric) lappen aan elkaar naaien voor de achterkant.
En dan even sandwichen. O ja, m’n microstitch nietjes zijn op. Misschien deze dan maar rijgen? Of met veiligheidsspelden?
En vervolgens ‘even’ machinaal quilten op m’n trouwe Bernina. Ach, een patroon is vast ook snel bepaald…

Ondertussen…

Terwijl dat To Do lijstje geduldig wacht, liggen mijn handen natuurlijk niet stil. Ik ben ondertussen lekker bezig met de Foep quilt van Supergoof. Ook ben ik lekker in de weer met de BOM van Sarah Fielke: Down the Rabbit Hole. Bij die projecten komen allerlei kleurige lente stofjes door m’n handen.

Foep – past uitstekend bij de lente!

Sarah Fielke’s BOM – de stofjes kies ik steeds uit m’n stash

Maar dat levert de komende tijd geen quilt op die ik in de slaapkamer kan ophangen op de plek van de kerstquilt. En een lege muur? Ja, dat is helemaal geen gezicht natuurlijk.
Hmm, laat ik dan maar beginnen met het bestellen van nieuwe nietjes voor m’n microstitch. En tussendoor alvast maar die 2 lappen aan elkaar zetten. Tussenvulling kan ik ook alvast uithangen om de vouwen er uit te laten zakken.

De rand verschijnselen bij m’n To Do lijstje

Het moet toch lukken om die lentequilt voor de zomer af te krijgen? Duwen we dat productiviteitsdipje bij de kerstversieringen in de doos weer weg.

Supergoof’s Koijnenfamilie – nog net zo ver als vorig jaar…

Hoe is het met jullie (wel/niet actieve) handen? Nog leuke paasprojectjes uitgezocht? Ik had een jaar geleden ook bedacht om de Konijnenfamilie van Goof af te maken. Uhm, misschien dat ik dat ook nog mooi mee kan nemen voor de nieuwe nietjes binnen zijn.

Lieve quiltgroeten,
Marjolein den Boer

Een andere hobby naast het quilten!

Jazeker heb ik wel andere hobby’s dan quilten! Wandelen, koken, fotograferen, reizen en zeker niet in de laatste plaats lezen.

Er gaat geen dag voorbij of ik zit met mijn neus in een boek. De “gewone” leesboeken gaan tegenwoordig via mijn e-reader. Maar een quilt-boek gaat toch echt op schoot en lekker kijken, inspiratie opdoen, lezen over de geschiedenis en nog veel meer.

De naaimachine moet even plaats maken voor een andere hobby: Lezen!

Kijk je even mee in “Once upon a Quilt”;

Er was eens………

…..mijn “droomhuis” met een grote veranda, een mooie tuin en veel quilts.

…..vele manieren om te “dubbelen” en samen is het ook nog gezelliger.

…..een mooie ets van een quilt-tafereel. Etsen lijkt me ook een mooie hobby!

…..zullen deze vier meisjes nog steeds reclame maken voor quiltgaren?

In de bibliotheek van het Quiltersgilde (klik voor meer info) zijn nog veel meer boeken te leen. Voor mij is dat de reden geweest om lid te worden. Neem eens een kijkje als je lid bent of gaat worden (klik voor meer info). Wie weet kom je er een boek tegen met nieuwe uitdagingen of net dat ene patroontje waar je al zo lang naar op zoek bent!

En natuurlijk wordt door mij het Quiltnieuws zeer regelmatig bekeken en gelezen. En ja, dan ga je toch weer voor de bijl met zo’n leuke Mysterie. Rijtje voor rijtje een top maken en dan ook nog in een van mijn favoriete technieken; PaperPiecing.

Rij voor rij vliegen de lapjes aan elkaar.

Met de juiste tools is het heerlijk werken.

Mijn hand-quilten ligt op dit moment een beetje stil. De naaimachine is wel zeer regelmatig in gebruik, maar ik ga toch eens kijken of ik niet meer tijd vrij kan maken om dat frame weer op te stellen.

Het quilt-frame staat te rusten in de hoek, niet voor straf hoor!

O, en naast quilten en breien en haken is borduren ook een leuke bezigheid.

En zo is het maar net!

En als er helemaal geen gelegenheid tot handwerken is ga dan naar onze Tentoonstelling van Miniatuurquilts te Dalfsen op donderdag 30 maart, vrijdag 31 maart en/of zaterdag 1 april. Daar is zeer veel te zien en te beleven.

Kortom, wat je hobby (naast quilten!) ook is, geniet ervan en laat je inspireren op allerlei manieren.

En met een goed boek kun je ook heerlijk “shoppen”!

Tot ziens op een tentoonstelling, quilt-winkel, beurs of waar dan ook.

Hartelijke groet van Quebbel, Maria Teeuwe-Holtslag.

Op bezoek bij de indigo-ververs in het noorden van Ghana

De afgelopen week ben ik samen met een quiltvriendin met de auto naar het noorden van Ghana afgereisd. Een van onze doelen was om de fugu en kente wevers te bezoeken. Allebei hebben we gevonden en vooral het bezoek aan de fugu wevers was heel bijzonder. Fugu, ook smock genoemd, is een katoenen tuniek-achtig hemd zonder mouwen, gemaakt uit smalle, aan elkaar genaaide handgeweven stroken stof.

Fugu, traditionele kleding in het noorden van Ghana

Een Daboya fugu

Het weefgetouw van Mr. Abdul Mumin

Daboya, een dorpje in het noorden van Ghana

Een goede plek om het hele proces te zien is in Daboya, een dorpje in het noorden van Ghana dat bekend staat om zijn, met indigo geverfde en handgeweven, textiel. 75% Van de mannen in het dorp is betrokken bij deze activiteit en overal in het dorp staan weefgetouwen tussen de adobe huisjes terwijl de kippen, varkens en geitjes er tussendoor scharrelen.

De draden van de schering hebben een lengte van wel 40 meter

Met behulp van de voeten worden de draden van de schering opgetild

Indigo verfproces

Daboya is de enige plek in Ghana waar met natuurlijke indigo wordt geverfd. Door middel van afbinden van de draden met oude fietsbanden ontstaan tijdens het verfproces de karakteristieke patronen van blauw en wit.

Kleurverschil dankzij het afbinden van de weefdraden

Verven met plantaardige indigo in 3 meter diepe putten in de grond

Het maken van het blauwe pigment indigo is een tijdrovend proces. De bladeren komen uit het nabijgelegen Mole park. Ze worden vermalen, gedroogd, verbrandt tot as en geweekt in water met een chemische stof. Ik verstond niet alles wat onze gids Abdul ons vertelde, maar vond het wel prachtig om het allemaal van zo dichtbij te kunnen zien! Een uitleg over dit proces is HIER te lezen.

Bladeren worden gedroogd in potten

As-ballen die het blauwe pigment bevatten

Indigo handen!

Fugu

Als de katoenen draden geverfd zijn, wordt er een strook van 7 cm breed en zo’n 40 meter lang van geweven. Daarna kan er een fugu van gemaakt worden of een rechthoekige doek door 14 banen van anderhalve meter lang aan elkaar te naaien tot een ‘women’s cloth’, een vrouwendoek. Een hele outfit voor een vrouw bestaat uit drie vrouwendoeken: eentje om rond het hoofd te wikkelen, eentje voor een top en een als omslag-rok.

Een vrouwendoek

Fugu markt in Bolgatanga

De dag na ons bezoek aan Daboya gingen we naar de Fugu markt in Bolgatanga. Het zijn hier vooral de mannen die het naaiwerk verrichten. De traditionele hemden, de ‘smocks’, zijn er in vele verschillende kleuren, en elke stam/regio heeft zijn eigen design.

De laatste hand leggen aan de fugu

Vrouwendoek

Vlak voor ons vertrek naar huis kwam Mr. Abdul Mumin op de motor naar ons hotel met zijn zelf geweven stof en hebben we allebei een vrouwendoek en samen een rol van ruim 40 meter van hem gekocht. De doeken waren eigenlijk van zijn vrouw, dus hij moet weer nieuwe maken! ;)

Mr Abdul Mumin met zijn prachtige stoffen.

Groetjes, Hilde