Ken je dat? Een buur die radeloos aan de deur komt met een half verhaal en dat je automatisch in de hulpstand schiet? Soms zeg ik iets te snel: ‘Och, dat lossen we samen wel op.’ Nu dus ook weer. En ik heb mij de afgelopen maand ook wel regelmatig afgevraagd waar ik in vredesnaam aan begonnen was. Maar ja, meestal leveren dat soort projecten ook wel de leukste resultaten op. Dit verhaal begon dus met een bezoekje van een buurvrouw over een kado.

Deel van een sportshirt – met kraag en dikke opdruk

De Visie

Aan de spraakwaterval bij de deur was al snel duidelijk dat dit niet een simpele vraag was, dus hebben wij ons aan mijn eet/naaitafel gesetteld. Wat de buuf omschreef was een mooie visie: een quilt voor haar zoon (inmiddels uit huis) met daarin verwerkt allerlei kledingstukken van toen hij jong was. Een bekend concept onder quilters – een ‘memory quilt’. Ik zag in mijn hoofd ook gelijk plaatjes voorbij schieten van andere projecten en werd nieuwsgierig naar hoe ver de buuf was gevorderd met haar plan.

Om de kraag van het karatepak heengenaaid

De buuf had iemand gevonden die wel een manier voorzag om de visie uit te werken, en die had haar geadviseerd een werkwijze te kiezen met een bestaande ondergrond (Ikea heeft een witte, gemeanderde quilt in het assortiment) en daar de kledingstukken op vast te naaien. En daar zou zij bij kunnen helpen. Echter, gaandeweg bleek dat de buuf en die dame een ander idee hadden over hoe de kleding verwerkt moest worden. De buuf wilde vierkanten knippen van de kleding en die over de quilt verdelen, en niet hele shirts of grote delen van kleding zoals voorgesteld. Tja, dan zouden de vierkanten eerst moeten gezigzagd en omgezoomd om op de ondergrond te zetten en dat is niet wat die mevrouw in gedachten had.

Ook interieurstoffen zijn verwerkt

De uitvoering

Dus is de buuf zelf verder gegaan met haar kado project: de kleding geknipt in vierkanten. Een eenvoudige naaimachine bij Blokker aangeschaft en zo goed als het kwaad zigzaggen en omzomen van de vierkanten. En vervolgens maakte ze een schikking op de ondergrond – want die quilt van Ikea had ze inderdaad gekocht als basis. Maar gaandeweg kwam het besef dat ze met haar kleine naaimachine nooit die vierkanten vast zou kunnen zetten. Of überhaupt de quilt nog vervoeren naar iemand anders – want al die vierkanten lagen in hun juiste volgorde los op de quilt. Hoe nu verder?

Deel van jas met geborduurde opdruk

Hoe verder?

En dat was het moment dat ze bij mij aanbelde. Om het probleem van vervoeren op te lossen heb ik 1,5 flesje applicatielijm meegegeven om de blokken vast te zetten. Ook heb ik maar even voorgedaan hoe klein die druppeltjes lijm zijn die je nodig hebt. Vier kleine stipjes, iets van de rand weg, zodat ik er niet doorheen hoef te naaien. En de buuf ging weer op pad. Die 1,5 fles is opgegaan, met nog niet alle blokken vast. Een bezoekje aan huis liet zien dat het kado wat groter was dan ik in gedachten had: 111 blokken, in 10 rijen van 11.

En die ondergrond? Die bleek dus 260 x 280cm groot te zijn. Oef!! Wat had ik mij op de hals gehaald?

Aftellen om te kijken hoe ver ik was

In 3 weekenden tijd heb ik de blokken vastgenaaid. Ik heb steeds een rondje gedraaid: van buiten naar binnen. Om door alle lagen heen te komen heb ik een #100 jeans naald gebruikt – en een paar keer gewisseld. Uiteindelijk heb ik 3 naalden bot gekregen met het vastnaaien van de verschillende stoffen. Ik heb het quiltvoetje op de machine gezet en de tandjes naar beneden, zodat ik de quilt kon rond bewegen langs de randen van de blokken. Gelukkig liet het project zich goed proppen in de hals van de machine.

Goed proppen in de naaimachine

Alles bij elkaar weegt de kado quilt bijna 5 kilo. In overleg heb ik hem in de wasmachine gedaan (lees: ‘gepropt’) en in de droger. En na 3 uur in de droger en 18 uur uithangen is hij nu wel aardig droog. Het is werkelijk een joekel van een kleed geworden en ook nog eens netjes afgewerkt met z’n eigen label.

Het kado

Dit weekend gaat de quilt naar zijn nieuwe eigenaar, en ik zou dolgraag als een vlieg op de muur meekijken hoe alle verhalen rond de verschillende t-shirts, sportkleding, jassen, meubelstof, gordijnstof en pyjama loskomen.

De hele quilt

De buurvrouw is helemaal enthousiast en zag al helemaal hoe haar idee anderen in haar kennissenkring zou aansporen om hetzelfde te gaan doen. Ik heb toch maar aangegeven dat dit voor mij de laatste zou zijn die ik zo in elkaar zet. De spieren in mijn bovenarmen en schouders hebben een mooie training achter de rug. Ik heb veel bijgeleerd over hoe je het beste een half karatepak op een Ikea quilt kunt vastkrijgen. Of hoe je door die geplastificeerde nummers op sportshirts stikt. Maar eentje is wel genoeg. 260x280cm – ik hoop dat de quilt minstens in zoveel nieuwe verhalen een rol mag spelen als die erop genaaid zijn.

Hebben jullie ook wel eens zo’n onverwachts project aangepakt? Ik hoor graag hoe dat uitpakte ?

Lieve quiltgroeten,
Marjolein den Boer