“Connected in Red” wordt “Bauhaus 2”

Door: Eike Klous

Mij is gevraagd een stukje te schrijven over het ontstaan van mijn “Connected in Red”. Heel leuk en een eer om te doen. Ik zal aan de hand van foto’s het proces zo duidelijk mogelijk beschrijven. Mijn werknaam is “Mijn Rode Lapje”.

De basis: Het rode lapje en de maat, 80 x 100 cm in “portret”. OK dat is best een grote lap. Hoe gaan we die vullen. Ik heb echt een tijdje rondgelopen zonder ook maar één enkel idee. Maar dan toch plopt er ineens wat op.

Enkele jaren geleden heb ik een quilt gemaakt over de Bauhaus periode (een stroming in de bouwkunde begin vorige eeuw). De opdracht was: Bauhaus periode, een oranje lapje en een grijze ondergrond. Dit allemaal van Grunge stoffen. Maat 80 x 100 cm “portret. Als inspiratie had ik het werk van Johannes Itten gekozen.

 

“Quilt Bauhaus Johannes Itten”

 

Als ik nu eens een “broer” maak voor deze quilt. Zelfde maat, ander ontwerp, andere cirkels en andere kleuren. Ze horen dan bij elkaar, zijn anders maar toch familie. Het idee is er, nu nog het ontwerp. Na lang nadenken en onderzoek kwam ik uit bij Aleksander Rodchenko, een Russische kunstenaar uit diezelfde periode. Zijn schilderij heeft qua basis mooie vormen maar het moet nog wel gaan passen in het uiteindelijke ontwerp.

 

“Origineel van Aleksander Rodchenko”


Nu ben ik getrouwd met een man die daar wel wat mee kan. Hij past het ontwerp aan tot er een mooie balans is gevonden in de opgegeven maat. Dat gedeelte heb ik dus uitbesteed. Inmiddels heb ik dan het ontwerp op ware grootte op papier en plak ik dat op een tafel.

 

“Ontwerp inclusief kleurkeuze”


Nu volgt de kleurkeuze. Ik wil dat het rode lapje in iedere cirkel aanwezig is en bovendien prominent aanwezig in de grootste. Best moeilijk, want dit rood slaat een beetje dood bij andere kleuren. Ik moest dus knallen met de andere kleuren en moest er voor zorgen dat ik geen enkele kleur van zijn “quilt-broer” zou gebruiken. Het moet een zelfstandige quilt worden. Nu de andere kleuren uitgezocht. Daarbij kies ik ook vaak voor een zwarte achtergrond. Niet omdat ik een depressief mens ben, maar omdat de kleuren daar het sterkst op uitkomen. Veel wikken en wegen, maar ik ben tevreden.

 

“Definitieve kleurkeuze stoffen”


Op naar de volgende fase. Het ontwerp heb ik dus op tafel geplakt. Zo kan ik de afzonderlijke onderdelen makkelijk overnemen en behoud toch het totaaloverzicht. Ik werk namelijk in eilandjes. Van alle gekleurde delen maak ik kleine quiltjes. Tekening overnemen op een ondergrond, dan de losse onderdelen van de cirkels (en andere vormen) op Flisofix plakken en dan heel precies op maat uitknippen. Ik doe dat met 2 mm extra. Uiteindelijk moeten de onderdelen koud tegen elkaar gelegd worden voor verdere behandeling en dat past natuurlijk nooit. Dan heb je dus 2 mm speling die later weer verdwijnt onder het cordon. De stukjes stof met Flisofix plakken we op de ondergrond, stukje plakbare Hobbs er achter en een dun achterkantje. Zo, Miniquiltje klaar.

 

“Eilandje cirkel en zwarte achtergrond”


De eilandjes maak ik helemaal af. Dus inclusief quiltwerk. Ik doe dat dit keer op de naaimachine. En vind het leuk om diverse patroontjes bij de vlakken te gebruiken. Als alle onderdelen klaar zijn kunnen ze op de ondergrond. Ik had een ondergrondquilt moeten maken, 80 x 100 Gewoon weer 3 lagen voorbereiden. Dan moeten de eilandjes daarop en als je secuur hebt gewerkt, dan past dat. Spannend en leuk werk.

Maar nee hoor, ik had echt een black out en heb van alle zwarte stukken ook eilandjes gemaakt. Dat wordt lekker dik en stug allemaal. Vooral toen alles aan elkaar moest. Krijg dat maar voor elkaar. Heb je die punten gezien waar de cirkels tegen elkaar komen?

 

“Let op de puntjes”

 

Ik heb behoorlijk zitten steunen en zuchten, de boel bijna in een hoek gegooid, maar dat past dan weer niet bij mij. Ik maak alles af. Het quilten van de zwarte stukken heb ik achteraf gedaan, toen de quilt helemaal in elkaar zat. Om de vlakken wat kleiner te maken en ook om het rood wat te accentueren heb ik nog rode cordonlijnen getrokken.

 

 

“Het uitproberen van de rode lijnen”

 

“Rode lijnen als cordon en strokenpatroon in de vlakken”


Daarna de vlakken met een in kleur verlopend garen in een strokenpatroon doorgestikt. Wat was ik blij toen de quilt helemaal af was. En nog blijer dat hij onlangs in de Elzas heeft gehangen. Toch een beloning voor mijn werk (en worsteling). Ik ben gaan kijken.

 

“De uiteindelijke quilt met als naam: Bauhaus 2”

Eike Klous
www.eikeklous.exto.nl

De Elzas iedere september het walhalla voor quilters

Door: Christine Paris

De Elzas iedere september het walhalla voor quilters

Dit jaar ben ik mijn eigen quilt maar achterna gereisd. Toch eens gaan zien hoe dat hangt bij zo’n grote expositie waar ons gilde, en wij dus allemaal ( de makers van de 70 quilts voor deze tentoonstelling ) onze inbreng hebben mogen leveren.

Ik was ruim op tijd ter plaatse dus ook gelegenheid voor niet quilt activiteiten. Maar ook ruimte om mijn kaartje/armbandje op woensdag al bij de toeristeninfo te halen.
Er werd toen in St Marie au Mine nog hard gewerkt. Borden hingen er al, men reed af en aan naar de verkoop hal om de kramen te vullen. Maar er liepen ook al dames met tassen waar duidelijk snijmatten in zaten en andere quilt spullen. Waar herken je de quilter aan in den vreemde ??? vroeg ik me toen af, ik had daar dus al een invulling bij.

Bij mijn eigen activiteit van die dag trof ik een engels stel; die ook geschuild voor de regen, ook het mijnmuseum deden. Ze vroegen zich af wat er te doen was met die vaandels over Patchwork in St. Marie? Was er een markt ? Had ik er wat van gezien? Ze boften ik had dus net die uitgebreide brochure bij me.
Dit quiltfestival was ze onbekend; zij bleek ook quiltster te zijn wilde na mijn uitleg en het bekijken van de brochure ook de eerste dag, donderdag maar een dagje van dat festival doen. Ik heb haar man ook aangeraden mee te gaan; waarom niet samen? Er zijn toch op zoveel verschillende manieren naar een quilt te kijken? Hij had zeker belangstelling als je het ook op de computer kon ‘ontwikkelen’. Ben benieuwd of ik ze de komende dagen nog tegen kom.

Inmiddels zit mijn eerste dag erop, veel meer gedaan dan ik verwacht had en weer hele mooi dingen gezien.

Natuurlijk begonnen bij ons eigen Quiltersgilde, waar ik als bijna eerste bezoeker hartelijk ontvangen werd door Marjolein van der Eijk en Henriette Balten.
Ze waren duidelijk blij daar te zijn met zoveel fraaie quilts rond het thema Connected in Red. Ik kan me dat helemaal voorstellen het zag er fraai , fris en vrolijk uit en hoe divers heeft iedereen dat lapje rood verwerkt! Genieten.

Ik ben daarna met de fiets op pad gegaan. Wat is er weer veel fraais te zien, ik heb genoten van de quilts van Verginie Peter, waar de quilt van Amoer Amoer, Amoer, Joie Lumiere Paix, een fraaie interactie was met de textiel in dit kerkje. Puur toeval zei ze.

En wat te denken van al die vogels, die na de oproep van de EQA, European Quilt Assosiation onder het thema Imagine a Bird zijn ingestuurd. Deze komen ook naar Nederland dus dan kan iedereen die niet deze reis kan maken, begin volgend jaar in Rijswijk mee genieten. Ik ga dat dan zeker ook weer doen.

Ik heb nog een dag voor de boeg, ben benieuwd wat dat weer voor inspiratie gaat geven.
Er volgen vast nog meer berichten, in blogs of social media, geniet mee.

 

Medaillon Quilts

Door: Trees Bijsterveld

In  Quiltsnieuws 160 zag ik een oproep voor Medaillon Quilts. Daar heb ik er 2 van gemaakt, beiden van ontwerpster Karen Styles.

Robins Nest quilt

Robins Nest was m’n 3e quilt. Nadat ik mijn beginnersquilt af had en m’n sampler aan’t quilten was, zocht ik een nieuwe uitdaging. Op Facebook zag ik een oproep van iemand die het patroon van Robins Nest zocht. Ik was direct verliefd en ben naar Quiltshop Leur (van Alphen aan den Rijn naar Etten-Leur – niet direct naast de deur) gegaan omdat ik hem graag ‘in het echt’ wilde zien.
Ook in de winkel was ik heel enthousiast. Het was een BOM, maar ik kon hem ook in één keer kopen. Omdat ik de achtergrondstof van de BOM te donker vond, heb ik daar een lichtere variant voor gekozen. Het pakket zou worden opgestuurd, zodra alle stofjes waren gesneden. Wat een cadeau als zo’n doos dan binnenkomt! Ik was de koning te rijk.

In totaal ben ik 2 jaar met het patchen bezig geweest (ik ben altijd met meer dan 1 ding tegelijk bezig) en daarna heeft de top nog een jaar in de kast gelegen omdat ik niet wist hoe ik hem wilde quilten. Uiteindelijk werkt het best wat iedereen weet: gewoon beginnen. Na een winter quilten was hij dus eindelijk klaar na 4 jaar. Nog steeds wordt ik er blij van als ik hem zie.
Hij is overigens volledig met de hand gepatcht en gequilt…


Karen Styles

Ik was nog bezig met de laatste rand van Robins Nest, toen ik zag dat Karen Styles naar Nederland kwam en een workshop gaf bij Petra Prins in Zutphen. Het leek me erg leuk om haar een keer te ontmoeten, dus heb ik me ingeschreven voor deze dag. Karen Styles zou uitleg geven over de quilt Okehampton, het patroon was inbegrepen en er werd een begin gemaakt met o.a. de clamshells. Ik had niet direct de intentie deze quilt ook te gaan maken, vond het gewoon leuk om een keer mee te maken hoe zo’n dag zou gaan en om Karen te ontmoeten.

Quilt Okehampton

En toen kwam Corona…. Alle activiteiten vielen weg, en dan is het toch wel erg fijn dat je nog een omvangrijk project in de kast hebt liggen. Ik heb stofjes gebruikt die ik inmiddels verzameld had, aangevuld met nieuwe aanwinsten als er weer even iets open was en restjes van Robins Nest. Deze quilt is grotendeels met de hand gepatcht, alleen de twee randen met driehoeken zijn met de machine gedaan, omdat dat dan net iets strakker wordt. Hij is met de hand gequilt.

 

 

Al met al vind ik het twee mooie quilts, die afwisselend in de kamer hangen.

Quiltreisje naar de Elzas met het Quiltersgilde

Verslag van Margje Markerink, reisleidster
Foto’s van Jannie de Breuk

Het zal eind maart/begin april 2024 geweest zijn dat Jannie (de Breuk) mij polste of ik eventueel in september als reisleider mee wilde gaan met een groep dames van het Quiltersgilde naar de Elzas. Ik mocht erover nadenken 😊.

Het leuk mij wel leuk, maar hoe moest ik, die totaal niets weet van quilten, deze dames bezighouden in de bus en ook ’s avonds in het hotel? Volgens Jannie en ook Ine de Boer ( organisator van deze reis) was dat totaal niet nodig, de dames vermaakten zichzelf wel met handwerken en kletsen in de bus! Ook ’s avonds zou nergens tijd voor zijn.

Afijn, na een gesprek met de voorzitter, Marjolein van der Eijk, zag ik deze taak wel zitten. Jannie bracht mij een aantal Quiltnieuwsen om alvast wat over quilten te lezen. De Quilt uitdrukkingen duizelden voor mijn ogen. Zelf ben ik nooit verder gekomen dan wat kleding naaien, verplicht babysokjes haken op de middelbare school bij handvaardigheid en een of twee truien breien.

Ter voorbereiding op de reis toch maar wat dingetjes over de Elzas opgezocht en uitgeprint. Tsja, en toch ook maar mij iets meer verdiept in de wereld van de Quilters.
Zoals al eerder gezegd de Quilt uitdrukkingen vlogen om mijn hoofd heen, maar er kwamen ook leuke en ludieke stukjes over het quilten naar boven. Die uiteraard meteen opgeslagen en/of uitgeprint. Je kon nooit weten…..

Dag 1 – heenreis

En toen werd het donderdag 12 september 2024!
Inmiddels had ik van Ine al meer gegevens gekregen over de reis en ook de namen van de deelnemers. Er gingen 41 dames en 1 heer mee naar de Elzas. Jannie kwam de 12e heel vroeg naar mij toe in Nijkerk en van daaruit ging de reis naar Utrecht CS.

Op Utrecht CS was het even zoeken, maar wij vonden de juiste uitgang en zagen al heel snel een bordje ‘Moreelse Park’. Daar zou de bus op ons staan te wachten. Wij waren aan de vroege kant, maar de bus van Milot reizen kwam al snel. Kennis gemaakt met Herman onze chauffeur en alvast wat plekken gereserveerd in de bus voor sommige dames.

 

De staking van de NS was woensdag al geweest, maar ook deze morgen ging helaas niet alles vlekkeloos. Enkele dames belde mij om te melden dat er een trein op Zwolle was uitgevallen, dus dat zij wat later in Utrecht zouden aankomen. Uiteindelijk reden wij met 20 minuten vertraging uit Utrecht vandaan. Toch maar even een van de dames gebeld die op de volgende opstapplaatsen stonden om te melden dat de bus wat later zou arriveren.

Via Meerkerk, Breda, Eindhoven en Nederweert stapten de laatste dames in. In Nederweert ook even een koffiepauze gehouden voordat wij richting Luxemburg reden.
Na Nederweert iedereen welkom geheten in de bus. Onze chauffeur Herman vertelde zo nu en dan iets over de route die wij reden. In Luxemburg nog een lunch stop gemaakt en toen door naar ons hotel in Munster. Echt een prachtig hotel!

Nadat iedereen zijn of haar sleutel had gekregen naar de kamer en daarna konden wij om 19.30 uur aan tafel. Wij waren allemaal zeer verrast toen wij onze prachtig opgemaakte borden zagen. Echt ‘Haute cuisine’ om in de Franse taal te blijven.


Iedereen was moe , dus na het eten was men snel richting de eigen kamer verdwenen.

Dag 2 – bezoek tentoonstellingen

De volgende morgen om 08.15 uur vertrokken we via een mooie route naar Sainte Marie aux Mines. Wij zagen vanuit de bus al aardig wat dames lopen in dit plaatsje, het kon niet missen we waren in het hart van de ‘European Patchwork and textile arts Meeting’.

Herman liet ons zien waar wij ’s-middags weer moesten opstappen. Door Herman werd de deur voor mij geopend met de mededeling : “Haal jij de tickets en programma boekjes even?”. Geen idee waar, maar stoer liep ik de bus uit en ging op zoek. Ergens helemaal achteraan vond ik de ticket office. Weer terug in de bus alles uitgedeeld en de eerste dames stapten uit de bus. Veel reden mee naar de volgende plaatsen. Zelf stapte ik uit in Rombach. Gelukkig mocht ik mee met het groepje van Jannie, anders had ik mij geen raad geweten in deze bijzondere wereld van quilters.

Na eerst een kopje koffie gingen wij alle plekken langs waar de quilts tentoongesteld werden. Ik viel van de ene in de andere verbazing. Dat men zulke kunstwerken kan maken. De dames gaven mij zo nu en dan uitleg over soorten van quilts en de gebruikte technieken. Uiteraard werden ook de eigen quilts bewonderd en de maaksters werden vereeuwigd op de foto.

Het was voor mij ook leuk om te zien dat alle kerkjes, sportzalen en prachtige (land) huizen van de dorpjes gebruikt werden voor deze tentoonstelling. Via shuttle bussen kwam je van het ene naar het volgende dorpje, waar weer veel te zien was. Traditionele quilts, art quilts en quilts gemaakt voor de uitgeschreven wedstrijd enz.

Aan het eind van de dag liepen al enkele dames met tassen vol te sjouwen. Hun aankopen van die dag. Moe maar voldaan gingen wij weer terug naar het hotel. Echt ik had geen voeten meer over!

Op de terugweg nog een kerkje met prachtig gebrandschilderde ramen bekeken. Bij terugkomst stonden er heel veel Porsches uit Engeland op de P-plaats van het hotel. Een mooi gezicht, maar wel wat lastiger voor onze chauffeur om achteruit te rijden om ons af te zetten. Ook deze avond weer heerlijk gegeten.

Dag 3 – tentoonstellingen en winkeltjes

Dag drie van de reis vertrokken we ook weer om 08.15 uur richting de tentoonstellingen. Ieder stapte uit waar ze de dag ervoor waren gestopt. Herman liet ons weer zien waar hij ons zou ophalen.
Deze dag leerde ik wat een Bobbin was, want ook die hingen ergens en een paar van het groepje waar ik mee liep hadden er ook een gemaakt. Wij natuurlijk zoeken in die hal, maar wat wij ook zochten nergens waren hun Bobbins te vinden. Wat bleek bij navraag, dat er 140 Bobbins niet waren uitgepakt! In Rijswijk op Patchwork- en Quiltdagen zullen ze wel allemaal te zien zijn.

 

Ook konden we stemmen voor de mooiste Quilt van de wedstrijd met het thema ”Ocean”. ( omdat ik mijn mailadres had ingevuld kreeg ik donderdag 19 september bericht dat de quilt van Angela Minaudo met het thema “The Ocean is a woman” de publieksprijs had gewonnen).

Tussendoor nog maar eens koffie gedronken en geluncht ( heerlijke soep en een stuk taart!).


En toen nog shoppen op de ‘huishoudbeurs’ voor de quilters. Ik miste wel de grote boodschappen trolleys 😊, die je altijd ziet op de echte Huishoudbeurs. Sommige dames hadden heuse boodschappenlijstjes. De een zal geslaagd zijn en de ander niet. Zelf mocht ik bij een stand een heuse longarm quiltmachine proberen. Ik heb die man nog gewaarschuwd dat ik wel kon autorijden ( het leek net een soort stuur), maar dat ik van quilten geen kaas gegeten had. Was niet erg, zei hij. Ik denk dat hij er achteraf wel spijt van heeft gehad, want ik ‘scheurde’ zo over allerlei prachtige patronen van anderen heen.

 

 

Bij het instappen in de bus zag ik ook dames lopen met stukken leer en tafelkleden. Zijn dat ook quilt attributen? Afijn, op de terugweg moesten we een stuk omrijden vanwege een opgebroken weg. We bezochten een prachtige winkel met allerlei tafelkleden en aanverwante artikelen. Hier was het echt ‘Kijken, kijken en niet kopen’. Wel allemaal heel mooi, maar o wat vreselijk duur. Een paar dames kochten een zak met restlapjes. Later in het hotel hadden ze bijna spijt dat ze niet nog een zak hadden gekocht,. Er zaten echt hele mooie stukken stof in.

Bij terugkomst bij het hotel bleek een van de Porsches een lichtelijk beroerd geparkeerd te staan. Zelfs voor onze Herman was deze uitdaging te groot om hier langs te komen. Er klonken al kreten vanuit de bus, omdat hij die Porsche wel héél dicht naderde. Hij heeft toen toch maar even een briefje onder de ruitenwisser van die auto geplaatst met het verzoek deze auto voor de volgende morgen te verplaatsen.
Nog een keer een verrukkelijk diner en toen de koffers pakken voor het vertrek de volgende morgen.

Dag 4 – terugreis

Zelfs op zondagmorgen vroeg uit bed en gewoon om 08.15 uur vertrokken, maar nu richting Nederland. Persoonlijk vond ik twee dagen rondlopen op deze tentoonstelling genoeg, maar ja ik ben geen Quilter. Vooral mijn voeten waren heel blij dat ze even rust kregen 😊.

Herman wilde graag kilometers maken, dus na een korte stop om te tanken reden we door naar Baraque de Fraiture in de Belgische Ardennen. Helaas was het daar behoorlijk druk, dus duurde onze pauze wat langer dan gepland. Ze hadden daar trouwens wel heerlijke frites!!

Om de dames toch nog even bezig te houden, hebben we een Bingo in de bus gedaan. Uiteraard aangepast aan het gezelschap. Volgens mij een geslaagde actie gezien de reacties. O ja, die leuke stukjes van het internet over quilten brachten ook lachsalvo’s in de bus teweeg, dus niet voor niets meegenomen.

Herman werd namens de groep bedankt met een praatje van ondergetekende en een financiële geste van de deelnemers. Bedenk mij nu dat ik mijn assistente Jannie niet eens heb bedankt. Op de terugweg heeft zij met gevaar voor verbrande vingers of nog erger, koffie en thee verzorgd voor de dames en heer in de bus.

Het verkeer viel overal erg mee, dus konden we heerlijk doorrijden. Helaas ging het even mis bij Eindhoven, want ik hoorde Herman niet al te fraaie woorden zeggen. Terecht bleek later, want hij moest een heel stuk omrijden om een groepje van ons bij hotel Van der Valk in Eindhoven af te zetten. Bij station Breda hadden we pauze ( vanwege de verplichte pauze van onze chauffeur), dus velen maakten daar gebruik van om koffie of zelfs een hele maaltijd te nuttigen. In Utrecht stapten de laatsten uit en namen we afscheid van elkaar en van Herman.

Het einde van een prima verzorgd reisje naar de Elzas. Het was heel gezellig en vooral ook voor mij heel leerzaam. Sommige dames hebben mij nog geprobeerd te overtuigen dat quilten echt heel leuk is en zelfs mij rustig(er) zal maken, maar dat is ze niet gelukt. Misschien.., ooit.. , als ik tijd heb….

Al met al heb ik zéér genoten van de dames en heer in de bus ( met de een helaas wat meer gesproken dan met de ander) en was het mij een waar genoegen en een feestje om dit reisje naar de Elzas met leden van het Quiltersgilde te mogen doen. Wie weet nog eens tot ziens!

Het Quiltersgilde gaat al weer over de grens, op naar De Elzas

Door: Henriëtte Balten en Marjolein van der Eijk

De 29ste Europese Quiltbijeenkomst in de Elzas en het Quiltersgilde is er bij

Van 12 tot en met 15 september werd in Sainte-Marie-Aux-Mines en nog 3 omliggende dorpjes in de Elzas voor de 29ste keer een Europese Quiltbijeenkomst gehouden. Dit jaar waren wij, het Nederlandse Quiltersgilde ook uitgenodigd om een expositie te houden.

Onze bijdrage

Onze bijdrage was de tentoonstelling van de quilts gemaakt voor Connected In Red. Leden die mee wilden doen kregen in januari van dit jaar allemaal een fat quarter van dezelfde rode stof opgestuurd, voorwaarde was dat er een quilt werd gemaakt met een afmeting van 80 bij 100 centimeter en dat (een gedeelte van) deze stof op de voorkant werd gebruikt. Dit leverde in totaal 70 quilts op waarvan er 56 mochten worden opgehangen in de Elzas, dit leidde tot het volgende avontuur.

De reis

Op 10 september vertrokken we al vroeg richting Elzas, immers het was vanaf Dordrecht, ons gezamenlijke vertrekpunt nog ruim 600 kilometer. Gelukkig ging de reis heel voorspoedig en na een korte stop, omdat het navigatiesysteem van de auto aangaf dat het tijd was om te stoppen voor koffie, waren we om half 4 op de plaats van bestemming. We hebben ons daar gemeld bij de organisatie en kregen onze spullen. Daarna gingen we ons appartement zoeken, dat was ongeveer 40 kilometer buiten Sainte-Marie-aux-Mines. Nu is in Nederland 40 kilometer niet zo ver, maar waar we niet aan gedacht hadden was het hoogteverschil. We moesten een beste bult over, 931 meter. En aangezien je niet recht omhoog kunt betekent dit heel veel haarspeldbochten.

Het opbouwen

De volgende dag gingen we langs een iets langere weg maar met veel minder bochten op weg naar Sainte-Croix-aux Mines, want daar was onze expositie. Nadat we alles hadden uitgeladen en op de plek gelegd kwamen er, oh wonder, twee mannen met ladders die voor ons alles op de goede hoogte gingen ophangen.

 

Vervolgens hebben we alle kaarten met de namen van de makers en de titels van de werkstukken bij de quilts gehangen en onze tafel ingericht.

De Tentoonstelling

De tentoonstelling was van donderdag  tot en met zondag, vier hele dagen. Het was gezellig druk op donderdag, vrijdag en zaterdag was het erg druk en zondag was het heel rustig. De bus uit Nederland was donderdagavond gearriveerd. Naast de mensen uit de bus was er ook veel aanloop van andere leden die op eigen gelegenheid waren gekomen. We hebben ook nog vijf nieuwe leden in kunnen schrijven en heel veel kaarten verkocht. Er is van de ingezonden quilts een nieuwe collectie kaarten gemaakt die in november ook in Groningen te koop zijn. Ook is er een banner gemaakt van de beeldmerkquilt, hier een foto met de maker van deze quilt Femke Kunnen-Jacobs.

Van de quilts zijn diverse opnamen gemaakt die nog geplaatst zullen worden, ik wil wat sfeerplaatjes tonen van het “randgebeuren” om te laten zien waarom het bijzonder is om een tentoonstelling in een ander land te hebben.

Naast ons pension in het dorp waar we logeerden

In de ochtend langs de wijngaarden op weg naar de expositie.

De volgende foto’s zijn een kleine sfeertekening van de lunch en het hele gebeuren eromheen waarbij het hele dorp meewerkt.

 

Het zit erop

Het was een hele ervaring en moe maar voldaan zijn we maandag weer terug naar Nederland gereden.

 

Een haan uit Californië

Op bezoek in de Elzas

Het begon allemaal met mijn zoektocht naar een leuke vogel voor de ‘Imagine a Bird’ uitdaging van de EQA. Ik kwam een ontwerp tegen dat mij erg aansprak en vroeg toestemming aan de ontwerper uit Californië. Die gaf mij groen licht met het verzoek om een foto te sturen als de quilt klaar was. Zo heb ik mijn eerste ‘rooster’ gemaakt. Hij hing mooi tussen de 520 andere vogels tijdens het Carrefour du Patchwork Europeen in Val d’Argent. De hele verzameling was zeer indrukwekkend!

Connected in Red

Toen mijn eerste haan goed gelukt was kwam de oproep voor de tentoonstelling met het rode lapje. Zou het mogelijk zijn om de haan in groter formaat te maken? Nogmaals vroeg ik Adam G. of ik zijn ontwerp mocht gebruiken, maar dan in 80×100 centimeter. Ik hoorde in mijn omgeving nog wel quilters zeggen dat ze het overdreven vonden om nog een keer permissie te vragen. Maar ik vind dat de normaalste zaak van de wereld. Je gebruikt iets wat een ander bedacht heeft, dan vraag je of je dat mag. Punt, geen discussie.

De achtergrond heb ik eerste helemaal gepatcht en gequilt. Daarna met flisofix de delen van de haan erop geplakt en rondom vastgestikt.

Tijdens de show in de Elzas had mijn ‘Rooster 2.0’ heel veel belangstelling. Ik ging haast naast mijn schoenen lopen!

 

Veel gedaan en gezien

Samen met Hilde heb ik veel gedaan en gezien de afgelopen editie van het festival in de Elzas. Een wandeling door de bossen in de regen, lekkere taartjes gegeten in Selestat, workshop van Ina Statescu, stadswandeling door de dahliatuin. Hieronder een impressie van onze activiteiten.

 

Volgend jaar weer!

Het appartement is al weer geboekt voor volgend jaar.

Maandag was geen goede dag om de was weg te werken….

Rose-Anne de Haan

Riemke Jansen

Quilten als therapie

door Riemke Jansen

Via de Facebook groep Artquilten in Beeld kregen we contact met Riemke Jansen, ik las haar verhaal en heb haar gevraagd om een blog te schrijven. Dit is haar verhaal:

Met mijn handen dingen doen geeft me rust.

Van mijn grote schat kreeg ik op een dag het prachtig boek “Terra Ultima” van Raoul Deleo. Juist in een periode dat het mij allemaal even niet wou lukken. Ik ben verstrikt geraakt in de toeslagenaffaire.
En nog steeds is dat zo.

Riemke Jansen, het inspiratieboek

Een fantasie wereld

Weinig woorden maar schitterende afbeeldingen.  Een fantasiewereld van dieren die zich mengen tot nieuwe dieren.  Vaak nog mooiere dieren. Verliefd bladerde ik regelmatig door dit boek. En mijmerde erbij weg.

Het gaf me rust en afleiding in mijn hoofd.

Op een dag bedacht ik me dit wil ik op mijn muur hebben. Het zoekplaatje van de voorkant waar in een vredige wereld, vrolijke fantasiedieren tot leven komen.

Ik pakte mijn tablet en begon aan de hand van de voorkant van het boek een patroon te tekenen.

Ik printte het uit op posterformaat en tekende het op een lap witte stof.

Vele uurtje ging ik er mee aan het werk. Stukje voor stukje zocht ik de goede kleur stof knipte en plakte ik en langzaam ontstond de top. Het boek en het maken van de quilt gaven mij de ruimte en de rust om door te gaan.  Het project heeft ruim een jaar geduurd vooral door de vele kleine details.

Mijn vriendin was mijn steun en toeverlaat. Er waren vele positieve momenten door over kleuren en vormen te praten. Haar stuurde ik regelmatig appjes met foto’s ” klopt dit stukje?” “kloppen de kleuren?” Dit waren heerlijke fijne gesprekjes die me zo goed deden en afleiden van de andere pijn.

Nog een half jaar duurde het doorquilten. Soms ging het voluit, andere momenten lag het stil, maar uiteindelijk was die klaar.

het doorquilten kan beginnen

En het lukte me om trots op mezelf te mogen zijn, maar daarnaast was er ook een leegte.
Gelukkig is deze leegte gevuld door een van kinderen; die prachtig tekent en mij een uitdaging gaf om haar getekende draak om te gaan zetten in een nieuwe quilt. Dus die ligt nu op de tafel en samen zijn we aan het kijken als we (hij tekent) een ontwerp kunnen maken voor de nieuwe wedstrijd van het Quiltersgilde.

Riemke Jansen

De toeslagenaffaire

Na jarenlang verstrikt te zijn in de strijd met de belastingdienst en andere overheden kwam eindelijk de erkenning (toeslagenaffaire) en hoopte ik de weg naar volledig herstel te vinden. Door alle gedoe was lezen geen optie meer, mijn ogen lazen maar mijn hoofd nam de woorden niet meer op.

De gedachte dat herstellen moeilijker is dan vechten tegen de bierkaai is nooit in mij opgekomen.

Ondanks alle erkenning van de landelijke overheid, was het lastig om erkenning in de praktijk te krijgen. Er volgden vele frustraties.

In de Tubantia heeft een artikel gestaan over mijn verhaal .https://archive.is/C8jfi

Ondertussen gaat het herstel proces met elkaar door met de ontspanning van het quilten en zo komen we er wel. En er staat weer een nieuw quilt om aan te werken.

Een link vind ik leuk naar mijn blog. https://stofjes.blogspot.com/

😂

 

Het Quiltersgilde op de TexHanda in ‘s-Hertogenbosch

De Miniatuurquilt tentoonstelling

Vrijdag 13, zaterdag 14 en zondag 15 september was het Quiltersgilde aanwezig met de tentoonstelling van Miniatuurquilts en de infostand op de TexHanda (Textiel en handwerkdagen) in ‘s-Hertogenbosch. Het was de laatste mogelijkheid de Miniatuurquilts in het echt te bewonderen nadat ze eerst te zien waren op de Patchwork & Quiltdagen in Rijswijk en op de Patchworktage in Moers (Duitsland). Nu gaan ze allemaal terug naar de makers.

De organisatie bood ons de mogelijkheid om op woensdag ‘op te bouwen’. Daar hebben we graag gebruik van gemaakt. We waren een van de weinigen die van deze mogelijkheid gebruik maakten en hadden alle ruimte. De volgeladen auto’s konden tot letterlijk voor de tentoonstellingswand en infostand gereden worden. Ideaal.

 

 

De nieuwe tentoonstellingscommissie, Nelleke Meinders en Edith Verdegaal liepen er tegen aan dat de stalen bovenrand van de tentoonstellingswand, die bestond uit hangend zwart doek, te breed was voor de haken. Gelukkig was de organisator behulpzaam met haken waaraan de ‘eigen’ haken bevestigd konden worden maar dat duurde wel even. Geduld is een schone zaak. Dat is lastig als je wilt doorpakken. Toen de haken er waren konden ze als een speer aan het werk. Om 17 uur moest de klus geklaard zijn want dan sloot de hal. Het is gelukt, niet helemaal zoals graag gewild maar dat kon niet anders. Natuurlijk hingen op de beursdagen de kaartjes met de namen van de makers bij elke quilt. Chapeau dames! Op naar de tentoonstelling Connected in Red tijdens de Handwerkbeurs in Groningen 14 tot en met 16 november (Martini Plaza).

De beursdagen

De dagen zijn voorbij gevlogen. De make en take tafel is alle drie de dagen vrijwel volledig bezet geweest. Ongekend. Heel erg leuk. De eerste twee dagen wilde iedereen een vouwwerkje maken en de laatste dag was ook het naaldenboekje in trek.

Ook de infostand had niet te klagen over belangstelling. Leuke gesprekken, ook veel beginnende quilters en waar we natuurlijk altijd heel blij van worden: 23 nieuwe leden kunnen verwelkomen!

 

En dan is het ineens zondagmiddag 17 uur

Het zit er op. We kijken terug op heel geslaagde dagen. Enorm veel dank aan iedereen die heeft meegeholpen. Jullie inzet en steun maken echt het verschil.

Babyquilt

Door: Gré van Schuylenburg

Idee

Mijn dochter was zwanger van haar derde kind en vroeg of ik een ledikantquilt voor de baby wilde maken.  Deze babyquilt moest wel passen bij het behang en in roze/rood tinten toen we wisten dat het een meisje was. Ik besloot dat het een applicatie werkstuk zou worden. Ik ging in EQ8 tekenen en het idee van het behang gaf niet het resultaat waar we blij van werden. Na heel wat sparren met mijn dochter besloten we dat het dierentuin dieren zouden worden. De vijf dieren van het behang zouden er zeker in komen.

Ontwerp

Ik zette plaatjes en foto’s op de imageworktable, deed de eerste bewerking en kon daarna op de worktable een applique of pieced & applique tekening maken. Een applique tekening is in iedere gewenste maat te zetten (onafhankelijk van de blokmaat) en een pieced & applique tekening is alleen als blok te vergroten of verkleinen. Ik vroeg mijn man welk dier hij er ook echt bij wilde hebben en zonder aarzeling zei hij stokpaardje. Uiteindelijk werd dit mijn werktekening. Mijn dochter vond dit een goed ontwerp.

 

Het maken

Ik printte de afbeeldingen in de juiste maat in spiegelafbeelding uit. Ik trok het over op Seam2seam papier. Ik knipte het grof uit. Plakte het op de achterkant van de stof en knipte het precies uit. Ik kon de diertjes met de verschillende onderdelen weer opbouwen en vastnaaien. Dit deed ik met de naaimachine. Kleine festonsteek. Ik ontdekte wel dat ik alcohol en/of de super universele naaimachinenaald moest gebruiken anders kwam er plaksel aan de naald en brak de draad.

De zebra was de grootste uitdaging. De zwarte strepen heb ik eerst op een witte ondergrond genaaid. Wel in de outline van de zebra. Daarna pas de hele zebra op seam a seam geplakt, uitgeknipt en opgenaaid. Uiteindelijk waren de 15 afbeeldingen klaar.

 

De blokken worden een geheel

Ik maakte een mal op de gewenste blokmaat met naad en haalde er in het midden een vierkant uit om de afbeelding goed te kunnen centreren. Ik sneed overtollige stof weg. Nu kon ik gemakkelijk de stroken met de naaimachine met ¼ inch naaien. Dit was een geweldig hulpmiddel. Ik naaide eerst drie blokken aan elkaar en daarna de rijen van drie. Tot slot de twee borders.

Quilten

Dit vind ik altijd een uitdaging om uit te vinden wat ik passend vind bij deze quilt. De quilt heeft een poos op het logeerbed gelegen en als ik dan mijn oefeningen daar deed dacht ik intussen na over de mogelijkheden. Ik bedacht me dat ik ook niet persé heel fijn quiltwerk hoef te doen. Pas als ik tevreden met het idee ben ga ik aan de slag. Ik heb om alle dieren gequilt en op alle kruispunten heb ik een cirkel van hartjes genaaid. Dit is een bestaande mal die ik met de frixtionpen over kon nemen op de quilt. Ik teken de lijnen en ga daarna meteen (freemotion) naaien. Tot slot strijken en de frixtionlijnen zijn verdwenen.

Het label

Na het quilten de label maken en erop naaien. Op het label komt de naam van de quilt en geef ik ook een persoonlijke bemoediging uit de Bijbel en/of liedbundel Opwekking voor de baby. De bies er omheen en ik was een week voor de bevalling klaar.

In de vroege ochtend van 16 juni ging ik naar het gezin. Mijn dochter ging naar het ziekenhuis en ik paste op de oudste twee kinderen. Nadat we hoorden dat de baby geboren was, borduurde ik de datum en naam op het label en naaide het op de quilt. Toen moeder en dochter een paar uur later thuis waren kon ik de quilt geven en kon de kraamvrouw en de grote zus en grote broer de quilt bewonderen. (Vanwege privacy alleen een foto zonder personen.)

 

Als je het ontwerp en en de uitwerking vergelijkt dan zie je dat ik nog wat veranderingen toegepast heb.

 


Dit was mijn eerste machinale applicatie quilt. Ik ben er heel erg blij mee. Ik sta weer vol bewondering naar eigen kunde en werk te kijken.

 

Hartelijke groeten,

Gré van Schuylenburg
Zie ook ander werk van mij op fb Quiltvreugde

 

Het project ‘Rhapsody’

Een vooruitblik vanuit Modern, Art en Traditioneel quilten

Het idee

Het quiltproject ‘Rhapsody’ is ontstaan in Rijswijk tijdens de Patchwork en Quiltdagen toen letterlijk een prachtige quilt van Marieke Dijkers, één van de oprichtsters van het Quiltersgilde, van de muur viel. Die quilt, daar is wat mee te doen! De zoektocht naar oude patronen, geheel vanuit een driehoek of vierkant, begon. De motivatie om met dit project alle quilters te bereiken is groot.



De ‘typisch Hollandse ‘ quilt

De oorsprong van de’ typisch Hollandse’ quilt en de quilt van Marieke Dijkers vind je op de website van het Quiltersgilde onder het kopje Traditioneel quilten. De traditionele insteek voor dit project kan een uitdaging zijn, want niet iedere quilter werkt zo. Maar wel “elke quilter geniet van hetzelfde spelletje” namelijk quilten! In dit project willen we, ondanks de traditionele insteek, alles zo inrichten dat iedere quilter er een uitdaging in kan vinden.

 


De historie

De basis van een quilt, verschillende stukjes stof aan elkaar zetten en daarmee een top maken, is het uitgangspunt. Typerend aan antieke quilts is de basisvorm van een driehoek of vierkant en het spelen met kleuren. Wat is er mogelijk als je alleen met driehoeken of vierkanten werkt? Wat kan er met die eenvoudige vorm en het licht/donker effect dat in elk uitgezocht patroon zit? Dat spreekt jou misschien aan, dit puzzelen. Maar mogelijk is voor jou de historie van een patroon de reden om juist met dát patroon te werken.

 


Persoonlijk tintje

Uit zuinigheid werden vroeger restanten stof aan elkaar gezet. Dit essentiële aspect van die eerste Hollandse quilts is onderdeel van de “opdracht”. Tegenwoordig is hergebruik nogal een dingetje. Ook al gooi je kleding weg, het wordt hopelijk zorgvuldig gerecycled. In dit project krijgt het gebruik van iets van je eigen kleding of het gebruiken van restanten van vorige quiltprojecten een speciale plek. Je werk krijgt een persoonlijk tintje. Het is daardoor voor jou te koppelen aan een herinnering, aan vroegere tijden.

 


Werken op jouw eigen manier

Tot zover zijn dit (kleurgebruik, vormgebruik en hergebruik) vrij algemene onderdelen waar iedere quilter wel iets mee kan. Voor het verwerken van kleur en vorm met de aspecten van de Rhapsody “opdracht” is er veel mogelijk. Specifieke Art-, Moderne en Traditionele verwerkingsmogelijkheden zijn ingebracht door de drie commissies. Gedurende het Rhapsody project worden tips gegeven vanuit zowel een Art, Moderne als Traditionele invalshoek. Juist om ervoor te zorgen dat iedere quilter wel een tip kan vinden om te gebruiken. Het is een uitdaging om als (art-)quilter te onderzoeken in hoeverre je een antiek patroon met (Art) technieken kunt uitvoeren. Bewerk bijvoorbeeld zelf allerlei stoffen voor je de driehoek of vierkant voor je je patroon gaat snijden.

 

 

Gebruik als (moderne) quilter moderne stoffen en kleuren. Bouw je negatieve ruimte uit in dezelfde vorm. Werk als (traditionele) quilter eens met de achterkant van je quilt. Laat de naden meespreken als in een ragtime quilt of chenille. Of geniet als quilter oprecht van het maken van het patroon zoals het is. Naden recht, puntjes exact, kleurgebruik passend.

Quilten is samen nog leuker

Voor quiltcontact tussen alle deelnemers is vanzelfsprekend ook ruimte gemaakt. Dat is ook de reden waarom je je als Bee of textielgroep op kunt geven. Of kunt vragen om een quiltmaatje. Wij zien aan de aanmeldingen die binnenkomen, dat dit ook wordt gedaan. Na de digitale startweek met informatiemails in begin oktober, kom je op verschillende manieren in contact met ons en elkaar. Via rhapsody@quiltersgilde.nl, via een maandelijkse feedbackmail van oktober tot en met februari 2025, door blogverhalen, artikelen in Quiltnieuws en via een besloten groep waar ook onderling contact mogelijk is.

Je kunt nog meedoen. Krijg je zin om met dit quiltproject mee te doen? Je kunt je nog aanmelden tot en met 23 september 2024 via Quiltproject Rhapsody – Quiltersgilde.
Heb je nog vragen, twijfel je, aarzel dan niet en zoek contact met ons via rhapsody@quiltersgilde.nl

De organisatie van dit quiltproject ‘Rhapsody’ is in handen van Joke van de Kracht, Janine van Dijk en Sylvia Jansen (Commissie Traditioneel quilten).