Bijna kerst…

Bijna kerst…

Bijna is het zover: kerst.

Al in oktober begon ik aan het eerste project: (hoewel… dat lag er nog van vorig jaar…) het afmaken van de top waar ik vorig jaar aan begonnen was.

 

 

Er waren nog driehoekjes te over waar de spinnenwebjes mee werden samengesteld. Ik dacht, daar kan ik mooi een rand met kerstbomen van maken. Dat was eigenlijk vlug klaar. Terwijl ik daarmee bezig was liet ik de foto aan mijn zus zien. Ik vertelde dat ik nog maar wat moest bedenken met al die driehoeken die ik nog over had…

 

Verjaardagskerstquilt

Zuslief had wel een idee want haar dochter is ZO gek op kerst, dat ze haar eigen kerstboom heeft voor op haar kamer. Esther werd half november 15, dus stopte tante Hilda acuut met haar eigen kerstquilt.

Deze heeft Esther gekregen. Ze vond ‘m prachtig.

 

 

Druk…

Half november had ik veel te doen. Veel werk, een geweldige workshop tassen maken met Tiny.

Een mooi waanzinnig stoer thematisch notitieboekje voor de verjaardag van een vriend, met de PV van mijn man naar de kerstmarkt in Brugge. 

Een geweldig weekeinde. Ik kom er nog op terug…

 

Tijd ook om mijn eigen kerstquilt weer op te hangen: dat is ieder jaar weer een fijn moment. Ik heb daar geen foto van; jullie hebben ‘m wel meer gezien!

 

Vorige zondag dacht ik, het wordt tijd voor de boom. Maar energie? Ho (ho ho) maar. Bert haalde al wel vast de kerstboom en de doos met ballen naar beneden. Hij zette zelfs de boom vast op… eigenlijk mijn taak…

Die dag hadden we met onze fijne quiltbee een heerlijke middag quilten en lekkere dingen eten, maandag lang werken, dinsdag naar Amsterdam en pas erg laat terug, daarna drie dagen voor het goede doel kerststukken maken. Gisteren werken, vanmorgen dan eindelijk tijd. Natuurlijk zelfgemaakte dingen in de boom:

 

 

 

 

 

Ja, duidelijk traditioneel, mijn inslag met de kerst. rood, groen, zilver, veel glas. En van alle vakantiereizen wel een mooi souvenir in de boom.

 

Werkelijke inspiratie

Maar de werkelijke inspiratie zit ‘m voor mij in andere dingen.

Die kerstmarkt in Brugge leverde nieuwe ideeën op.

Nee, niet de kerstmarkt zelf. Maar een kerk. Bij het Astridpark staat de Magdalenakerk. Deze kerk noemt zichzelf “labo voor levensbeschouwing, ruimte voor perspectief”.

 

Er kwam onmiddellijk ruimte in mijn hoofd. Mijn mond viel open.

In deze kerk hebben ze de stoelen en de banken eruit gehaald. Er is een podium in het midden gebouwd, met een waterbak erin. Er hangt een grote schommel, waar “volwassenen terug hun kindtijd beleven” vertelde de meneer.

 

Elke zomer is er een ander kunstproject waarvan af en toe een paar stukken bleven, zoals de schommel.

In een hele kleine achterkamer hingen adelaarsveren in de ruimte.

Er was licht. En schaduw. En een prachtig ikoon.

Kijk maar.

 

 

Ruimte in mij

Je kon je tussen de veren door bewegen; het verstilde in mij.

Verderop in de kerk een stuk van dezelfde kunstenaar, gebaseerd op een tekst uit de bijbel: die mij droeg op adelaarsvleugelen.

Mijn ziel opende zich.

Toen we, weer buiten, verderop deze etalage zagen, was de cirkel rond. De tekst op de onderste foto: “Liefde en muziek zijn de twee vleugels van je ziel”…

 

 

 

De kerstquilt mag aan de kant.

Zodra ik weet krijg van hoe, wat, en welk materiaal krijgt het vorm.

Het brengt mij licht, perspectief.

Het past.

Als een fijne, warme jas.

 

Licht

Ik wens jullie allemaal een beetje licht.

Juist bij gemis. Juist als het donker is.

Als deze blog te lezen is, brand ik voor wie gemis ervaart een lichtje.

Dat doe ik hier

Heb het goed!

Liefs, Hilda