At home in the States

Vanuit the States

Op dit moment zijn mijn man Bert en ik bijna aan het eind van weer een reis door de States. Ik schrijf deze blog rechtstreeks aan jullie uit het huis van Wilhelmina,  die veel van jullie wel van Facebook kennen!
We logeren onze laatste twee nachten hier. Superfijn en altijd gezellig.

Ik denk dat ik mezelf deze reis een beetje heb verrast. Ik denk, dat het wel anderhalve week geduurd heeft voordat ik mijn eerste quiltwinkel ingestapt ben…
Wàààt????

Nee. Niet ziek.
Maar na de verbouwing van de werkkamer tot grote werkruimte, realiseerde ik mij hoeveel stof ik al heb.
De quiltbeedames maken grappen dat Agnes van Hobby-Time bij mij komt shoppen.

Het is wel een keer genoeg, misschien.
Een zekere verzadiging heeft plaatsgevonden, denk ik…

Onderweg aan het werk

Ik werk onderweg, net als altijd.
Deze keer aan een BORO-project: een linnen dunne trui is omgetoverd tot een BORO wearable art, kijk maar.

Je weet bij zoiets nooit wanneer het klaar is, hoor ik weleens. Maar het gekke is, dat je dat op een gegeven moment gewoon weet.

En dan is het tijd voor het volgende project. Een saai blauw vest krijgt bloemetjes, geïnspireerd door de enthousiaste Facebookposts van Johanna Faber.

Halverwege kregen we te maken met orkaan Dorian. We zaten in Charleston aan de kust, met plannen om naar Savannah te gaan. Maar dat leek niet verstandig. Dus gingen we richting de Blue Ridge Mountains, waar ik in Jonesborough een afspraak maakte met Karen Miller Winton, een “collega” van Marijke van Welzen: ze maakt ook waanzinnig mooie jassen!

Stofjes ?

We gingen samen in winkel “Tennessee Quilts” stofjes browsen…. de nieuwste Kaffe Fassett was ook hier gearriveerd…
Al heb ik ook “golden oldies” gekocht…

En wat doe ik dáár nou? Koop IK nou een panel? Ik blijf mezelf verrassen….

En ach, nu we toch op een andere manier aan het reizen waren konden we ook nog wel naar Lancaster Pennsylvania! Amishcountry! Geweldig om daar in de stadjes met de raarste namen zoals Intercourse de quilts te bekijken…. en nog maar wat Kaffe te kopen…
En….. nog verrassender….

Een patroon.
Echt waar.

Het moet niet gekker worden.

Na nog een superleuke ontmoeting met Thea, een dame die vlakbij Amish country woont, zijn we bijna klaar om weer naar huis te gaan.
Morgen gaat Bert met Willy’s man Stephen nog naar New York. Willy en ik gaan nog wat quiltstores zien, en dan kan het wel weer.

Ik wil wel weer naar huis.
Maar kan niet wàchten tot de volgende reis…

Lieve groetjes, Hilda Wessels