Art of Repetition – oefening kweekt kunst

De afgelopen weken ben ik heerlijk bezig geweest met het verder afmaken van de Life Is Beautiful quilt van Helen Stubbings. Hij is nog steeds niet af. Soms voelt het een beetje (nou ja, “een beetje”?) als een gebed zonder eind. Om weer wat context te geven en in de stemming te komen, hieronder even een overzichtsfoto van wat rijen onder elkaar.

Life is Beautiful – in wording (nog steeds)

Even zo’n rondje

Het stadium waar ik nu in zit is het aan elkaar zetten van de quilt-as-you-go rijen met de tussenbies. En op de kruispunten die bij die rijen ontstaan wordt dan weer een cirkel geappliqueerd. Het idee is dat je die cirkel met de naaimachine appliqueert en ‘m zo gelijk doorquilt. Iets in die omschrijving riep bij mij het beeld op van een lekker tempo en eenvoud. Ik wil niet zeggen heel makkelijk, maar het was ook niet iets waar ik mij zorgen over maakte. Ik quilt soepeltjes op de naaimachine, draai mijn hand niet om voor ronde vormen en veren. Zo’n cirkeltje vastzetten doe je dan ook gewoon even, toch?

Schots en scheef ging het…

Oefenen

Eh, dat ging dus een beetje anders. Want die naald moet soms door 7 lagen stof en een vulling. Het werd een heel wiebelig lijntje met ook wat flinke happen erin. Dus – tempo naar beneden, achtergrondmuziek aanpassen naar iets rustigers, en de oefenhouding aangenomen. Bij mij is dat dus een andere instelling tijdens het quilten, wanneer ik weet dat ik iets nieuws aan het doen ben. Dan gaat het met meer aandacht en probeer ik kleine variaties uit om te kijken wat beter werkt. Ze weet ik nu dus dat op de helft van de cirkel steeds een dikker stukje komt waarbij ik de persvoetdruk op -8 moet zetten voor een paar steken, waarna hij weer naar 1 kan. Ja, precies: -8 en 1. Niet -10, niet 0, niet 20. Precies uitgedokterd dat het precies -8 bij dat heuveltje is en 1 voor de rest van het rondje. Oefenen, dat dus.

en nog een rondje…

Art of repetition

En wat is dat toch lekker wanneer je wat tijd hebt om in die groove te komen en daadwerkelijk via herhaling echt te oefenen zodat je werk steeds mooier wordt. Want er zitten ook van die fijne randverschijnselen bij. Zo’n periode van extra focus is bij mij vaak ook een impuls voor allerlei creatieve gedachten. Lees: ik zit inmiddels ook weer met een ton van plannen voor nieuwe projecten.
Iets met een thema van herhaling, the art of repetition… Iets van Escher misschien of een ontwerp maken van een blok met steeds kleine variaties. Of iets met fractals, iets van een caleidoscoop idee met ronde vormen, of…

…inspiratie…

Voorlopig nog maar rustig door met m’n biezen en rondjes naaien. Ooit zal de quilt een AFFO worden, toch?

Lieve quiltgroeten,
Marjolein den Boer