Rhapsody in Blue: een voorbeeld van samenwerking

Door: Diana Vandeberg en Astrid Casteels

Dit is een blog over de samenwerking tussen Diana Vandeberg en Astrid Casteels voor het project “Rhapsody in Blue”. Deze ‘Rhapsody’ nieuwsblog is op verzoek van de commissie Traditioneel quilten geschreven. Een Belgische en een Nederlandse quiltster zijn als duo gestart met het project Rhapsody.  Het blogbericht is opgesteld als een ‘interview met ons beiden’.

Jullie zijn gematched via het team van “Rhapsody in Blue”. Hoe is deze matching voor jullie?

Astrid: Voor mij is deze matching heel waardevol. Ik had opgegeven het wel leuk te vinden, als ik met iemand zou kunnen overleggen over het project. Tot mijn verrassing werd deze matching heel vlug gerealiseerd. Na wat over-en-weer mailen, besloten Diana en ik een videocall via Google Meet te houden. Ondertussen hebben we reeds 3 meetings gehad, waar we allebei heel wat aan hebben gehad. Het blijkt dat we beiden onze eigen bijzondere visie hebben op de challenge, die we met elkaar delen, en zo aardig wat opsteken van elkaar. Ik merk dat ik sneller tot eigen nieuwe ideeën kom, de inspiratie van Diana geeft mij andere inspiratie. Bijvoorbeeld hoe zij speelt met haar gekozen figuur.

Diana: In mijn naaste omgeving heb ik niemand met wie ik kan sparren over een project, dus de mogelijkheid om een sparring-maatje te krijgen bij de Rhapsody heb ik wederom met 2 handen aangenomen. Het contact via Google Meet contact werkt heel fijn. Even samen kletsen en dan aan het werk. Bij elkaar binnen kijken in de “keuken”, zo gezegd.  Het maakt het sparren over het project en feedback geven heel ontspannend. Vooral ook omdat we duidelijk een klik hebben samen, ondanks dat we heel verschillend zijn en ieder vanuit onze eigen invalshoek werken. De diversiteit  zit hem zeer zeker niet in het Belgisch-Nederlandse contact. Daar hadden wij nog niet eens bij stilgestaan.

Veel belangrijker is voor mij dat Astrid mij stimuleert om dieper na te denken en om te kijken vanuit haar muzikale achtergrond. Ik probeer dat te combineren met mijn fascinatie voor Steampunk.

Is het werkbaar voor jullie?

Astrid: ja, dat is heel erg werkbaar. Alle onderwerpen komen aan bod in onze meetings: kleur, vorm, de vragen die we hieruit krijgen om aan het team te stellen, hoe we aan de slag gaan, elkaar tonen wat we al hebben, om daaruit weer verdere vragen te stellen. Blijkbaar zetten we het Rhapsody-team aan het werk met onze vragen (lacht). De antwoorden leveren weer nieuwe vragen op. Het is leuk, en onze dialogen maken dat ik mezelf een stuk optil, en gestimuleerd wordt om verder te denken over het project.

Diana: Ik sluit me aan bij Astrid. Voor ons is het heel werkbaar, omdat we beiden actief met het project aan de slag zijn gegaan. We stimuleren elkaar om na te denken over mogelijkheden en onmogelijkheden. En daarbij maken we gretig gebruik van het Rhapsody-team, door ze te gebruiken als ons klankbord. Zij voegen iets toe of bevestigen wat we eigenlijk al wel dachten. Een goed werkbaar team gebeuren hebben we op deze manier gecreëerd.

Welke stappen ondernamen jullie reeds? En hoe deden jullie dat?

Astrid: We hadden het eerst over kleur en vorm. Ik koos voor blauw, Diana voor bruin. Ik twijfelde wat over de vorm, liefst vierkant, en dat werd het dan uiteindelijk ook: “trip around the World”. De kleuren zijn onze eigen keuze geweest, maar de dialoog er om heen maakte dat er dieper werd over nagedacht. De keuze van de stofjes was niet zo eenvoudig: door de beperking van 1 kleur, vielen veel stofjes weg. De verschillende beperkingen uit de opdracht wierpen vragen op die we aan het team stelden.

Stoffen kiezen: zelf volgde ik onlangs, halfweg oktober, een cursus ‘met indigo verven’ bij Vrouw Wolle in Essen (België, aan de grens met Nederland). Dat lag al geruime tijd vast, maar het moment kon niet beter komen: ik heb er katoenen stof geverfd in verschillende tinten indigo, om in deze challenge te verwerken. De lichte tinten in indigo met een fructosebad, de donkere tinten in een indigobad met ijzersulfaat. Wat het upcyclen betreft, ik gebruik stoffen van mijn overleden vader, van mezelf, mijn dochter en mijn man. Verder zitten er ook stoffen in uit mijn voorraad, ik kocht bewust geen enkele nieuwe stof bij.

En dan de volgende stap: aan de slag! Ik heb pas vandaag mijn eerste vierkantjes geknipt, de komende week leg ik mijn puzzel. En daarna overleggen we weer via videocall onze volgende stappen.

Diana: Voor mij was meteen duidelijk met welke kleur en vorm ik wilde gaan werken. Ik wil graag een stukje nalatenschap verwerken in het project. Uit de erfenis van mijn vorig jaar overleden vriendin koos ik een paar lapjes in de kleur waar zij een gruwelijke hekel aan had maar die ik erg mooi vind. Bruin.  Ik had blauw kunnen nemen, haar lievelingskleur en absoluut niet mijn kleur, maar aangezien wij altijd een recalcitrant team vormden heb ik dus heel bewust voor bruin gekozen.

Na veel gepuzzel ben ik uiteindelijk voor de kleur bruin in bruin gegaan.  Op de foto het eerste gepuzzel met kleuren. Naast de bruine stoffen maak ik ook gebruik van bruin kant uit een oude jurk van ook een helaas overleden vriendin.

Ik heb niks gekocht, alles komt uit mijn voorraad.

Ik werk met het Juweel-blok ter nagedachtenis aan Monica en Josien. Zij waren mijn juwelen in vriendschap

Ik loop iets voor op Astrid. Mijn ontwerp is af. Het hangt aan de deur van mijn atelier. Ik heb gepuzzeld en geschoven, gewerkt met een papieren proefstukje en een spiegel.

Iedere keer als ik het zie voelt het goed en het laat  ook zien hoe ik mij op dit moment voel. Voorlopig blijft het nog even  hangen en ben ik al aan het denken over de achterkant en de bewerking van de voorkant. Het wordt geen grote quilt, maar ik heb al een plekje waar hij straks mooi past.

Tot slot

Erg leuk dat voor jullie de samenwerking zo goed uitpakt en jullie er een toegevoegde waarde in vinden. We hopen dat iedereen deze blog met plezier leest en zien uit naar jullie quilts.