Quilten als therapie

Via de Facebook groep Artquilten in Beeld kregen we contact met Riemke Jansen, ik las haar verhaal en heb haar gevraagd om een blog te schrijven. Dit is haar verhaal:

Met mijn handen dingen doen geeft me rust.

Van mijn grote schat kreeg ik op een dag het prachtig boek “Terra Ultima” van Raoul Deleo. Juist in een periode dat het mij allemaal even niet wou lukken. Ik ben verstrikt geraakt in de toeslagenaffaire.
En nog steeds is dat zo.

Een fantasie wereld

Weinig woorden maar schitterende afbeeldingen.  Een fantasiewereld van dieren die zich mengen tot nieuwe dieren.  Vaak nog mooiere dieren. Verliefd bladerde ik regelmatig door dit boek. En mijmerde erbij weg.

Het gaf me rust en afleiding in mijn hoofd.

Op een dag bedacht ik me dit wil ik op mijn muur hebben. Het zoekplaatje van de voorkant waar in een vredige wereld, vrolijke fantasiedieren tot leven komen.

Ik pakte mijn tablet en begon aan de hand van de voorkant van het boek een patroon te tekenen.

Ik printte het uit op posterformaat en tekende het op een lap witte stof.

Vele uurtje ging ik er mee aan het werk. Stukje voor stukje zocht ik de goede kleur stof knipte en plakte ik en langzaam ontstond de top. Het boek en het maken van de quilt gaven mij de ruimte en de rust om door te gaan.  Het project heeft ruim een jaar geduurd vooral door de vele kleine details.

Mijn vriendin was mijn steun en toeverlaat. Er waren vele positieve momenten door over kleuren en vormen te praten. Haar stuurde ik regelmatig appjes met foto’s ” klopt dit stukje?” “kloppen de kleuren?” Dit waren heerlijke fijne gesprekjes die me zo goed deden en afleiden van de andere pijn.

Nog een half jaar duurde het doorquilten. Soms ging het voluit, andere momenten lag het stil, maar uiteindelijk was die klaar.

En het lukte me om trots op mezelf te mogen zijn, maar daarnaast was er ook een leegte.
Gelukkig is deze leegte gevuld door een van kinderen; die prachtig tekent en mij een uitdaging gaf om haar getekende draak om te gaan zetten in een nieuwe quilt. Dus die ligt nu op de tafel en samen zijn we aan het kijken als we (hij tekent) een ontwerp kunnen maken voor de nieuwe wedstrijd van het Quiltersgilde.

De toeslagenaffaire

Na jarenlang verstrikt te zijn in de strijd met de belastingdienst en andere overheden kwam eindelijk de erkenning (toeslagenaffaire) en hoopte ik de weg naar volledig herstel te vinden. Door alle gedoe was lezen geen optie meer, mijn ogen lazen maar mijn hoofd nam de woorden niet meer op.

De gedachte dat herstellen moeilijker is dan vechten tegen de bierkaai is nooit in mij opgekomen.

Ondanks alle erkenning van de landelijke overheid, was het lastig om erkenning in de praktijk te krijgen. Er volgden vele frustraties.

In de Tubantia heeft een artikel gestaan over mijn verhaal .https://archive.is/C8jfi

Ondertussen gaat het herstel proces met elkaar door met de ontspanning van het quilten en zo komen we er wel. En er staat weer een nieuw quilt om aan te werken.

Een link vind ik leuk naar mijn blog. https://stofjes.blogspot.com/

😂